Νέα στοιχεία για το τροχαίο που κόστισε την ζωή στον 21χρονο διεθνή πολίστα Αδαμάντιο Μαντή φέρνει στο φως το πόρισμα της αστυνομίας.
Το αυτοκίνητο του 21χρονου αθλητή βρισκόταν ακινητοποιημένο με αλάρμ στην αριστερή λωρίδα της λεωφόρου Ποσειδώνος και σύμφωνα με το πόρισμα της τροχαίας, ο οδηγός που έπεσε πάνω στο όχημά του έτρεχε με διπλάσια ταχύτητα από το επιτρεπόμενο όριο.
Ειδικότερα, σύμφωνα με ρεπορτάζ του Star, στο επίσημο πόρισμα της Τροχαίας Πειραιά αναφέρεται πως ο οδηγός έτρεχε με 104,62 χλμ την στιγμή που συνέβη το δυστύχημα, όταν το επιτρεπόμενο όριο ταχύτητας στο σημείο είναι τα 40 χλμ, ενώ φαίνεται να μην υπήρξαν επίσης ίχνη φρεναρίσματος.
Στο πόρισμα των 65 σελίδων περιγράφεται καρέ καρέ πώς ο οδηγός έπεσε πάνω στο αυτοκίνητο τον περασμένο Νοέμβριο.
Η οικογένεια του Αδαμάντιου Μαντή ετοιμάζει αγωγές εναντίον του οδηγού και το πόρισμα της Τροχαίας παραδόθηκε στις αρμόδιες δικαστικές αρχές.
«Έκλαψα και από πόνο και από χαρά. Δικαιώθηκε η άποψη που είχα, ότι πήγαινε με ταχύτητα διπλάσια από αυτή που ορίζαν οι σημάνσεις της τροχαίας. Παραβιάστηκε από τον συγκεκριμένο οδηγό οτιδήποτε μπορούσε μέσα στον κώδικα μπορούσε να παραβιαστεί», δήλωσε η μητέρα του 21χρονου μετά το πόρισμα.
Από την πλευρά τους, μέλη της οικογένειας του οδηγού εκφράζουν την θλίψη τους για το δυστύχημα, προσθέτοντας ότι η αλήθεια θα φανεί στο δικαστήριο. Σημειώνεται πως συνήγορος του οδηγού είναι ο δικηγόρος Ιωάννης Αντωνόπουλος.
«Δεν ήθελα να ακούσω τον ήχο που κάνει το χώμα πάνω στο ξύλο»
Ο Αδαμάντιος Μαντής έχασε τη ζωή του τον Νοέμβριο του 2019 σε τροχαίο στη λεωφόρο Ποσειδώνος και μήνες μετά τον θάνατό του, η μητέρα του Κατερίνα Τζιάλλα μίλησε στην εκπομπή της Ελεονώρας Μελέτη για τις συνθήκες θανάτου του και για τα συναισθήματά της.
«Τις πρώτες μέρες δεν καταλαβαίνεις πού πατάς και πού βρίσκεσαι. Όσο περνά ο καιρός συνειδητοποιείς ότι αυτό δεν ήταν ένας εφιάλτης, αλλά μια πραγματικότητα την οποία πρέπει να διαχειριστείς, έχοντας κι άλλο παιδί, το οποίο πρέπει να σε βλέπει δυνατή γιατί πονάει κι αυτό με τον δικό του τρόπο. Το παιδί πρέπει κι αυτό να ζήσει τη ζωή του, όπως ακριβώς την ζούσε με τον αδελφό του μαζί.
»Προσπαθείς να βρεις τα πατήματά σου και από τη μία μεριά να κλαις για το ένα παιδί που έχασε και από την άλλη να γελάς για να ενθαρρύνεις το παιδί που έχεις. Πήγα και σε ψυχολόγο. Όχι για να με βοηθήσει να διαχειριστώ τον πόνο μου. Όποιος πει ότι μπορεί να διαχειριστεί αυτόν τον πόνο μάλλον έχει κάνει λοβοτομή, αλλά για να με βοηθήσει να στηρίξω τη Χριστίνα χωρίς να πέσω πάνω της από φοβίες που μου δημιουργήθηκαν μετά τον τόσο άδικο χαμό του γιου μου», είπε χαρακτηριστικά η μητέρα του πολίστα.
»Ήταν Σάββατο και είχε αγώνα. Πήγα και τον είδα στον αγώνα. Η εικόνα που μου έχει μείνει, είναι όταν έκανε μια πολύ ωραία απόκρουση και γύρισε ασυναίσθητα προς την κερκίδα, με κοίταξε και μου χαμογέλασε και του χαμογέλασα κι εγώ. Τον πήρα τηλέφωνο το βράδυ να δω αν θα αργήσει, δεν απαντούσε. Στο όγδοο τηλεφώνημα το σήκωσε μια κυρία και μου είπε ότι είναι νοσηλεύτρια στο Τζάνειο και πως το παιδί μου είχε ένα τροχαίο.
Μόλις έφτασα στο νοσοκομείο, με κάλεσαν οι γιατροί μέσα με κατεβασμένο το κεφάλι και τους είπα "θέλω την αλήθεια". Μου είπαν "μία ώρα, μία ημέρα, μία εβδομάδα κι ο Θεός". Λίγο μετά οι γιατροί μου έδωσαν αυτές τις επιλογές, αλλά χωρίς τον Θεό, ο Θεός έφυγε. Είχε τόσο σοβαρές κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις που δεν υπήρχε περίπτωση να ζήσει, αν ζούσε έστω και στο ελάχιστο θα ήταν φυτό. Δεν θα το ήθελα αυτό. Δεν του άξιζε αυτό, όπως και σε κανένα παιδί. Έκατσα έξω από την εντατική και παρακαλούσα τον Θεό να κάνει το θαύμα που δεν έγινε. 7 ώρες πάλεψε. Το μόνο πράγμα που θυμάμαι ήταν ότι ζήτησα από τις φίλες μου ήταν να μην είμαι μπροστά να ακούσω τον ήχο του χώματος που πέφτει στο ξύλο»
σχόλια