Προσφέροντας 295.000 γεύματα με μια απλή κίνηση
Μέσα από την 11η χρονιά εθελοντισμού, η ΑΒ Βασιλόπουλος ενίσχυσε φέτος μαζί με τους πελάτες της το έργο της Τράπεζας Τροφίμων, ώστε να βοηθήσει με τη σειρά της τους συνανθρώπους μας που το έχουν ανάγκη. Η Sustainable Retail & Corporate Communication Manager της ΑΒ, Αλεξία Μαχαίρα, εξηγεί τι σημαίνει να βάζεις για πάνω από 10 χρόνια το λιθαράκι σου στον εθελοντισμό.
ADVERTORIAL
Ένα πιάτο φαγητό είναι το πιο απλό αλλά συγχρόνως, το πιο σημαντικό πράγμα. Είναι αυτό που μας δίνει ενέργεια, μια κίνηση αγάπης και φροντίδας από εκείνον που το ετοιμάζει για κάποιον άλλο, εκείνο που μας φέρνει κοντά, κάτι που απολαμβάνουμε, αλλά που πολλές φορές, πολλοί άνθρωποι γύρω μας στερούνται.
Η ΑΒ Βασιλόπουλος έχει αποδείξει πως νοιάζεται πραγματικά για όσα συμβαίνουν γύρω μας. Για την κοινωνία. Για εκείνους που το έχουν περισσότερο ανάγκη. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο πως τα τελευταία 11 χρόνια η γνωστή αλυσίδα σούπερ μάρκετ δραστηριοποιείται συστηματικά στον τομέα του εθελοντισμού.
Αυτό έκανε και φέτος, γιορτάζοντας την 11η Χρονιά Εθελοντισμού ΑΒ, την οποία αφιέρωσε στην ενίσχυση της Τράπεζας Τροφίμων. Πώς; Με τον πιο απλό τρόπο. Με ένα SMS. Εργαζόμενοι της ΑΒ, πελάτες, συνεργάτες και φίλοι, ενώθηκαν για σχεδόν τρεις εβδομάδες (13-29/9) και έστειλαν SMS στηρίζοντας έτσι το πολύτιμο έργο της Τράπεζας Τροφίμων με 295.000 γεύματα συνολικά, που θα «φτάσουν» σε χιλιάδες συνανθρώπους μας.
Τα αποτελέσματα, λοιπόν, ήταν συγκινητικά. Αλλά ας αφήσουμε την Αλεξία Μαχαίρα, Sustainable Retail & Corporate Communication Manager της ΑΒ Βασιλόπουλος να μας πει περισσότερα.
— Εδώ και 11 χρόνια στην ΑΒ Βασιλόπουλος δίνετε «το παρών» στον εθελοντισμό. Πώς θα περιγράφατε την εμπειρία σας όλα αυτά τα χρόνια;
Η αξία του εθελοντισμού βρίσκεται στο DNA της ΑΒ. Είναι για καθέναν από εμάς –τους 15.000 εργαζόμενους της ΑΒ- μία υπόθεση προσωπική. Νοιαζόμαστε πραγματικά για όσα συμβαίνουν γύρω μας, για τους συνανθρώπους μας, για την κοινωνία μας, για τον πλανήτη μας και θέλουμε να αποδεικνύουμε έμπρακτα τη φροντίδα μας. Αυτό κάνουμε και μέσα από αυτά τα 11 συνεχή χρόνια εθελοντισμού. Δεν μπορώ, λοιπόν, παρά να αισθάνομαι υπερήφανη για καθεμιά από τις εθελοντικές μας δράσεις. Και χαίρομαι ιδιαίτερα που μπορούμε όλοι εμείς στην ΑΒ, μέσα από αυτές τις δράσεις – και μαζί με τους πελάτες μας - να κάνουμε τη διαφορά στις ζωές των συνανθρώπων μας που το έχουν ανάγκη.
— Φέτος τα ΑΒ στήριξαν το έργο της Τράπεζας Τροφίμων, δραστηριοποιώντας και τους πελάτες, που μπορούσαν να συμβάλουν στην προσπάθεια με ένα SMS. Πώς είδατε να ανταποκρίνεται ο κόσμος σε αυτό και είστε ικανοποιημένη με τα γεύματα που συγκεντρώθηκαν;
Πράγματι, η ενεργή συμμετοχή του κόσμου πάντα δίνει ακόμη μεγαλύτερη αξία και νόημα σε ό,τι και αν κάνουμε. Φέτος, στο πλαίσιο της 11ης Χρονιάς Εθελοντισμού ΑΒ, ενωθήκαμε με τους πελάτες μας, τους συνεργάτες μας, τους φίλους μας για την ενίσχυση της Τράπεζας Τροφίμων. Πώς; Με μια πολύ απλή κίνηση. Με ένα SMS! Και μαζί καταφέραμε κάτι εξαιρετικά σημαντικό. Να στηρίξουμε το πολύτιμο έργο της Τράπεζας Τροφίμων με 295.000 γεύματα συνολικά. Για να μη λείψει τίποτα από το τραπέζι εκείνων που το χρειάζονται περισσότερο.
