ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πολλοί θα διαφωνήσετε αλλά θα ήθελα πολύ μιας και σήμερα έχω όρεξη να εκφράσω την γνώμη μου. Θεωρώ ότι ο τρόπος που βλέπουμε οι πιο πολλοί άνθρωποι τον έρωτα είναι μη ρεαλιστικός. Νομίζουμε ότι ο έρωτας έχει ημερομηνία λήξης, ότι ο έρωτας δεν είναι κάτι που μπορείς να ελέγξεις και ακόμα χειρότερα τον μπερδεύουμε με τον ενθουσιασμό. Ξεχνάμε ότι είναι απλά ένα συναίσθημα που μπορεί να έρχεται και να φεύγει ανεξάρτητα από τους γύρω μας. Συνέχεια άτομα κερατώνουν, "ερωτεύονται" άλλους, χωρίζουν πολύ καλές σχέσεις γιατί έφυγε η σπίθα, τρέχουν από τον ένα εφήμερο ενθουσιασμό στον άλλον και έχουν την ψευδαίσθηση ότι θα βρουν κάποιον που ο ενθουσιασμός θα κρατήσει για πάντα χωρίς να κουνήσουν δακτυλάκι. Προσωπικά θεωρώ ότι έρωτας είναι επιλογή και είναι κάτι που αν ξέρεις τα συστατικά του μπορείς να δημιουργήσεις και να διατηρήσεις κάτα βούληση. Σαφώς και θα υπάρξει σε μία μακροχρόνια σχέση μια πιο φλατ περίοδος αλλά σαφώς και μπορείς να νιώσεις πάλι όπως στις αρχές. Ας πάρουμε όλες τις ταινίες... Άντρας και γυναίκα ερωτεύονται και πάντα όλος ο κόσμος είναι εναντίον τους. Το πάθος τους είναι τόσο μεγάλο που γράφουν ποιήματα και θα πέθαιναν ο ένας για τον άλλον. Τρέμουν στην ιδέα του να χάσουν τον άλλον και κινούν γη και ουρανό για να είναι μαζι. Έρωτας...Μετά νικάνε και μας λένε ότι ζήσανε καλά και εμείς καλύτερα, αλλά καμία ταινία δεν μας λέει ότι στην συνέχεια βαριούνται, τσακώνονται και χωρίζουν. Στο κάτω κάτω η ρουτίνα κάθε μέρα είναι βαρετή. Αν ο κόσμος χάνεται κανείς δεν γκρινιάζει για τα άπλυτα πιάτα, αλλά άμα μένουμε μαζί 5 χρόνια ξαφνικά ένα άπλυτο πιάτο είναι αιτία πολέμου. Καλή επικοινωνία σου λένε μετά.... Σαφώς και δύο ενήλικα άτομα πρέπει να μπορούν να συννενοούνται αλλά η επικοινωνία είναι υπερεκτιμημένη. Να την βράσω την καλή επικοινωνία αν βαριέμαι την ζωή μου. Με σκέτο καλή επικοινωνία, καταλήγεις φιλαράκι με τον άλλον. Αλλού είναι το μυστικό.... Καταρχάς ας δούμε ποιον ερωτευόμαστε και γιατί. Σαν εξελιγμένα ζώα που είμαστε, ασυνείδητα κοιτάμε με ποιον θα μπορούσαμε να κάνουμε απογόνους. Ποιος έχει ας πούμε το καλύτερο πακέτο. Αυτό στο μυαλό μας που φυσικά έχει εξελιχθεί στους αιώνες μεταφράζεται διαφορετικά από άτομο σε άτομο. Άλλοι θέλουμε κάποιον έξυπνο, άλλοι κάποιον όμορφο, δυναμικο, κοντό, λεπτό, ντροπαλό, εξωστρεφή και πάει λέγοντας. Αν εγώ έχω καταλήξει στο τι θέλω σε ένα σύντροφο και ερωτευτώ κάποιον, αν δεν αλλάξει δραστικά ο χαρακτήρας μου η ο χαρακτήρας του άλλου και δεδομένου ότι έχω κάνει σωστή αρχική εκτίμηση για το άτομο του, το να τον βαρεθώ, το να μου περάσει, το να θέλω μετα άλλον ή να τον κερατώσω μου φαίνεται εντελώς παράλογο. Είναι