ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ζω με τους γονεις μου, ανηκουν και οι δυο στις ευπαθεις ομαδες έχουν υποκειμενα νοσηματα και ειναι σχετικα μεγαλοι σε ηλικια. Ειμαι 23 ετων, ολο αυτο το διαστημα προσεχω υπερβολικα και με εχει αγχωσει παρα πολυ ολη αυτη η κατασταση με τον ιο. Εχω μειωσει τα παντα, εξοδους με φιλους, βολτες και ολα τα σχετικα. Προσπαθω ακομη να βλεπω μονο μια φορα την εβδομαδα το αγορι μου αλλα φοβαμαι μηπως και αυτο ειναι ριψοκινδυνο. Του επισημαινω συνεχεια να ειναι προσεκτικος, αλλα δυστυχως δεν ειναι και τοσο .Εκτος αυτου συναναστρεφεται συνεχως με κοσμο λογω της δουλειας του. Δεν ξερω τι να κανω απο την μια σκεφτομαι να του πω να σταματησουμε να βλεπομαστε μεχρι να κοπασει καπως ολο αυτο, απο την αλλη δεν ξερω πως θα το παρει. Φοβαμαι πολυ για τους γονεις μου.