ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
31.12.2021 | 18:51

Παραμονή πρωτοχρονιάς

Είναι παραμονή πρωτοχρονιάς, και για ακόμη μια φορά το κλίμα δεν είναι καλό. Οι γονείς μου είναι πάλι τσακωμένοι, όπως συνήθως. Δεν μιλιούνται και έχουν κατεβασμένα μούτρα. Το ίδιο με την πρωτοχρονιά του 2012 που ήμουν 16 χρονών, το ίδιο με σχεδόν ολόκληρη την παιδική μου ηλικία. Πάλι μια μιζέρια, πάλι θα κοιμηθούμε αμίλητοι και κακόκεφοι. Μακάρι να περνούσα αυτό το βράδυ με τους φίλους μου και την σχέση μου. Αλλά επέλεξα να έρθω εδώ, να μην τους αφήσω μόνους. Αυτοί όμως επέλεξαν να ζήσουν μαζί, να μαυρίσουν την ψυχή μου και να με φορτώσουν με άγχος. Μακάρι να χώριζαν χρόνια τώρα. ''Αλλά έμειναν μαζί για τα παιδιά'', πόσο ειρωνικό. Θα μπορούσα να έχω μια όμορφη παραμονή, και νιώθω μόνη και φυλακισμένη.
4
 
 
 
 
σχόλια

Φύγε μακριά όσο μπορείς. Ειλικρινά σου το λέω, έχω ζήσει αυτή την κατάσταση ακριβώς για πάρα πολλά χρόνια και δυστυχώς δεν υπάρχει άλλη λύση. Ακόμη και να χωρίσουν το πιο πιθανό είναι ότι θα προσπαθήσει ο καθένας τους να σε "δηλητηριάσει" και να σου κάνει πλύση εγκεφάλου ώστε να σε πάρει με το μέρος του. Το ότι είναι γονείς μας δεν σημαίνει ότι θα τους δώσουμε δικαιολογία για κάτι τέτοιο. Η επιλογή να ζήσουν μαζί και να παντρευτούν ήταν δική τους, αλλά η επιλογή να μας φέρουν σε ένα τοξικό περιβάλλον δυστυχώς δεν ήταν δική μας, δεν μας ρώτησε κανείς. Φύγε μακριά πραγματικά και μην κοιτάς πίσω. Δεν υπάρχει λόγος να νιώθεις άσχημα ούτε ενοχές επειδή άφησες ένα άρρωστο περιβάλλον.

κ που άραγε ν ξεσπά όλη αυτή η ψυχολογική πίεση της αποτυχίας τους : στα παιδιά ? στην οδηγική συμπεριφορά? στο εργασιακό περιβάλλον ? σε αναρτήσεις στα σοσιαλ ? στην ψήφο ?

Έχεις φίλους και έχεις σχέση λες. Αυτό είναι πολύ θετικό. Μόνο για λίγο πρέπει να ανεχτείς τους γονείς και την άλλη μέρα ή την παράλλη μπορείς να είσαι με αυτούς που περνάς καλά. Αρκετά παιδιά στην ηλικία σου (την ευρύτερη ηλικία σου, 20 με 30 εννοώ) δεν έχουν τίποτα από τα δύο, ούτε φίλους ούτε σχέση. Και δε σου λέω να βγάλεις συμπέρασμα διαβάζοντας εδώ τις εξομολογήσεις για μοναξιά κτλ. Έξω τι γίνεται δες, υπάρχουν αυτά και σε μεγάλα ποσοστά.

Scroll to top icon