πολλές φορές που οι άνθρωποι είναι εθισμένοι στα πρώτα στάδια μιας σχέσης. Θέλουν αυτές τις ορμόνες των πρώτων μηνών, χωρίς να πρέπει να προσπαθήσουν και νομίζουν ότι φταίει η σχέση... Θα μου πεις γιατί χαλαέι μια σχέση; Ο έρωτας είναι αυτοαναφορικός. Είναι εγωιστικός. Ερωτεύομαι για το πως με βλέπω μέσα από τα μάτια σου. Αν λοιπόν εγώ αρχίσω να κυκλοφορώ άπλυτη με πιτζάμες και αρχίσω να παχαίνω και να μην ξεκουνιέμαι απο τον καναπέ, θα με βλέπω μέσα από τα μάτια σου ασχημα. Εσύ θα νιώθεις ότι δεν σε θέλω ποια που δεν φροντίζω τον εαυτό μου και θα αισθάνεσαι ότι ξαφνικά έγινες λιγότερο γόης. Δεν θα φουσκώνω πια το εγώ σου, δεν θα νιώθεις καλά δίπλα μου και θα βαρεθείς. Επίσης... Πολλες φορές τα ίδια χαρακτηριστικά που ερωτευόμαστε, είναι αυτά που στην συνέχεια προκαλούν τους πιο πολλους καβγάδες. Για παραδειγμα λατρέυω το ποσο λογικός και έξυπνος είναι ο συντροφος μου. Σε κάποια φάση είχα πιάσει τον εαυτό μου να μην αντέχω την ψυχρή λογική του και να νιώθω μειονεκτικά που είμαι λιγότερο ευφυής. Μετά σκεφτηκά, ότι παρά τον εκνευρισμό μου, και πάλι θα διάλεγα ξανά κάποιον με αυτά τα χαρακτηριστικά. Έτσι άρχισα ξανά να τα εκτιμώ. Να τον θαυμάζω πάλι και νιώθω ασφάλεια που έχω δίπλα μου ένα άτομο με μυαλό. Επίσης...Πολλές φορές οι άνθρωποι βαριούνται γιατί αισθάνονται ότι δεν έχουν κάτι άλλο να περιμένουν. Ότι ο ενθουσιασμός και το πάρτι τελειώσε και έτσι θεωρούν τον άλλον δεδομένο. Ο έρωτας είναι να έχεις και να μην έχεις κάποιον. Είναι αδύνατον να θες κάποιον που ξέρεις ότι θα έχεις για πάντα στην διαθεση σου ανά πάσα στιγμή. Φυσικά δεν λέω να παίζουμε παιχνίδια, αλλά αν αισθάνεσαι πλήξη, σκέψου ότι μπορεί το άτομο που θες να πεθάνει, να σε χωρίσει, να το πάρει κάτι μακριά σου. Δεν είναι τυχαίο που στους χωρισμούς και τις τελευταίες στιγμές με κάποιον νιώθουμε τον έρωτα να αναζοπυρώνεται. Ο έρωτας αγαπάει μια δόση αβεβαιότητας. Φυσικά δεν χρειάζεται να σκεφτόμαστε τραγικά πράγματα. Η απειλή και μόνο της φθοράς και της πλήξης ή το πόσο δύσκολη είναι η ζωή θα έπρεπε να μας δίνει ενέργεια και ερωτισμό. Θα μπορούσα να γράψω τόμους με όσα έχω σκεφτεί και με όσα έχω καταλάβει γιατί οι σχέσεις είναι ένα θέμα που με παθιάζει. Εκεί που θέλω να καταλήξω, είναι ότι δεν αξίζει να αναλωνόμαστε σε άτομα που δεν έχουν αυτά που θέλουμε γιατί και καλά είμαστε ερωτευμένοι και όταν βρίσκουμε κάποιον που αξίζει , μας έλκει αρχικά και έχουμε κοινές αξίες και στόχους να δίνουμε όλο μας το είναι σε αυτόν ή αυτήν. Ο έρωτας είναι η μεγαλύτερη ντόπα, η μεγαλύτερη μεγαλύτερη εκρηξη ορμονών, αλλά δεν είναι τίποτα πέρα από χημικές αντιδράσεις στον εγκέφαλο. Είναι κρίμα άτομα σεξουαλικά, συναισθηματικα και νοητικά συμβατά να χωρίζουν για το τίποτα.