ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Κάτι η πολλή δουλειά τα τελευταία χρόνια, κάτι η διατριβή μου, κάτι που σταμάτησα να έχω ενέργεια και όρεξη να κοιτάξω την εικόνα μου και τώρα πέρασαν 7 χρονάκια χωρίς να το πάρω χαμπάρι. Κοιτάω τον εαυτό μου και δεν αναγνωρίζω την εικόνα μου ούτε την ψυχή μου. Ελαφρώς υπέρβαρη, με μαύρο κύκλο κάτω από το μάτι, και ακόμη πιο μαυρισμένη διάθεση. Όλοι τριγύρω μου στάσιμοι επαγγελματικά και πνευματικά, απορώ πως την παλεύουν. Εγώ στάσιμη συναισθηματικά και στραγγιγμένη από ενέργεια και κάθε διάθεση για ζωή, απορώ πώς την παλεύω. Πότε έγινε τόσο περίεργη και δύσκολη η ζωή; Αντλώ ευχαρίστηση από πράγματα άψυχα που οι άλλοι θεωρούν βαρετά. Κανένα βιβλίο, καμιά ταινία, από την φύση. Πάω να μιλήσω με τους φίλους μου και βλέπω ότι δεν υπάρχουν πολλά σημεία επαφής. Εκνευρίζομαι με πολύ με τη στενομυαλιά τους και λέω δε γαμ**ται, καλύτερα μόνη μου, αν είναι να σπάζομαι έτσι, ούτε μια σοβαρή κουβέντα δεν μπορείς να κάνεις. Μετά εκνευρίζομαι πιο πολύ με τη μοναξιά μου.Και μόνη μοναξιά και με παρέα μοναξιά, κατάλαβες ποιο είναι το θέμα; Πολλή μοναξιά.