ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Έπαθα κρίση πανικού μετά από χρόνια, σε μια παρουσίαση που έπρεπε να κάνω για την σχολή. Νοιώθω ντροπιασμενη. Δεν μπορούσα να άρθρωσω λέξη, και ανεπνεα περίεργα. Ήταν τόσο απρόσωπο γιατί ήταν ονλινε και δεν μπορούσα να δω τον καθηγητή η της έκφρασης του προσώπου του για να καταλάβω αν είναι σωστά αυτά που λέω . Μιλούσα μόνη μου,κανεις δεν έδινε σημάδια ζωής μιας και τα μικρόφωνα των υπολοίπων ήταν κλειστά.ΟΙ συμφοιτητές μου παρουσίαζαν τόσο χαλαρά, και εγώ έσπασα τα νεύρα του καθηγητή με το κομπιασμα και το τρίξιμο της φωνής. Αποτυχία σκετη.Ήθελα να μάθω αν το παθαίνουν κι άλλοι..