EΦΤΑΣΕΣ ΤΟΣΟ ΨΗΛΑ χωρίς ποτέ σου να το περίμενες, ενώ εμείς ήμασταν σίγουροι για σένα.
Δικαίωσες όλους εμάς, που δεν έχουμε δουλέψει ποτέ μας σε επαγγελματική κουζίνα, αλλά αγαπάμε τόσο πολύ τη μαγειρική, που ταυτιστήκαμε μαζί σου από το πρώτο λεπτό!
Μακάρι να βρισκόσουν στο Αγγλικό MasterChef, όπου λαμβάνουν μέρος μόνο ερασιτέχνες. Θα το είχες σηκώσει σίγουρα το έπαθλο.
Από το πρώτο επεισόδιο του MasterChef ουρλιάζω, ότι εφόσον το ελληνικό φορμάτ ανακατεύει ερασιτέχνες με επαγγελματίες, δεν υπάρχει καμία μα καμία πιθανότητα να κερδίσει κάποιος που δεν έχει δουλέψει σε πραγματικό περιβάλλον επαγγελματικής κουζίνας. Οι ερασιτέχνες βρίσκονται εκεί για να τροφοδοτούν το ριάλιτι κομμάτι του παιχνιδιού. Σκληρό κι άδικο, αλλά έτσι είναι.
Παύλο, η γεύση που μας άφησες όλους αυτούς τους μήνες, είναι πιο γλυκιά από οποιοδήποτε γλυκό που έφτιαξες. Ο σεβασμός που εξέπεμπες με τη συμπεριφορά σου είναι για μένα ό,τι πιο σημαντικό, πιο θετικό μπορούσες να χαρίσεις στην ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα. Δεν έχουμε λόγια για να σε ευχαριστήσουμε!
Παύλο, ακόμα και την τελευταία μέρα, εντυπωσίασες με τη φαντασία σου και τη «σεξοβόμβα της Αλάσκας». Η αρχική ιδέα μπορεί να ήταν της Μαργαρίτας, αλλά εσύ, κοίτα πόσο θάρρος βρήκες να το φτιάξεις στον ημιτελικό! Όλα τα πιάτα που έκανες στο παιχνίδι θέλουν απλά λίγη δουλίτσα και το ζαχαροπλαστείο που ονειρεύεσαι θα κάνει θραύση!
Ό,τι και να δημιουργήσεις από εδώ και πέρα, αφού έχεις καταλάβει ότι το μυστικό είναι η αγάπη και το πάθος, θα έχεις επιτυχία. Ο δρόμος σου στο παιχνίδι σ' το απέδειξε αυτό τρανά.
«Καρμπονάρα σουπιάς με αυγοτάραχο» έκανε η Μαργαρίτα μας, και ήταν ένα πιάτο που στην κυριολεξία μάς έστειλε αδιάβαστους. Έτσι η «ωδή στη σουπιά» γλίτωσε το κοριτσάκι μας από τη δοκιμασία αποχώρησης. «Ωδή στην κακαβιά», μια συνταγή του σεφ Παπανικολάου.
Ανέβηκε δίκαια πρώτη στον εξώστη, μπαίνοντας στους τέσσερις, και θα έχει το προνόμιο να επιλέξει τον αντίπαλό της στην επόμενη δοκιμασία για τον τελικό.
Ο Κουτσόπουλος είπε στη Μαργαρίτα ότι το πιάτο της ήταν «Ω, να σου…». Νομίζω ότι είναι το μεγαλύτερο κομπλιμέντο που έχουμε ακούσει από τον σεφ.
Για πρώτη φορά έχουμε δύο γυναίκες μέσα στην τελική τετράδα του παιχνιδιού. Είναι πολύ συγκινητική στιγμή για όλες μας.
Η Μαρίνα, η οποία μαγείρεψε το αυγοτάραχο μαζί με το προστατευτικό κερί που έχει απ’ έξω και μάλιστα χωρίς καν να αναφερθούν οι κριτές σε αυτό, κατά την αξιολόγηση του πιάτου, νομίζω ότι ακόμα κι αν φτάσει στον τελικό, είναι σίγουρο ότι θα χάσει.
Όλοι οι άνθρωποι που αγαπάμε το MasterChef, νιώσαμε σήμερα τη χαρμολύπη να φεύγει ο Παυλίτος μας, ένας άνθρωπος που μέσα από την τηλεόραση αγαπήσαμε βαθιά. Μας έκανε, με τη συμπεριφορά του, τόσα μαθήματα ζωής, που δεν φτάνει ένα άρθρο μου για να τα περιγράψω.
Το Happy, από το Xάππιλος βγαίνει τελικά! Χάππι χαρτορίχτρα, Χάππι σουπιά, Χάππι φορέβερ!
