Κάθε πόλη φαντάζει όμορφη από απόσταση και υπό το πρίσμα της νοσταλγίας. Συν το φραπέ έξω στον ηλιόλουστο καιρό με τους παιδικούς σου φίλους, που δεν μπορείς να έχεις στο Βερολίνο. Κατανοητό. Ας έχεις χρήματα και ας είσαι καλά να κατεβαίνεις όποτε θες στην Αθήνα. Είναι λογικό που σ' έπιασε η νοσταλγία συν μία κρίση (ειδικά αν είσαι γύρω στα 30), όπου μπήκες στο δίλημμα αφενός της στρωμένης ζωής στο εξωτερικό και, αφετέρου, της επιστροφής στις ρίζες. Ωστόσο, αν επέστρεφες στην Ελλάδα, πολύ πιθανώς να το μετάνιωνες γρήγορα, εκτός αν έχεις μπάρμπα (για να μην πω μπάρμπες, θα χρειαστούν κάμποσοι) στην Κορώνη, λεφτά πλουσίων γονέων και τη δυνατότητα να ζεις σε μια δική σου πολυτελή φούσκα (βίλλα, δικό σου αμάξι, δουλειά με πρεστίζ), που να μη σ' αγγίζει ό,τι χάλι μπορεί να βρεις εκεί έξω.
6.12.2021 | 19:41
Πφφφ
Είμαι τόσο κουρασμένος ρε γαμωτο. Μένω Βερολίνο εδώ και 3 χρόνια, έκανα παρέες, αγαπάω τους φίλους μου, έχω χρήματα και δουλειά. Και όλο κάτι μου λείπει, όλο με παίρνουν οι φίλοι μου οι παιδικοί και μου λένε για την Αθηνα, ποσό όμορφη είναι, για τον ωραίο καιρό. Και στενοχωριέμαι, και κλαίω, και θέλω να πάω εκεί, θέλω να φύγω. Και όταν φύγω και πάω εκεί δε θα έχω καλή δουλειά, θα πληρώνομαι λιγότερο, θα χάσω τους φίλους που έχω εδώ, για τους οποίους πάλεψα τρία χρόνια. Είμαι σε ένα στάδιο απόγνωσης που δεν ξέρω τι θέλω να κάνω με τη ζωή μου.
2
