ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

και καιρο εχω παρει την αποφαση να φυγω απο την πολη μου και να παω να ζησω στην επαρχια με τον συντροφο μου.Ειναι χωριο κοντα στην Αθηνα,1,5 ωρα περιπου αποσταση.Σχεση απο αποσταση εδω και 6 χρονια.Στην αρχη δεν ηξερα τη πορεια της σχεσης μας και ημουν κατηγορηματικη στο να παω να μεινω εκει.Πλεον θα ηθελα να κανω αυτη την αλλαγη στη ζωη μου και να παω τη σχεση μας ενα βημα παρα κατω.Δεν του εχω πει την αποφαση μου αυτη γιατι θα με πιεσει να γινει αμεσα.Το κολλημα μου οσο 'αστειο' και παιδικο θα ακουστει ειναι οτι αισθανομαι οτι δεν θα αντεξω μακρια απο τους δικους μου.Βεβαια σε συζητησεις που εχουμε κανει μου εχει πει οτι καθε Σαββατοκυριακο θα μπορω να πηγαινω να τους βλεπω και γενικα οποτε θελω.Αυτο βεβαια θα γινεται το πρωτο καιρο,αργοτερα δε θα μπορω να το κανω συνεχως οταν η ζωη μου εκει μπει σε μια ταξη.Δεν εχω και τους δυο μου γονεις..τον μπαμπα μου και τον αδερφο μου μονο και ειμαστε πολυ δεμενοι,αισθανομαι σα να τους εγκαταλειπω ενα περιεργο συναισθημα που δε μπορω να εξηγησω.Ωστοσο πρεπει να δω και τι θα κανω στη ζωη μου.Εκεινος κοντεβει τα 35 και θελει φυσικα να προχωρησει τη ζωη του.Αλλα αν παω και δε μπορεσω να προσαρμοστω εκει θα τελειωσει και η σχεση μας.Θελω συμβουλες αν και με οποιον το εχω συζητησει μου εχει πει οτι και πολυ εχω αργησει να παω