28.9.2020 | 15:11
Λειπεις
Εχουν περασει 4 χρονια, σαν σημερα ο συντροφος μου εφυγε σε τροχαιο. Δεν πονεσε,δεν καταλαβε τιποτα ειπαν ,ηταν ακαριαιο. Ημουν εγκυος 2,5 μηνων..η κυηση εφτασε μεχρι τον 4ο μηνα οπου και απεβαλλα..Για 2 χρονια σχεδον φυτοζωουσα ,μεχρι που μια μερα απλα σηκωθηκα..Δεν προχωρησα ομως και ουτε ξερω αν θα το καταφερω ποτε..Ποναει πολυ..Εχασα και τους δυο τοσο αδικα..σε μια στιγμη..Ημουν μαζι του 13 χρονια ,απο 17 χρονων. Δεν μπορω να ξεπερασω το χαμο του. Γυρισα στη δουλεια, πηγα για εθελοντισμο, βγηκα..Ομως ολα ειναι παγωμενα. Σημερα, εχω και το πρωτο μου ραντεβου για ψυχαναλυση..Απλα ποναω..Σκεφτομαι γιατι εχασα και το παιδι..γιατι και τους δυο
0
