7 χρόνια σχέση με πολλή "αγάπη"... Εκείνος στην εστίαση. Το φλερτ δεν έλειπε από την καθημερινότητα του λόγω επαγγέλματος. Χρήστης χασίς και αλκοόλ επίσης. Ξεκίνησαν και τα πρώτα κέρατα τα οποία μάθαινα κατόπιν εορτής. Οι δικαιολογίες είχαν να κάνουν πάντα με τη μέθη και την εκτός εαυτού κατάσταση γενικότερα. Μια ζωή εγώ να τον διώχνω κ πάντα να με αναζητά να γυρίσω. Και γύριζα πιστεύοντας στην αλλαγή. Αλλά πριτς... Ξανάμανα τα ίδια. Οι δουλειές άλλαζαν σαν βρακιά. Και σε κάθε δουλειά είχαμε να αντιμετωπίσουμε το ίδιο πράγμα, τους εθισμους σε συνδυασμό πάντα με την έντονη σεξουαλική δραστηριότητα. Κάποια στιγμή αφού είχε γίνει κομφουζιο πια αυτή η σχέση αποφασιζω να μετακομίσω στο πατρικό μου και να του πω να κάνουμε νέα αρχή, να το φτιάξουμε και να ξεχάσουμε τα παλιά. Εννοείται ότι από την πολλή αγάπη που μου είχε δέχτηκε για να ξεφύγει κ από το σπίτι του που ήταν από πάνω μεχρι κάτω μιζέρια, στο οποίο μέναμε κ μαζί όλα αυτά τα χρόνια κ ήταν κ κολλητική η μιζέρια. Πέρασα άσχημα στο σπίτι με τους γονείς του και τώρα επιτέλους βρήκα την ευκαιρία να ανασανω. Αμ δε... Όταν κάνεις σχέδια ο Θεός ξεκαρδιζεται. Κι ενώ μας έχει πιάσει καραντίνα κ ο αγαπημένος μου έχει πέσει σε βούρκο στο καινουργιο γεμάτο αγάπη σπιτάκι μας άρχισαν κ εμένα να φαίνονται τα πρώτα συμπτώματα της κατάθλιψης. Εκείνος βρίσκει δουλειά σε κοντινό νεοσύστατο μαγαζί υποτίθεται για πρωινή εργασία. Μάντεψτε, πάλι μπάρμαν μας βγήκε. Ούτε ένας μήνας δεν πέρασε και ενώ εγώ έχω πλέον αγχώδεις διαταραχές και μείζονα κατάθλιψη, έρχεται το αποτελειωτικο χτύπημα όπου και ο κύριος έχει βρει γκόμενα.. τον έδιωξα φυσικά από το σπίτι κι αυτόν και τα τσιγαριλικια του. 3 μήνες μετά αποφασισμένος πια να τα κόψει όλα, κλαμμενος ολημερίς κ ολονυχτίς που.μου κάνε τέτοιο κακό ζητάει δέκατη ή ενδέκατη ευκαιρία να αποδείξει ότι είναι ο κατάλληλος για μένα. Εγώ φυσικά πλέον μόνη με αντικαταθλιπτική αγωγή και επισκέψεις σε ψυχοθεραπευτή δεν ξέρω πια τι να κάνω..έχω συναισθήματα , αλλα η εμπιστοσύνη έχει φύγει από τη χώρα μη σας πω κ από τον πλανήτη. Πείτε τι θα κάνατε στη θέση μου, θα κλάψω άφοβα..