ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Εχω μια φιλη που γνωρισα απο το πανεπιστημιο κι ειμαστε μαζι στο 2ο ετος. Πολυ ομορφη κοπελα,ωραιο σωμα αστεια και ωραιος συγκροτημενος λογος οποτε χρειαζεται. αριστη φοιτητρια,απο εκεινες που πιστευεις οτι ''το εχουν''. Μιλησαμε λιγο πιο private και μου ελεγε πως ηθελε να επιλεξει ως θεμα εργασιας ενα που αφορουσε τις διατροφικες διαταραχες και της ειπα για πλακα ''ε καλα επειδη θες να χασεις κιλα''που το αναφερει και η ιδια συχνα) και με κοιταξε με ενα περιεργο τροπο και δεν καταλαβα γτ εκεινη την στγμη. Σε ενα σλιποβερ μας μου ειπε οτι στην 1η λυκειου μεχρι 2α ειχε βουλιμια και εκ τοτε μεχρι και σημερα αδηφαγικη διαταραχη. Καθως την ακουγα να μιλαει για τον εαυτο της,ομολογω οτι στεναχωρεθηκα πολυ. Περιεγραφε τον εαυτο της σαν μια ασχημη κοπελα,που το μονο πραγμα που παρατηρεις πανω της ειναι τα σημαδια ακμης. Με δυσμορφικο σωμα. Και οταν μιλαει,αισθανεται οτι λεει βλακειες . Και αυτο που με χτυπησε δεν ηταν οτι τα ελεγε μιζερα και παραπονιαρικα. Τα ελεγε με εναν τροπο που εκανε μπαμ οτι για εκεινη ειναι κατι δεδομενο,οτι αυτα ισχυουν αποδεδειγμενα.Πραγματι η κοπελα εχει σοβαρα σημαδια ακμης,αλλα εχει πραγματικα συγκλονιστικο προσωπο. Το σωμα της πανεμορφο και οι αποψεις της ο,τι πιο τεκμηριωμενο εχω ακουσει. Μου εκανε εντυπωση γιατι ειναι τρομερο τυπακι,ανετη και δεν δειχνεται ποτε ουτε ενοχλει ποτε κανεναν με τα δικα της προβληματα. Κι εμενα που μου μιλησε μου ζητουσε συγγνωμη που με επιβαρυνε. Δεν ξερω πως να την βοηθησω. (δεν εχει παει σε ψυχολογο γιατι νιωθει οτι δεν ειναι ετοιμη να μιλησει)