ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Αισθάνομαι ότι έχω αρχίσει να χάνω το μυαλό μου. Όλη μέρα και όλη νύχτα το μυαλό μου τρέχει μέσα σε αρνητικές σκέψεις και δυσάρεστα πράγματα που μπορεί να συμβούν. Συνεχώς δημιουργώ προβλήματα από εκεί που δεν υπάρχουν, ή διογκωνω τα ήδη υπάρχοντα, σε σημείο που χάνω τον έλεγχο και αισθάνομαι τρομερή πίεση. Κάνω κακό μόνη μου στον εαυτό μου, το οποίο πιστεύω οφείλεται στην καραντίνα και σε κάποια άλλα γεγονότα που με πόνεσαν , όπως ο θάνατος του πατέρα του πρώην μου, που μου δημιούργησαν ένα παραπάνω φόβο για το ότι μπορεί να χάσω τους δικούς μου από την μια στιγμή στην αλλη, ότι μπορεί να φταίω εγώ για αυτό, ότι μπορεί να γίνουν όλα χάλια, ότι τίποτα δεν θα πάει καλά. Προσπαθώ μάταια να απασχολω τον εαυτό μου με ό,τι βρίσκω, αλλά συνήθως δεν έχει αποτέλεσμα, και συνεπώς δεν τρώω καλά, δεν έχω αντοχές και όρεξη, δεν κοιμάμαι και γενικώς δεν ζω. Δεν ήμουν έτσι, ήμουν η χαρά της ζωής,και ξαφνικά έχω πέσει στα τάρταρα. Συνέχεια ευγνωμονώ τον Θεό για όσα έχω, αλλά αισθάνομαι ότι ίσως κάνω κάτι λάθος και το πληρώσω. Πραγματικά δεν ξέρω τι να κάνω.