ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαι κοντά 19 χρόνων και πραγματικά λυπάμαι τον ευατο μου που βρίσκομαι σε τέτοια θέση αντί να ζω τα καλύτερα μου χρόνια.Τα τελευταία 4 χρόνια έχω περάσει παρά πολλές δυσκολιες,λύπες,τσακωμούς κλπ,πάντα όμως τα κατάφερνα.Πλέον βρίσκομαι σε μια φάση που δεν ξέρω που πάω,ποια είμαι και τι θέλω.Νιώθω μόνη και ας έχω άτομα που με αγαπάνε,είμαι γεμάτη ανασφάλειες.Συγκεκριμένα 4 άτομα που πέρασαν από την ζωή μου είναι αυτοί που μου δημιουργησαν φουλ ανασφάλειες.Νιώθω σαν ρομπότ,τιποτα δεν με κάνει χαρούμενη.Η κολλητή μου λέει να βρω κάτι το οποίο θα με κάνει χαρούμενη.Σκέφτομαι και δεν βρίσκω κάτι.Τι μου συμβαίνει;