ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Βγήκα με μια κοπέλα (ηλικία μου, ελεύθερη, παραπλήσια κατάσταση ζωών) και μετά από κάποιες φορές της είπα ότι μου αρέσει, αγκαλιαστήκαμε, φιληθήκαμε, ξαναβγήκαμε, τα ίδια, αλλά αρχίζει μου λέει δεν ξέρω τι θέλω, θέλω να με ακούσω, έχω κλειστεί και παραπλήσια (δικαιολογίες και δεύτερες σκέψεις μου κάνουν). Της είπα τότε να μην πιεστεί, να το πάρουμε πιο χαλαρά, να γνωριστούμε και να δούμε πού θα βγει. Μιλάμε από τότε στο τσατ καμια βδομάδα, πάντα απαντά σε ισότιμο, κλίμα, κάποιες φορές μιλάμε ώρες με πειράγματα και αστεία, φτάνουμε μέχρι το βράδυ και το ''καληνύχτα'', αλλά ποτέ αυτή δεν έστειλε πρώτη. Έτσι πήρα την πρωτοβουλία και μια μέρα δεν έστειλα πρώτος ''καλημερα πώς είσαι ή κάτι για να αρχίσει κουβέντα'' για να δω αν θα στείλει εκείνη και δεν έστειλε προφανώς ούτε κι αυτή. Περνά και δεύτερη και τρίτη. Είναι η στιγμή που σταματώ απλά να ασχολούμαι μιας και φαίνεται πως απλά κολακεύεται και ως εκει, έτσι δεν είναι;