Παύλο, η γεύση που μας άφησες όλους αυτούς τους μήνες, είναι πιο γλυκιά από οποιοδήποτε γλυκό που έφτιαξες. Ο σεβασμός που εξέπεμπες με τη συμπεριφορά σου είναι για μένα ό,τι πιο σημαντικό, πιο θετικό μπορούσες να χαρίσεις στην ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα. Δεν έχουμε λόγια για να σε ευχαριστήσουμε! Παρά μόνο να σου ευχηθούμε το ταξίδι σου από εδώ και στο εξής να είναι γεμάτο με μπόλικες ευτυχισμένες στιγμές, γιατί αξίζεις την αγάπη όσο λίγοι.
Θυμάμαι στις οντισιόν που έλεγες ότι ήσουν κατά 60% ευχαριστημένος με το πιάτο σου. Είχες φτιάξει και πέστο φρέσκου κόλιανδρου, που μας παρέπεμπε καθαρά στην Κύπρο, σαν να ήθελες να ξεκινήσεις από εκεί που ήταν οι ρίζες σου. Πλέον, όμως, τα κλαριά του δικού σου δένδρου έχουν ψηλώσει μέχρι τον ουρανό. Νομίζω ότι η εμπειρία του MasterChef σ' το χάρισε αυτό απλόχερα. Δεν είναι μόνο η μαγειρική γνώση που έλαβες, αλλά και η ψυχολογική υποστήριξη κι η συνειδητότητα σε πολλούς τομείς. Πολλά κενά μέσα σου καλύφτηκαν από τη δική σου αγάπη για τον εαυτό σου, κι έτσι, κάθε σου βήμα γινόταν όλο και πιο σταθερό, από επεισόδιο σε επεισόδιο. Το όποιο τραύμα σου το αντιμετώπισες με αυτοσαρκασμό, με γέλιο, και μάλιστα όταν το έφερνες μπροστά στην κάμερα, το κοινό συνέπασχε πλάι σου και εκλάμβανε τη διαφορετικότητα ως κάτι θετικό. Η φωνή σου ακουγόταν και μετρούσε στα μάτια του τηλεθεατή. Εσύ το έκανες αυτό. Μόνος σου, Παύλο! Η συμμετοχή σου σε ένα ριάλιτι είναι αναμφίβολα μια κομβική στιγμή της ελληνικής τηλεόρασης. Διαμόρφωσες, με την ορατότητα που θαρραλέα έδειξες, συνθήκες ώστε να ανατραπεί μία μέχρι τώρα πατριαρχική «κανονικότητα» στο MasterChef. Σε ευχαριστούμε βαθιά.
Εδώ και καιρό ήξερα από ποιον θα ζητούσα μια συνταγή όταν ερχόταν η ώρα να σε αποχαιρετήσουμε, Παύλο.
Ο Μπεν Προβής είναι ένας σεφ που γνώρισα στη Μύκονο πριν από χρόνια και είναι από τους ανθρώπους για τους οποίους έχω απεριόριστο σεβασμό. Είναι ο άνθρωπος πίσω από την κάρτα του Tamarind, που είναι το αγαπημένο ταϊλανδέζικο στέκι όλων μας στο Μεταξουργείο, αλλά και ο executive chef στο ξενοδοχείο Petasos Beach Resort στη Μύκονο.
Είναι ένας διανοούμενος σεφ, που αγαπάει τη γραφή όσο και τη μαγειρική! Το βιβλίο του «Gay σημαίνει χαρούμενος» έπρεπε, κατά τη γνώμη μου, να διδάσκεται στα σχολεία.
Του ζήτησα να σου αφιερώσει ένα ποίημα από την πρώτη του ποιητική συλλογή, που θα εκδοθεί τον ερχόμενο Σεπτέμβρη.
Με πολλή αγάπη, από τον σεφ Προβή, για σένα, Παύλο.
Να τους χαμογελάς
Να χαμογελάς,
σ’ αυτούς που δε γελούν με τα μάτια
Και μονάχα μουτζουρώνουν με φτήνια,
ακριβά κραγιόν τα χείλη τους
Για ένα χαμόγελο σε επιφάνεια
Για ένα γέλιο δίχως διαφάνεια
Γιατί βαρύ φορτίο τους είναι
τόσο η χαρά, όσο κι ο πόνος
Αβάσταχτα και τα δυο σε δαύτους
που το μοίρασμα δεν αντέχουν
Να τους χαμογελάς
Μη τους λυπάσαι
Αυτούς, που στη λήθη έθαψαν την αλήθεια
της ψυχής τους το μέγα θρήνο
Άσε τους να στέκονται σε σκαλοπάτια,
είναι που μετρούν στον ίσκιο το μπόι τους
Σκιάζονται, μη νομίζεις
το ανάστημά σου
Μετρημένο από πράξεις είναι
ελεγεία λέξεων δικών σου
Ενώ των δικών τους τα λόγια
λυρισμός πλανόδιου παλιατζή άκουσμα
Γι’ αυτό να τους χαμογελάς
Και να μη τους λυπάσαι
Γιατί το χαμόγελό σου
λύπη είναι για το κενό της ψυχής τους
Και για συνταγή τι άλλο θα διάλεγε, παρά κάτι ανατολίτικο, σαν όλα αυτά που αγαπάς!
