Λεπτομέρειες από την κατάθεση της Ιωάννας Παλιοσπύρου, για την επίθεση με βιτριόλι στην Καλλιθέα, έδωσε μετά το πέρας της διαδικασίας ο δικηγόρος της, Απόστολος Λύτρας, χωρίς να αποφύγει τα αιχμηρά σχόλια για την στάση της κατηγορούμενης στο δικαστήριο.
«Η κατάθεση της ήταν συγκλονιστική, περιέγραψε όλα αυτά που βίωσε, είπε ότι ζήτησε βοήθεια από τον θεό, δεν περίμενε ούτε η ίδια ότι θα ζούσε - οι γιατροί ήταν τρομοκρατημένοι που την παρέλαβαν», σημείωσε ο κ. Λύτρας.
Η Ιωάννα μίλησε για τον τρόμο που αισθανόταν, μετά την επίθεση, ακόμα και από τους γιατρούς, λέγοντας πως φοβόταν ότι θα χάσει τη ζωή της. Προσπάθησε να εξιστορήσει τα πάντα στο δικαστήριο - πώς η δράστρια της έριξε, εξ επαφής, πάνω από ένα λίτρο από καυστικό υγρό - από απόσταση 5 εώς 7 εκατοστών.
«Τα ρούχα της έλιωσαν στη κυριολεξία, οι πόνοι που ένιωθε ήταν αφόρητοι, σε λίγα λεπτά το ένα αυτί της εξαφανίστηκε. Δεν μπορούσε να αναπνεύσει, πήρε τις πρώτες βοήθειες από το φαρμακείο που έτρεξε και αυτό ήταν ουσιαστικά που την έσωσε.» Όπως είπε, ούτε η κατηγορούμενη, ούτε κάποιος από το περιβάλλον της ζήτησαν έστω μία τυπική συγγνώμη. Κανένας από το περιβάλλον δεν την πήρε ούτε ένα τηλέφωνο να ρωτήσει για την υγεία της.
Οι αστυνομικοί της έλεγαν ότι η πρόθεσή της δράστριας ήταν να της αφαιρέσει την ζωή, και την προειδοποιούσαν πως, παρότι βρισκόταν στο νοσοκομείο, θα έπρεπε να προσέχει. Αμέσως μετά το περιστατικό, η κατηγορούμενη διασκέδαζε, σύμφωνα με πληροφορίες που επικαλέστηκε ο κ. Λύτρας.
Αναφερόμενος στην δράστρια που εμφανίστηκε σήμερα στο δικαστήριο, ο δικηγόρος έκανε λόγο για «μία ψυχρή γυναίκα, της οποίας προφανώς το μόνο μέλημά της σήμερα ήταν να είναι το μαλλί της στην εντέλεια και μακιγιαρισμένη».
«Μου έκανε τρομακτική εντύπωση. Δεν μπόρεσε ούτε καν να κοιτάξει την Ιωάννα στα μάτια, κοίταγε σε άλλη πλευρά», πρόσθεσε, ενώ αναφέρθηκε και στο επεισόδιο που σημειώθηκε με τον αδελφό της Ιωάννας και την μητέρα της, όταν ο δικηγόρος ρώτησε το θύμα αν, έστω και σήμερα, η δράστρια της ζήτηση συγγνώμη.
«Έδειξε αδιαφορία και αυτό ήταν που τους εξόργισε», πρόσθεσε. «Είναι αδιάφορη, δεν πρέπει να έχει συνειδητοποιήσει τι έχει κάνει, μέχρι και σήμερα. Εμφανίστηκε στο δικαστήριο με έναν τρόπο που μου κάνει τρομερή εντύπωση, καμία ένδειξη μεταμέλειας, η Ιωάννα την ρώτησε, «γιατί δεν με κοιτάς;» Δεν πήρε καμία απάντηση.»
«Η κατηγορούμενη δεν είπε καμία κουβέντα, αδιάφορη ήταν, δεν αναφέρθηκε σε τίποτα. Προφανώς θα έρθει για να απολογηθεί. Είναι κάτι που η Ιωάννα το ήθελε, να έρθει αντιμέτωπη με την γυναίκα που της προκάλεσε αυτή τη ζημιά.»
