Βρισκόμαστε ήδη έναν χρόνο και κάτι ημέρες μετά την πρώτη καραντίνα της ζωής μας. Η αναγκαστική τηλεργασία κουβάλησε στο σπίτι και την καθημερινότητά μας και την ενοχλητική πραγματικότητα που λέγεται Zoom. Κάπως έτσι, ξαφνικά ο εργοδότης και οι συνάδελφοι γνώρισαν γωνιές του σπιτιού μας που δεν θα πολυθέλαμε να δούμε, αλλά και πώς θα γινόταν αλλιώς...
Κάπως έτσι σημειώθηκαν αμέτρητες γκάφες με ανθρώπους που δούλευαν με σακάκι κι από κάτω το παντελόνι της πιτζάμας τους ή το εσώρουχό τους. Κάπως έτσι, ασχέτως αν επιθυμήσαμε ξανά την ανθρώπινη επαφή και τις κανονικές σχέσεις, σιχαθήκαμε τις βιντεοκλήσεις και το πόσοι μπορούσαν να μας βλέπουν στα χειρότερα του εγκλεισμού μας, κουρασμένους, τσιτωμένους, αγχωμένους με την κάμερα μπροστά μας...
Και μετά ήρθε το Clubhouse, ένα Μέσο Κοινωνικής Δικτύωσης με πολλές ιδιαιτερότητες, με μία κάποια επιλεκτικότητα θα έλεγε κάποιος -ναι, ναι, πρέπει να σε προσκαλέσουν για να γίνεις μέλος- με κάτι που θυμίζει λίγο από ραδιοφωνική εκπομπή και λίγο από podcast, αλλά μπορείς να συζητάς σε real time ή να παρακολουθείς συζητήσεις που σε ενδιαφέρουν.
Τι σήμαινε αυτό; Όχι γραπτά μηνύματα. Όχι βιντεοκλήσεις. Χαλαρές -ή και όχι τόσο συζητήσεις- αλλά σε κάθε περίπτωση συνομιλίες χωρίς το άγχος της κάμερας ή του επιτηδευμένου στρογγυλέματος του γραπτού λόγου. Γενικώς, το Μέσο κέρδισε τόσο επαγγελματίες της Τεχνολογίας όσο και απλό κόσμο που ήθελε να επαναφέρει τις διαδικτυακές συζητήσεις σε μία ωραία κανονικότατα, σα να μιλά στο τηλέφωνο (περίπου), αλλά με πολύ κόσμο και στοχευμένο θέμα συζήτησης.
Γιατί βασικά εδώ, σε αντίθεση με το Zoom, δεν υπάρχει επιλογή βίντεο, όποτε ο καθένας μπορεί ας πούμε να κάνει δουλειές στο σπίτι και να ακούει μια συζήτηση. Κάθε μέλος του "δωματίου" μπορεί να βλέπει πόσοι ακούν την ίδια συζήτηση, οπότε ναι μεν χαλαρή η κουβέντα, αλλά υπαγορεύει από μόνη της -λόγω του όγκου ακροατών και συνομιλητών- μία χααρή ευγένεια και μία ωραία ατμόσφαιρα, ακόμη κι αν όλα τα μέλη δεν συμφωνούν με κάτι για το οποίο συζητούν.
Κάπου εδώ ας σημειωθεί ότι οι συντονιστές του "δωματίου" είναι εκείνοι που αποφασίζουν ποιος έχει δικαίωμα ομιλίας και ποιος θα παραμείνει ακροατής. Ο χρήστης πρέπει να δεχθεί πρόσκληση για να έχει το δικαίωμα ομιλίας, όμως, υπάρχουν και δωμάτια που "αντέχουν" περισσότερα από 30 άτομα με δικαίωμα ομιλίας.
Τι άλλο πρέπει να ξέρουμε γι' αυτό το καινούριο Μέσο; Βασικά, η καταγραφή μίας συζήτησης απαγορεύεται, ενώ αν προκύψουν δυσάρεστες καταστάσεις -αλίμονο! Άνθρωποι που μιλούν μεταξύ τους και να μην προκύψει κόντρα- οι συντονιστές ενημερώνονται μέσω Twitter και παρεμβαίνουν για να αποκαταστήσουν την τάξη. Επίσης, οι παραπονούμενοι μπορούν να εγκαταλείψουν το "δωμάτιο" ή και να αποχωρήσουν από το Μέσο.
Την ίδια στιγμή έχει δημιουργηθεί μία διαφορετική digital "γλώσσα του σώματος". Ας πούμε εδώ δεν μπορείς να κάνεις "like" ή να αφήσεις "καρδούλα", όμως, αν θες να χειροκροτήσεις μία συζήτηση ανοιγοκλείνεις το μικροφωνάκι στο προφίλ σου και αυτό "φλασάρει" και στους λοιπούς συνομιλητές που ξέρουν πια ότι κέρδισαν την αποδοχή σου. Ομοίως, αν μιλάς για τη γάτα σου και κάπως θέλεις να τη δείξεις στους υπόλοιπους συνομιλητές, αλλάζεις την εικόνα στη φωτογραφία του προφίλ σου, ενημερώνεις για PTR ("pull to refresh") και αυτομάτως όλοι ξέρουν για τι ακριβώς μιλάς.
Και τι γίνεται με τα fake news; Εδώ τα πράγματα είναι δύσκολα. Όχι τόσο γιατί δεν υπάρχει καλή διαχείριση σε δωμάτια που ακούγεται ρητορική μίσους και θεωρίες συνωμοσίας. Όσοι συντηρούν τέτοια "δωμάτια" που ακούγονται επικίνδυνα πράγματα οδηγούνται στην έξοδο, αλλά... Το πρόβλημα είναι ότι α) μπορούν να επιστρέψουν με νέο λογαριασμό, β) ακόμη δεν είναι δυνατή η μέτρηση του reach, της απήχησης δηλαδή, της όποιας προβληματικής συνομιλίας τους...
Το θέμα είναι το Clubhouse για την ώρα έχει δημιουργήσει έναν ωραίο "θόρυβο" και αρκετό ενθουσιασμό γύρω από τη λειτουργία του. Πόσω μάλλον όταν ο Ίλον Μασκ και ο Μαρκ Ζάκερμπεργκ -αμφότεροι ηγέτες τεχνολογικών κολοσσών- το επιλέγουν για τις συζητήσεις τους και μάλιστα τις κάπως δύσκολες. Ας πούμε στο Clubhouse ήταν που ο Elon Musk αποφάσισε να ρωτήσει τον διευθύνοντα σύμβουλο της Robinhood, Vlad Tenev, για τις αναστολές συναλλαγών στη συγκεκριμένη πλατφόρμα και ακολούθησε πανικός.
Το ωραίο, πάντως, πέρα από τις λειτουργίες του εν λόγω Μέσου έχει να κάνει εν πολλοίς και με την ελευθερία του λόγου και με τις απόπειρες λογοκρισίας που πολλά social media -επιχειρώντας να προστατεύσουν την αξιοπιστία τους περιεχομένου τους- επέλεξαν ως οδό. Απομένει να φανεί αν το Clubhouse θα κάνει όντως τη διαφορά στο συγκεκριμένο εξαιρετικά λεπτό ζήτημα...
