ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
5.9.2022 | 20:45

Αγχος...

Ειμαι πολυ κοντά στα 30 κ τον τελευταίο καιρο με εχει πιασει μια γενικη απογοητευση. Νιωθω οτι σε ολους τους τομεις της ζωης μου δεν τα εχω παει οσο καλα θα μπορουσα. Αρχικα, στο επαγγελματικο κομματι, παρολο που μετακομισα πριν 4 χρονια εξωτερικο για μια καλύτερη τυχη, δεν θεωρω οτι εχω πετυχει οσα θα μπορουσα λαμβανοντας δε υποψη οτι εχω κ ενα πτυχιο κ μεταπτυχιακο. Βλεπω φιλους μου που ηρθαν κ αυτοι εξωτερικο κ ξεκινησαν απο τα χαμηλα κ σταδιακα ανελιχθηκαν κ πλεον εχουν καλες θεσεις κ παιρνουν καλα λεφτα. Εγω ειχα βρει μια δουλεια οταν ηρθα εδω κ εχω μεινει ακομα στην ιδια κ πλεον δεν μαθαινω κατι, ουσιαστικα απλα επαναλαμβανω κατι που ξερω να κανω. Ισως βεβαια ειναι κ το αντικείμενο της δουλειας μου που είναι πιο συγκεκριμένο, πχ ατομα με δουλειες σε μαρκετινγκ, διοικηση επιχειρησεων, οικονομικα κλπ θεωρω οτι ειναι πιο ευκολο να βρουν μια καλη δουλεια στο εξωτερικο κ να ανελιχθουν ευκολα. Αναγνωριζω λοιπον οτι ειναι κ η επιλογη σπουδων μου που ισως αποτελεσε εμποδιο στην ανελιξη μου αλλα κυριως ειναι μεσα μου το προβλημα, ειναι η ελλειψη φιλοδοξιας, η έλλειψη αποφασιστικότητας, γενικα νιώθω οτι απλα ειχα βολευτει σε μια δουλεια κυριως γιατι μου αρεσε η ομαδα κ περνουσα καλα κ δεν καιγομουν κιολας να εξελιχθω. Με τρομαζε η αλλαγη περιβαλλοντος κ γενικα προτιμουσα κατι που μου ειναι οικειο. Πλεον ομως εχω αποφασισει να αλλαξω επαγγελματικο προσανατολισμό κ να βρω μια δουλειά σε αλλο αντικειμενο που θα με εξελιξει κ θα μου μάθει περισσότερα, αλλα βιωνω το αγχος του πως θα καταφερω να δουλευω σε πιο ανταγωνιστικο περιβάλλον απο αυτο που έχω συνηθισει, πως θα αντεπεξερχομαι στην πιεση κλπ. Ταυτοχρονα, αναρωτιέμαι οσοι εχουν μια τετοια δουλεια που σου τρωει πιο πολυ χρονο απο τη μερα σου πως βρισκουν χρονο για αλλα πράγματα, πχ να βλεπουν φιλους, συντροφους, να μαγειρεύουν ωστε να τρεφονται υγιεινα κ να γυμναζονται. Μεχρι τωρα ειχα μια δουλεια που ηταν αυστηρά 8ωρη κ πηγαινοντας σπίτι δεν ασχολιομουν καθολου με τη δουλεια. Κ ακόμα κ τοτε υπηρχαν φορες που δεν είχα κουραγιο να γυμναστω πχ. Αν βρω μια δουλεια πιο απαιτητικη πως θα διαχειριζομαι ολα αυτα μαζι? Δεν ξερω, οσοι τα κανετε ολα αυτα μαζι πως την παλευετε? Κ μεσα σ ολα αυτα νιωθω κ ένα αγχος σε προσωπικο επίπεδο να βρω ενα συντροφο γιατι ειμαι single 2μιση χρονια κ μου εχει λειψει η συντροφικοτητα. Γενικά οοοολα με αγχωνουν κ πιστεψτε με, οσο κ αν δεν φαινεται απ αυτα που γραφω, δεν ειμαι αγχωδης άνθρωπος. Καμια συμβουλη?
1
 
 
 
 
σχόλια

Κοίτα μη συγκρίνεις τον εαυτό σου με τους φίλους σου. Άλλο αντικείμενο εσύ άλλο εκείνοι. Άλλο χαρακτήρα έχεις εσύ άλλο αυτοί. Γι εσένα φαίνεται πολύ σημαντικο να να έχεις πολύ καλή σχέση με τους ανθρώπους που συναναστρέφεται γύρω σου και συνεργάζεσαι, οι φίλοι σου μπορει να μην τους ενδιαφέρει να είναι σε ένα άσχημο περιβάλλον και να έχουν καλύτερους μισθούς. Όσο για τους μισθούς, κι εγώ ξέρω γιατί είμαι στο εξωτερικό, γενικά για ότι ακούς κράτα μικρό καλάθι. Κοίτα είσαι μόνο 4 χρόνια έξω, αν τα κανείς όλα τώρα τι θα κανείς όταν είσαι 35 και 40! Αν σε αγχώνει όλο αυτό καλύτερα άστο και βάλε προτεραιότητες γιατί στην τελική και καλύτερα δουλειά να έχεις με καλύτερο μισθό a job it is just a job! Να αρχίσεις να τσεκάρεις για αλλαγή στη δουλεια αν τα χρήματα που βγάζεις δεν σου φτάνουν για να κάνεις αυτά που σε ευχαριστεί να κάνεις στον ελεύθερο χρόνο σου. Όσον αφορά το πως διαχειρίζεσαι όλα αυτά θα σου πω τις καθημερινές είναι μόνο δουλειά το Σάββατο άντε να τα πεις με κανέναν φίλο και την Κυριακή να κάνεις τα περί του σπιτιού για τη βδομάδα!

ΚΙΝΗΣΗ ΤΩΡΑ

Scroll to top icon