— Για όσους δεν γνωρίζουν, θα θέλατε να εξηγήσετε ποια ακριβώς είναι η δράση της Τράπεζας Τροφίμων και γιατί πρέπει να στηρίζουμε ενέργειες σαν αυτές;
Η Τράπεζα Τροφίμων αποτελεί διαχρονικό συνεργάτη και συνοδοιπόρο μας. Συγκεκριμένα από το 1995, τη χρονιά δηλαδή που ιδρύθηκε από τον Γεράσιμο Βασιλόπουλο, ο οποίος είναι και ο ιδρυτής της ΑΒ Βασιλόπουλος. Ευχή του Γεράσιμου Βασιλόπουλου ήταν να είναι γεμάτο το τραπέζι κάθε ανθρώπου και αυτός ο στόχος συνοδεύει μέχρι σήμερα και όλους εμάς στην ΑΒ.
Είναι σημαντικό να αναφέρουμε ότι Τράπεζες Τροφίμων λειτουργούν σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Θεσσαλία και Δράμα και έχουν καταφέρει να προσφέρουν περισσότερους από 24.000 τόνους προϊόντων σε συνανθρώπους μας. Μάλιστα, εντός του 2020, 2.350 τόνοι προϊόντων κάλυψαν ανάγκες 71.000 ανθρώπων σε συνεργασία με 263 φορείς και ιδρύματα όπως γηροκομεία απόρων, συσσίτια, οικοτροφεία παιδιών, ορφανοτροφεία, ιδρύματα για ΑμεΑ, κέντρα απεξάρτησης και φιλοξενίας απόρων οικογενειών, ξενώνες κακοποιημένων γυναικών, συλλόγους στήριξης ατόμων με νεοπλασματική ασθένεια και κατασκηνώσεις απόρων παιδιών.
Ένα έργο αξιέπαινο, λοιπόν, για την καταπολέμηση της πείνας και τον περιορισμό της σπατάλης τροφίμων.
— Με όσα συμβαίνουν τα τελευταία δύο χρόνια έχει αποδειχθεί πως η αλληλεγγύη είναι ένα από τα πιο δυνατά όπλα που έχουμε και κάποια πράγματα μπορούμε να τα αντιμετωπίσουμε μόνο μαζί. Πιστεύετε, επομένως, πως ο εθελοντισμός είναι τώρα επιτακτικότερος από ποτέ;
Σίγουρα, η πανδημία ανέτρεψε τις ζωές όλων μας, έφερε όμως και πολλά μαθήματα. Βιώσαμε και βιώνουμε ακόμη όλοι μαζί αυτή την πρωτόγνωρη κατάσταση που μας ανάγκασε να κρατάμε αποστάσεις και να μένουμε μακριά ο ένας από τον άλλον. Νιώθω, όμως, ότι την ίδια στιγμή ήρθαμε και λίγο πιο κοντά. Συνειδητοποιήσαμε πόση αξία και πόση δύναμη έχει αυτό το «μαζί». Αυτή τη δύναμη που έρχεται μέσα από τον κοινό σκοπό, την κοινή προσπάθεια. Καταλάβαμε, λοιπόν, πως άσχετα με το πόσα χιλιόμετρα μπορεί να μας «χωρίζουν», όταν έχουμε στο επίκεντρο το «μαζί», μπορούμε να ανταποκριθούμε άμεσα και αποτελεσματικά στις αλλαγές, τις νέες ανάγκες και να ξεπεράσουμε τα όποια εμπόδια. Να είμαστε εκεί, για όλα όσα νοιαζόμαστε.
— Από αυτά τα 11 χρόνια που βρίσκεστε στον εθελοντισμό, μπορείτε να ξεχωρίσετε κάποιες στιγμές για τις οποίες νιώσατε περισσότερο υπερήφανη ή σας συγκίνησαν;
Από πού να ξεκινήσω! Τόσες στιγμές, τόση αγάπη, τόση προσφορά! Αυτή που μου έρχεται κατευθείαν στο μυαλό είναι σίγουρα η πρώτη εθελοντική δράση της ΑΒ, πριν από 11 χρόνια δηλαδή, στην οποία είχα τη χαρά τόσο να συμμετάσχω ως εργαζόμενη, όσο και να βρίσκομαι στην ομάδα εργασίας και διοργάνωσης. Ακόμη θυμάμαι την περιέργεια και την ανυπομονησία που ένιωθα για όλο αυτό που ετοιμάσαμε. Πώς θα ήταν; Θα το «αγκάλιαζε» αρχικά ο κόσμος της ΑΒ; Θα είχαμε τελικά το αποτέλεσμα για το οποίο ελπίζαμε;
Ξεκινήσαμε, λοιπόν, τη δράση μας που ήταν ο καθαρισμός παραλίας. Ήταν, θυμάμαι «βαθύ» καλοκαίρι και είχε πολλή ζέστη. Εμείς, όμως, εκεί. Αφοσιωμένοι στον σκοπό μας, παρά τις σχετικά αντίξοες καιρικές συνθήκες. Και τα καταφέραμε. Παρότι οι περισσότεροι από εμάς, θυμάμαι, γυρίσαμε κοκκινισμένοι από την παραλία, αυτό που ξεχώριζε ήταν η μεγάλη χαρά που νιώθαμε και η συγκίνηση, φυσικά.
Τελικά, τώρα που το σκέφτομαι, κάθε χρόνο όταν ξεκινάμε να σχεδιάζουμε την ετήσια δράση εθελοντισμού μας, αισθάνομαι την ίδια αγωνία και ανυπομονησία. Και κάθε φορά που ολοκληρώνεται αυτή η δράση, αισθάνομαι την ίδια χαρά και υπερηφάνεια!