1.12.2020 | 01:42
||expectations
Έφτασα σε σημείο να μην περιμένω τίποτα από κανέναν. Κανείς δεν μπορεί να με πληγώνει, έτσι.Μόνη ήμουν και θα είμαι. Στο μεσοδιάστημα λίγο εφάπτονται οι ζωές μας - επιφανειακά - με προσποίηση καλύπτοντας τις ανασφάλειες.Έστω και αργά, κατάλαβα πως δεν αξίζει τον πόνο.Μάταιο να κρύβεις κάτω από ψεύτικες σχέσεις τη μοναξιά, που σαν σκόνη όλο και συσσωρεύεται.Ξεσκεπάζω το χαλί και αυτή ίπταται στον αέρα παντού, σε όλο το δωμάτιο.Λαμπυρίζει η σκόνη με το φως του παραθύρου.
0
