ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Έχω τόσο άγχος αυτήν την περίοδο. Όλα μηχανικά τα κάνω. Σήμερα ξέχασα το κινητό μου στο ντουλαπάκι του γυμναστηρίου και το κατάλαβα αφότου γύρισα σπίτι. Ευτυχώς ειδοποίησα, πήγα και το πήρα άμεσα. Αλλά ήθελα τόσο πολύ να βάλω τα κλάματα. Όχι για το κινητό, μα για το ξερό μου το κεφάλι και για όλα όσα διαδραματίζονται μέσα σ' αυτό. Φεύγοντας με είδε ο γυμναστής και με ρώτησε αν το βρήκα και για πρώτη φορά στη ζωή μου, τραύλισα μέχρι να απαντήσω και του παραδέχτηκα ότι απ' το άγχος μου συνέβη. Αυτήν τη στιγμή αν με ρωτούσε κάποιος τί θέλεις περισσότερο, θα του έλεγα απλά να είχα μια αγκαλιά να κοιμηθώ. Γιατί ούτε καλόν ύπνο έχω. Περιφέρομαι από δω κι από κει και νιώθω πολύ μόνη μου.