Η Ιωάννα έκλεισε λέγοντας ότι για πάρα πολλά χρόνια θα κάνει επεμβάσεις, χειρουργεία και θα επισκέπτεται γιατρούς. «Θα συνεχίσει να έρχεται σε κάθε δικάσιμο, είναι ένα γενναίο κορίτσι - αντλεί την αγάπη από όλο τον κόσμο και νομίζω ότι αυτό είναι που την κρατάει», κατέληξε ο συνήγορός της.
Το επεισόδιο
«Σήμερα η κατηγορούμενη με κοίταξε όπως τη μέρα της επίθεσης» φέρεται να είπε η Ιωάννα από το βήμα.
Λύτρας: Σήμερα σας είπε κατι σήμερα; Σας ζήτησε συγνώμη;
Ιωάννα : Δεν έχει πει τίποτα. Μόνο με κοίταξε στα μάτια όπως εκείνη την ημέρα. ψυχρή και απαθής.
«Κύριε πρόεδρε» ακούστηκε να λέει η κατηγορούμενη στο σημείο αυτό προκαλώντας την οργή της οικογένειας της Ιωάννας.
Αδελφός Ιωάννας: Σκάσε που θα μιλήσεις κιόλας. Φίδι!
Μητέρα Ιωάννας: Απόβρασμα της κοινωνίας. Μας διέλυσες!
Σύμφωνα με πληροφορίες, ο συνήγορος της κατηγορούμενης ζήτησε σε κάποιο σημείο να κάνει μία δήλωση. Η δράστρια φέρεται να είπε «ξέρεις γιατί το έκανα αυτό», προκαλώντας την οργή των συγγενών του θύματος. Συνοδεία αστυνομικών ο αδελφός της Ιωάννας φέρεται να βγήκε για λίγο από τη δικαστική αίθουσα ώστε να ηρεμήσει, ενώ η μητέρα της κάθισε στη θέση της.
Αποσπάσματα της κατάθεσης
Η Ιωάννα αναφέρθηκε στο χρονικό της επίθεσης το μοιραίο πρωί: «Σηκώθηκα για να πάω στη δουλειά μου και ήμουν στην είσοδο της πολυκατοικίας των γραφείων. Πάτησα το κουμπί του ασανσέρ και περίμενα να κατέβει. Κοιτούσα προς τα κάτω περιμένοντας. Άκουσα κάποιους θορύβους. Δεν έδωσα σημασία. Σκέφτηκα ότι μπορεί να είναι η καθαρίστρια ή κάποιος άστεγος. Καθώς περίμενα το ασανσέρ εμφανίστηκε μπροστά μου μια γυναίκα, σήκωσα το βλέμμα και με κοίταξε στα μάτια. Μου έριξε το βιτριόλι που εκείνη τη στιγμή δεν κατάλαβα τι ήταν και έφυγε τρέχοντας. Θέλω να σας πω ότι λούστηκα με αυτό το υγρό, το ένιωσα παντού πάνω μου. Ήμουν παντού στο σώμα μου λουσμένη και κατευθείαν μου ήρθε η μυρωδιά. Το πρώτο πράγμα ήταν να τρέξω για κάποια βοήθεια. Θυμήθηκα ότι είχε φαρμακείο δίπλα και έτρεξα προς το φαρμακείο. Οι πόνοι ήταν φρικτοί, δεν έβλεπα καθόλου από το ένα μάτι. Μπήκα μέσα στο φαρμακείο ουρλιάζοντας, οι άνθρωποι δεν καταλάβαιναν τι έλεγα, πανικοβλήθηκαν. Τους έλεγα "δώστε μου λίγο νερό, πεθαίνω", βοήθεια φώναζα. Πήγα στο νιπτήρα, έριχνα νερό. Τα μαλλιά μου πέφτανε μέσα στο νιπτήρα. Έπιανα το πρόσωπό μου και καταλάβαινα ότι καιγόμουν, λιώνω. Φώναζα για βοήθεια, οι άνθρωποι τρόμαζαν. Καταλάβαινα ότι εκείνη τη στιγμή κάτι χάνω... Κάλεσαν σε βοήθεια το 166. Μου είπανε να βγάλω τα ρούχα μου γιατί λιώνανε πάνω μου. Εγώ το μόνο που σκεφτόμουν ήταν να μη χάσω τις αισθήσεις μου. Γιατί καταλάβαινα ότι μόνο εγώ μπορούσα να σώσω τον εαυτό μου. Φώναζα Θεέ μου βοήθησέ με γιατί μόνο εσύ μπορείς».