Ένα πολύ παραδοσιακό είδος φαγητού της ταϊλανδέζικης κουζίνας ονομάζεται «λάαμπ», με προέλευση από την περιοχή Ισάαν στη Β.Α. Ταϊλάνδη. Στην τοπική διάλεκτο σημαίνει «καλή τύχη», γι' αυτό τον λόγο σερβίρεται κατά την παράδοση στις γιορτές και τους γάμους, ως ευχή για ευημερία και καλή τύχη.
Καταναλώνεται είτε σε συνδυασμό με άλλα φαγητά είτε μόνο του, ως είδος «μεζέ» συνοδεύοντας το ποτό.
Μια σαλάτα «λάαμπ» μπορεί να παρασκευαστεί από διάφορα είδη κρέατος, όπως κοτόπουλο, χοιρινό, μοσχάρι, πάπια, ακόμα και ψάρι. Υπάρχουν πολλές παραλλαγές ως προς την εκτέλεσή του, αναλόγως την περιοχή, καθότι διαδόθηκε ευρύτατα στη χώρα, μα το γνώρισμα της αυθεντικής συνταγής βασίζεται στο «καβούρντισμα» του κρέατος με φρέσκα μυρωδικά.
Σερβίρεται παραδοσιακά στον βορρά με «sticky rice», μια ποικιλία ρυζιού που φύεται στην περιοχή και το μόνο είδος που μαγειρεύεται κυριολεκτικά στον ατμό, μέσα σε πανέρι από μπαμπού. Λόγω της πικάντικής του γεύσης, τρώγεται με φρέσκα λαχανικά και πράσινα φύλλα, με τα οποία τυλίγεται το λάαμπ, προκειμένου να μειωθεί η σπιρτάδα του πιάτου.
Lahp Nua / Σαλάτα «λάαμπ» με μοσχάρι
Υλικά:
250 γρ. μοσχάρι σπάλα
1 κ.σ. fish sauce (άρτυμα ψαριού)
3 κ.σ. χυμός λάιμ
10 γρ. φρέσκου δυόσμου
10 γρ. ψιλοκομμένος κόλιανδρος
1 κλωνάρι lemon grass ψιλοκομμένος
4 φύλλα kaffir
2 φρέσκα τσίλι ψιλοκομμένα
1 πρέζα κάρδαμο σε σκόνη
1 πρέζα κίμινο σε σκόνη
Αλεύρι για πανάρισμα
Αλάτι / Πιπέρι / Ζάχαρη / Λάδι
Εκτέλεση:
Κόβουμε το κρέας σε πολύ λεπτές φέτες και πανάρουμε με το αλεύρι. Με μια σίτα κοσκινίζουμε το περίσσιο αλεύρι και τηγανίζουμε το κρέας έως ότου γίνει τραγανό.
Σε ένα τηγάνι ρίχνουμε μια κουταλιά του γλυκού λάδι και προσθέτουμε το lemon grass, τα φύλλα kaffir, το τσίλι, το μοσχάρι και σοτάρουμε μέχρι να μαραθούν τα μυρωδικά. Στη συνέχεια προσθέτουμε τα μπαχαρικά, συνεχίζουμε ελαφρώς το σοτάρισμα και ρίχνουμε το άρτυμα ψαριού και το χυμό λάιμ. Αρταίνουμε κατά βούληση και αποσύρουμε από τη φωτιά. Τέλος ρίχνουμε τον δυόσμο και τον κόλιανδρο, ανακατεύουμε και σερβίρουμε σε ένα μπολ. Συνοδεύουμε με φέτες αγγουριού, φύλλα λάχανου, iceberg ή μαρουλιού.
Sticky Rice
Μουλιάζουμε 250 γρ. sticky rice σε νερό για τουλάχιστον τρεις ώρες και το μεταφέρουμε σε ένα σουρωτήρι για να στραγγίξει. Σε μια κατσαρόλα βράζουμε νερό και τοποθετούμε το σουρωτήρι με το ρύζι μέσα, χωρίς να εφάπτεται στο νερό. Κλείνουμε το καπάκι και αφήνουμε το ρύζι στον ατμό για 20 λεπτά.
————————————
Ειλικρινά και μέσα από την καρδιά μας, καλή τύχη, Παύλο, Παυλίτο, Παυλάρα!
