9.12.2020 | 13:43
Κάποιες σκέψεις (άσχημες)
Λοιπόν θέλω να βγάλω κάποια πράγματα απο μέσα μου και εδώ βλέπω είναι ο κατάλληλος χώρος. Νιώθω αποτυχημένος στα πάντα. Είμαι 27 χρονών παλεύω να βγάλω μία σχολή με τα χίλια ζόρια. Δεν έχω δουλέψει ποτέ στη ζωή μου. Σε όλα τα πράγματα είμαι απο μέτριος έως κακός. Ξεκίνησα και άλλη σχολή με την οποία νόμιζα οτι θα κάνω κάτι αλλά τελικά τίποτα και εκεί. Φίλους έχω ελάχιστους ίσως έναν αληθινό και όλοι οι άλλοι απλοί γνωστοί. Επίσης είμαι ανοιχτός ομοφυλόφιλος το μόνο πράγμα για το οποίο είμαι περήφανος στην παρούσα φάση δηλαδή περήφανος επειδή έχω αποδεχτεί τον εαυτό μου και το έχω πει στους γονείς μου. Το θέμα είναι οτι με οτιδήποτε καταπιάνομαι είμαι κακός γιατί έχω ΤΡΑΥΛΙΣΜΟ. Εσείς που το διαβάζετε σας φαίνεται περίεργο αλλά αυτή είναι η αιτία που έχω μείνει τόσο πίσω στη ζωή μου. Στις σχολές μου ποτέ δεν έδωσα αυτό που πραγματικά μπορώ γιατί με περιορίζει αυτό το πράγμα. Ακόμη και στην επιλογή της σχολής βέβαια ο τραυλισμός έπαιξε μεγάλο ρόλο.Δεν καταπιάστηκα να ασχοληθώ αληθινά με αυτές γιατί πάντα περιοριζόμουν απο τον τραυλισμό πχ πώς θα μιλησω στο μάθημα, απέφευγα εργασίες απέφευγα γενικά τα πάντα και ενδόμυχα είπα στον εαυτό μου απλά να μην ασχοληθεί ενώ μπορούσα. Στο κοινωνικό κομμάτι μια ζωή θυμάμαι να περιορίζομαι. Σε παρέες να μην μιλάω να τους φαίνομαι σνομπ και να με ξεκόβουν. Ενώ πολύ απλά μπορούσα να τους πω ξέρετε έχω αυτό το θέμα. Αλλά ποτέ δεν μου βγήκε να το πω. Πάντα προσάρμοζα την ομιλία μου πολλές φορές δεν ελεγα αυτά που σκέφτομαι για να μην τραυλίσω. Απλά για να το κρύψω. Δεν ξέρω πώς να σας το εξηγήσω ακριβώς με λόγια αλλά πολλές βασικές δεξιότητες που άνθρωποι στην ηλικία μου έχουν πχ μαγείρεμα εγώ δεν τις έχω αποκτήσει ακόμα γιατί δεν θέλω να μάθω. Και δεν θέλω να μάθω γιατί νιώθω αποτυχημένος. Και νιώθω αποτυχημένος επειδή έχω τραυλισμό και με ότι καταπιαστώ θα βγεί λάθος. Είναι παράξενος συλλογισμός που σίγουρα δεν μπορεί καποιος να καταλάβει την κατάσταση αν δεν τη ζει. Σκέφτηκα οτι είμαι απλά τεμπέλης. Αλλά δεν ξέρω φοβάμαι πολύ. Φοβάμαι να βγω στον έξω κόσμο χωρίς προσόντα με όλες τις επιφανειακές γνώσεις που μάζεψα ως φοιτητής. Χωρίς εργασιακη εμπειρία. Θα μου πεις βρες μια δουλειά να δουλέψεις. Το θέλω πολύ αλλά φοβάμαι. Φοβάμαι πάλι την αποτυχία οτι και σε αυτό θα είμαι κακος γιατί ο τραυλισμός θα με περιορίσει τόσο πολύ που απλά θα περάσω επιφανειακά και απο εκει. Εχω πάει σε ψυχολόγο και λογοθεραπευτή για το θέμα. Δεν με βοήθησαν ιδιαίτερα. Και το χειρότερο είναι οτι βλέπω ανθρώπους στην ηλικία μου να πετυχαίνουν τόσα πολλά και εγώ να αναρωτιέμαι γιατί να μην μπορώ και εγώ. Συγγνώμη για το σεντόνι αλλά επρεπε καπου να τα πω.
0