«Σκέφτηκα να αυτοκτονήσω»
«Θυμάμαι απλά να με βρέχουν, να ουρλιάζω, να πονάω, να ξανακοιμάμαι, να ξαναξυπνάω, μου έκαναν τομές στο μάτι μου και στο αυτί. Προσπαθούσα απλά να αντέχω (...) Την επόμενη μέρα με ενημέρωσαν ότι θα διακομιστώ στο Θριάσιο. Θυμάμαι χαρακτηριστικά τη διακομιδή μου, επειδή δεν μπορούσα να δω, μπορούσα μόνο να ακούω, θυμάμαι την ώρα που περνούσαν τα φορεία στους διαδρόμους. Μια κυρία αναφώνησε "Θεέ μου" και κατάλαβα ότι το είπε για μένα. Κατάλαβα ότι η κατάσταση δεν είναι καλή. Κατάλαβα ότι έχω σοβαρά εγκαύματα και απλά παρακαλούσα να επιβιώσω. Μέσα στο νοσοκομείο ήταν η πιο δύσκολη περίοδος της ζωής μου, έκανα επτά χειρουργεία. Θυμάμαι ότι δεν άντεχα το φως για τα μάτια μου ήταν τραυματισμένα, ακόμα και το φως του δωματίου ήταν επίπονο. Σκέφτηκα να δώσω τέλος στη ζωή μου».
«Για να αντέξω προσπαθούσα να κοροϊδέψω εαυτό μου. Ότι ζω ένα όνειρο. Το βράδυ μετά τις 9 αφού πέρασαν όλοι οι γιατροί έλεγα "Ιωάννα θα ξυπνήσεις". Προσπαθούσα να με πείσω για να αντέξω ότι τα όνειρα μου είναι πραγματικά και η πραγματικότητα είναι ο εφιάλτης».
Στο νοσοκομείο
«Για όσα διάστημα ήμουν στο νοσοκομείο έλεγα στους αστυνομικούς ότι δεν έχω πειράξει κανέναν. Προσπαθούσα να τους βοηθήσω αλλά δε μπορούσα. Δεν πίστευα ότι κάποιος μπορεί να κάνει τέτοιο κακό. Κάποια στιγμή λοιπόν μου είπαν ότι είχαν καταλήξει ποιος έκανε την επίθεση. Μου μιλούσαν για την κατηγορούμενη και μου έλεγαν ότι εκείνη μου επιτέθηκε. Μαζί με αυτούς προσπαθούσα και εγώ να καταλάβω. Αν ισχύει τους έλεγα αυτό που μου λέτε, ότι με παρακολουθεί εδώ και 1,5 χρόνο, άρα ξέρει ότι δεν έχω καμία σχέση με αυτόν τον σύντροφο που είχε. Δεν μπορούσαν να απαντήσουν σε αυτό το ερώτημα. Δεν ήξερα αν ισχύουν όλα αυτά, γιατί το έκανε, τι μου έχει συμβεί, δεν καταλάβαινα και δεν μπορούσαν να μου απαντήσουν. Μετά τη προφυλάκισή της προσπάθησα να εστιάσω στις δυνάμεις μου για να μπορέσω να βγω από το νοσοκομείο και να βγάλω σε πέρας τα χειρουργεία που έπρεπε. Στα μισά των χειρουργείων ο οργανισμός μου δεν άντεξε. Ανέβαζα πυρετό, είχα λοίμωξη. Οι γιατροί μου είπαν ότι κινδύνεψε η ζωή μου. Έπαθα και δεύτερη λοίμωξη στο μάτι που κινδύνεψα για δεύτερη φορά να το χάσω. Κάποια στιγμή με τη βοήθεια των γιατρών τα ξεπεράσαμε. Ήρθε η στιγμή που μου ανακοίνωσαν ότι θα πάρω εξιτήριο».
