Και ήρθε η ώρα να σταματήσουμε τα sms..Και ήρθε η ώρα που φοβόμουν...Η στιγμή της ελευθερίας για τους υπόλοιπους,η στιγμή της επιβεβαίωσης για εμένα..Ότι ζω τη δικιά μου καραντίνα εδώ και χρόνια..Που επαναλαμβάνεται ξανά και ξανά και ξανά.. Μερικές φορές αναρωτιέμαι τι έκανα λάθος;Οι φίλοι πάντα φίλοι όμως με ένα αλλά,με ένα στοπ να σε κρατάει σε απόσταση..Οι έρωτες ανύπαρκτοι πλέον..Και δε ξέρεις και εσύ αν αντέχεις καινούργιους ..Σου λένε να προσπαθείς..Όμως δεν αντέχεις πια..Θέλεις να ηρεμήσεις και να μη ψάχνεις άλλο..Θέλεις να μόνο να βρεις...Να δίνεις και να σου δίνουν χωρίς αλλά...Χωρίς όρια...