Κοίτα, της ήρθε σίγουρα πολύ απότομα και μάλλον αποφάσισε να τον χωρίσει τον άλλον το λαλάκα ούτως ή άλλως. Απλώς είναι λογικό κάπου εκεί, που χώνευε όλο αυτό το σοκ και έκαναν κύκλο τα συναισθήματά της, να πέρασε τη φάση του θυμού: θυμού προς τον εαυτό της που δεν είχε πάρει χαμπάρι τίποτα, θυμού προς εσένα που ο σύζυγός κοίταξε αισχρά προς τη μεριά σου, ένα θυμό κι ένα "κατηγορώ" προς άπαντες. Συμβαίνει. Η φίλη σου είναι ανθρώπινη και πιθανώς βρέθηκε σε τέτοια φάση που δεν μπόρεσε εκείνη τη στιγμή να ελέγξει τις αντιδράσεις της, κι εσύ απλώς τη λάθος ώρα και στιγμή έτυχε να της τηλεφωνήσεις. Συν τοις άλλοις, όπως γράφτηκε, δεν ξέρεις και τι της είχε πει ο άλλος ο βλάκας για σένα, γιατί σιγά μην παραδεχόταν ότι αυτός ήταν ο λυσσάρης που το είχε ξεκινήσει αυτό. Εγώ θα έλεγα να τη συγχωρέσεις και να το αφήσετε πίσω σας αυτό. Οι ιδανικές φιλίες υπάρχουν μόνο στο Γυμνάσιο, που ανταλλάζαμε αυτοκόλλητα και λευκώματα, κουτσομπολεύαμε τις άλλες, μιλούσαμε για αγόρια, κρατούσαμε λίγο απ' το χαρτζιλίκι να πάρουμε διάφανο λιπ γκλος που μύριζε βανίλια και νομίζαμε ότι αυτό είναι η ζωή. Όχι, η ζωή συχνά δοκιμάζει τις σχέσεις και εκεί φαίνονται. Αν η δική σας άντεξε, αν η φίλη σου έδειξε μετάνοια για τα σκληρά λόγια, αυτό είναι ήδη καλό σημάδι.
29.6.2022 | 00:06
Η πέτρα του σκανδάλου
Θέλω να μοιραστώ μαζί σας κάτι που με πληγώνει βαθύτατα έτσι να το βγάλω από μέσα μου μπας και σταματήσει έστω λίγο να με πονά. Είχα μια φίλη παιδική από αυτές που γνωρίζεις από κοινή παρέα και η ζωή σας φέρνει τόσο κοντά που το μόνο που σας χωρίζει από τον όρο αδελφές είναι η διαφορά μάνας . Μέρα νύχτα μαζί γέλια χαρές λύπες όταν δεν είχε λεφτά ήμουν εκεί , όταν αποφάσισε να κάνει άμβλωση και παρόλο που κανείς άλλος δεν της στάθηκε εγώ ήμουν εκεί , όταν έκλαιγε εκεί εκεί εκεί ! Και αυτή ήταν δίπλα μου σε όλα δεν ήταν μονόπλευρη η αγάπη η έστω έτσι νόμιζα ...μέχρι που ήρθε το πρώτο σοκ ο άντρας της άρχισε να μου την πέφτει μέσω μηνυμάτων πολύ αισχρά με μυνήματα του τύπου στείλε μου λίγο φωτογραφία να δω αν μου σηκώνεται γιατί έχω θέμα με την φίλη σου...έμεινα κόκκαλο δεν ήξερα πως να αντιδράσω έμπαινα στο σπίτι τους και ένιωθα τύψεις ..σκέφτηκα να το πω μα πώς να κάνω κάτι τέτοιο όχι Πηνελόπη έχουν παιδιά δίστασα ...μα πήρα βαθειά ανάσα και άρχισα να μιλάω να της τα λέω όλα την πήρα αγκαλιά και άρχισε να κλαίει σαγαπω και ευχαριστώ που μου τα είπες ψέλλισε πάνε σπίτι να ηρεμήσω θα τα πούμε αύριο ...πήγα σπίτι μα μέχρι να έρθει το αύριο δεν μπόρεσα να κοιμηθώ..το πρωί την έπαιρνα τηλέφωνο μα μου το έκλεινε μέχρι που το σήκωσε και μου είπε . . . Μην με ξανά ενοχλήσεις δεν θέλω να ξανά πατήσεις στο σπίτι μου είσαι η αιτία που θα χωρίσω δεν θέλω να ξέρω καν ότι υπάρχεις . Ένιωσα την καρδιά μου να ραγίζει να πονά ...δεν ήθελα να πιστέψω ότι αυτά τα λόγια ήταν από το στόμα της μέχρι πριν λίγων ωρών κολλητής μου ...μετά από όλα αυτά και μετά από κάποιο καιρό με έψαχνε καθημερινά ζητώντας συγγνώμη λέγοντας πως είμαι ότι καλύτερο της έχει τύχει στην ζωή της και ότι δεν θέλει να με χάσει από αυτήν ...ότι και να ρωτήσω δεν νομίζω ότι μπορεί να απαντήσει αυτά όλα που αναρωτιέμαι...αφήνω ελεύθερη την κρίση σας να γράψετε ότι πιστεύετε
3