Η δράστρια είχε καλέσει την εξαδέλφη
«Μου είπαν ότι επούλωσαν τα τραύματα που είχα ότι ξεκινάει ένας μαραθώνιος και ότι χρειάζονται πολλά χειρουργεία για να είμαι λειτουργική, να κουνώ τα χέρια μου, τον λαιμό μου. Μου λέγανε ότι είναι ένας μαραθώνιος. Κάποια στιγμή, αφού επέστρεψα στο σπίτι μου η έρευνα συνεχίζονταν. Κάποια στιγμή οι αστυνομικοί με ενημέρωσαν για κάποια στοιχεία που βρίσκονταν στο υπολογιστή της και με ρώτησαν αν γνωρίζω κάτι. Είμαστε από διπλανά χωριά αλλά ποτέ δε κάναμε παρέα με την κατηγορούμενη, γνωριστήκαμε εδώ στην Αθήνα. Βρεθήκαμε σε κάποιες γιορτές, γενέθλια, στο σπίτι συγγενών μου, και ανταλλάζαμε κάποιες κουβέντες. Μου είπανε για κάποιες κουβέντες που είχαν γίνει μεταξύ της ξαδέλφης μου και της κατηγορουμένης μετά την επίθεση. Οι αστυνομικοί με ρώτησαν αν γνωρίζω κάτι. Μου ζητήθηκε αν μπορώ να μάθω τι είχε ειπωθεί μεταξύ τους. Κάλεσα τη ξαδέλφη μου στο τηλέφωνο και την ρώτησα τι έχουν πει. Την ρώτησα αν ισχύει και τι ακριβώς είχε ειπωθεί. Μου είπε ότι ισχύει ότι υπήρχε επικοινωνία μεταξύ τους, ότι δεν μου το είπε για να μη με φέρει σε δύσκολη θέση. Μου είπε ότι μεταξύ των συζητήσεων ότι είχαν μιλήσει και για μένα, όπως όλοι φίλοι και γνωστοί μιλούσαν για μένα. Την ρωτούσε η κατηγορουμένη πώς είμαι, αν με είδε και πώς ήταν τα μέτρα στο νοσοκομείο λόγω covid. Εκείνη της είπε ότι δε μπορούσε να μπει στο νοσοκομείο και ότι είχε δει μόνο τη μητέρα μου στο προαύλιο. Επίσης μου ανέφερε ένα συγκεκριμένο περιστατικό που της είχε κάνει εντύπωση».
Ο κυνισμός
«Η κατηγορούμενη, όπως της είπε (σ.σ. στην ξαδέλφη της Ιωάννας), έκανε ένα σχόλιο πολύ προσβλητικό για μένα. Της είπε η Ε. «οκ, αν δε μπορεί να δουλέψει θα πάρει την αποζημίωση και θα ζήσει. Δεν έγινε κάτι.» Αυτό θύμωσε τη ξαδέλφη μου. Αυτό το περιστατικό σε συνδυασμό με τις αναζητήσεις που με ενημέρωσαν πως είχε κάνει μετά την επίθεση και σε συνδυασμό με άλλα τουλάχιστον δύο περιστατικά που έλαβαν χώρα στο νοσοκομείο -η μητέρα μου μου είπε ότι κάποιοι ήλθαν στο νοσοκομείο να με δουν αλλά δεν τους επετράπη η είσοδος- όλα αυτά με έκαναν να πιστέψω ότι ήθελε πραγματικά να με σκοτώσει και δε σταμάτησε ούτε και μετά. Όλα αυτά, αν τα συνδυάσει κανείς και σύμφωνα με το συμπέρασμα των αστυνομικών, ήταν ότι ήθελε με σκοτώσει. Έμαθα εκ τω υστέρων ότι έγιναν άλλες τρεις απόπειρες. Άλλες δυο έξω από το σπίτι μου, την είδαν οι γείτονες να καβαλάει κάτι ύποπτο πάνω της. Σύμφωνα με τα στοιχεία είχε γίνει μια ακόμη απόπειρα τη προηγούμενη ημέρα, η οποία απλά απετράπη διότι δε με πρόλαβε. Δε κατάφερε να με σκοτώσει. (...) Με τρομάζει το γεγονός ότι είχε αναστατωθεί όλος κόσμος για το ποιος το έκανε, και η κατηγορούμενη έβγαινε διασκέδαζε και χόρευε πάνω στα τραπέζια. Αντί να πει «τι πήγα και έκανα\ ενθαρρύνεται ακόμη περισσότερο και αρχίζει και αναζητά τρόπους και όπλα. Βλέπουμε έναν άνθρωπο που δεν πτοείται, που γίνεται ακόμη χειρότερος. Αυτό είναι που με φοβίζει. Και δε ξέρω ακόμη ούτε τα κίνητρα ούτε ποιοι άλλοι γνώριζαν γιατί υπάρχουν και άλλοι. Σίγουρα ξέρω ότι δεν έχει μετανιώσει».
