Έχω 2 χρονια σχέση.Αντιμετωπιζουμε ενα πολυ σοβαρό πρόβλημα στην σχέση μας.Το αγορι μου δεν μπορει να λειτουργήσει εδω και 2 χρονια ειναι το ίδιο πράγμα! Η ψυχολογία μου ειναι στο μηδέν απο όλο αυτό.Εχουμε επισκεφθεί γιατρό.Αλλα παλι τα ιδια επειδη δεν είχε πάρει την αγωγή που του έδωσε ο γιατρός.Γνωριζοντας το πρόβλημα δεν ήθελα να τον αφήσω λεπτό επειδη τον αγαπαω.Ομως μεσα σε αυτό το χρονικό διάστημα είχαμε προβλήματα με τον αδερφο του.Δεν μας αφήνει σε ησυχία! Οπου κι αν πάμε θα τον περναει τηλέφωνο να μας χαλάει την βραδιά για δικες του δουλειες.Αυτο εχει γινει στα γεννέθλια μου,στην πρώτη επέτειο,όταν βγαίνουμε για βραδινό,όταν είμαστε σε διακοπές.Με πειραζει παρα πολυ αυτό επειδη το γνωρίζει ότι είναι μαζί μου.Το τελευταίο περιστατικο ομως με εχει στενοχωριέσαι παρα πολυ.Ενω είμασταν μαζί βόλτα τον πήρε τηλέφωνο και του λέει ελα να σε πάρω να φύγουμε για δουλειά.Του είπε πως είναι μαζί μου και να περιμένει μεχρι να με πάει σπίτι εφόσον είναι ερημικό μέρος η γειτονιά μου.Του είπε δεν με ενδιαφέρει εχω ξεκινήσει.Εφυγα μονη μου. Αυτό με πείραξε παρα πολυ ένιωσα μεγάλη ανασφάλεια.Κλαιω συνέχεια.Νιωθω πολυ χάλια γιατι βλέπω και το αγορι μου δεν τον βάζει στην θέση του.Με πληγώνει παρα πολυ για το εχω σταθεί σε καθε δυσκολια του.Τωρα εχω φτάσει σε σημείο να θέλω να χωρίσω.Αλλα δεν θέλω τον αγαπαω.Ομως πνίγομαι!!! Τι μπορω να κανω;