ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ψαχνω χρονια για εργασια,εχω κανει λιγες δουλειές,γιατι πολυ απλα εκει με πηραν.Εχω τελειώσει μια σχολή,αλλα δεν εχω ψαξει μονο εκεί για εργασια.Εχω περασει απο συνεντευξεις,εχω κανει αιτησεις τίποτα...Καμμια ανταποκριση...Κ.δεν μου φτανει ολο αυτο.Εχω και τους γονεις μου,να μου λενε..βρες δουλειά...λες και δεν κανω κατι αλλο...απο το να ψαχνω συνεχεια για εργασία.Καπου ελεος δηλαδη...!Κ ειδικα αυτην την εποχή...δεν ξέρω...που ζουνε αυτοι οι άνθρωποι;Νομιζουν πως ειμαστε στο 1990...μιλανε να παω για εργάτρια...σε μακρυνες περιοχές,λες κ ζητάνε...ή λες και εχω αμαξι να πηγαινω...βαζουν λενε πούλμαν,να σε πηγαινει...που;ποιος;πότε;Δεν ξερω καποιον,αν ειναι να παω.Δουλεψε λενε κ νύχτα...οκ κανενα θεμα..τα λεφτα για ταξι ποιος θα μου τα δώσει;Α,κανα 5€,δεν κανει το ταξι;Δεν παν να ναι,χιλιομετρα μακρυά...τοσο νομιζουν πως εχουν.Να πας οπου εχει μετρό και τι ειναι το μετρό,αεροπλανο;Το καθε μερος εχει κ το χρονο του,για να φτασεις...Θελω να κοιμηθώ,εστω στις 12 με 12μιση...κ να μπορω να ξυπνήσω το πρωι να παω στην εργασια μου,αν βρω...Αν ομως πρεπει να παω καπου μακρυα..μπορει να χρειαστει να φυγω απο τις 5 τα ξημερωματα..λιγες ωρες υπνου δεν σου φτανουν,να μου λενε..Μιλαμε για τρελλα,οχι αστεια...Θα μου πειτε,κοιμησου πιο νωρίς...με φασαρία,ομως δεν μπορώ...Θελω βοηθεια..Οι άνθρωποι εχουν προβλημα..