ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
14.9.2022 | 14:42

Αδιεξοδο

Ειμαι με εναν ανθρωπο 4 χρονια, στα οποια συγκατοικουμε. Εγω αφησα την πολη μου, οικογενεια, φιλους, για να ζησω μαζι του στην πολη που μενει. Ειχα κι εγω καποιους φιλους εκει, αλλα ετυχε να φυγουν με αποτελεσμα να εχω μονο ενα κοντινο ατομο, περα απι τον συντροφο μου και μετα τις δικες του παρεες. Το θεμα ειναι, οτι τοσα χρονια, δεν εχω καταφερει να κανω τιποτα για τον εαυτο μου. Νιωθω οτι τα εχω περασει ολα περιμενοντας να επιστρεψει απο τη δουλεια ο αλλος, ετσι ωστε να εχω παρεα, η γενικα να περιμενω ποτε θα εχει εκεινος διαθεση για βολτα, για κουβεντα, για εκδρομη. Εξαρτιεμαι απο εκεινον. Εκανα προσπαθειες, δουλευα για καποιο διαστημα, αλλα δεν αλλαξε κατι ουσιαστικο. Οι παρεες στη δουλεια, εμεναν εκει, και λογικο ειναι. Μου εχουν λειψει οι φιλοι μου και η ζωη στην πολη μου. Νιωθω οτι δεν περναω καλα γενικα. Και με τον συντροφο μου δεν περναμε καλα πλεον, εχουμε βαλτωσει, αλλα δεν μπορουμε να το αποδεχτουμε. Τσακωνομαστε και μετα τα ξαναβρισκουμε γιατι υπαρχει αγαπη και τρυφεροτητα. Ομως εγω πιεζομαι, γιατι πραγματικα νιωθω τα χρονια να περνανε και εγω να μενω στασιμη, να μην μπορω να προχωρησω. Τωρα βρισκομαι σε κομβικο σημειο της ζωης μου, που απο τον χειμωνα θα μπορω να ψαξω ενα πιο μονιμο επαγγελμα, η ενα μεταπτυχιακο. Αλλα δεν ξερω τι πρεπει να κανω. Εαν επιστρεψω στην πολη μου, η σχεση μας θα τελειωσει, ομως δεν μπορω να με φανταστω αλλο εδω σε αυτην την πολη! Και δεν ξερω πως να του μιλησω για αυτο το θεμα γιατι ξερω οτι θα πληγωθει πολυ..
6
 
 
 
 
σχόλια

ποσο δύσκολα τ απλά: Μεγάλε καλός χρυσός αλλά δεν έχω καυλα πλέον γ σένα κ περναω χαλιά πλέον σ αυτο τ μέρος Θενκς γ την παρέα αλλά αύριο φεύγω για ...(βάλε πόλη) κ ΤΕΛΟΣ δώσε κ κουτί χαρτομαντηλα δώρο γ τ δάκρυα του

Αναρωτησου...αν είχες απλά 1-2 φίλους και 1 χόμπυ πόσο διαφορετική θα ήταν η σχέση σου ; Δεν βλέπω πρόβλημα με την σχέση σου απτά λεγόμενα σου αλλά κάποια υπαρξιακά γύρω από την δική σου ταυτότητα -ποια είμαι που πηγαίνω κλπ. Είναι λίγο κρίμα να χαλάσει η σχέση εάν δεν έχει πρόβλημα η ίδια η σχέση αλλά μόνο η σχέση με τον εαυτό σου. Θα σε συμβούλευα να βρεις κάποια πράγματα που σου αρέσει να κάνεις. Επίσης και αυτή η σχέση προς τα πού πηγαίνει ; Εκείνος τι σχέδια έχει ; Πως μπορείς να τον στηρίξεις στα σχέδια του; Βρες τον ρόλο σου ! Ακόμα και αν είναι βοηθητικός προς εκείνον...(κανονικά αυτό είναι γάμος ) .βρες έναν τρόπο να αισθάνεσαι χρήσιμη , με τον οποιονδήποτε τρόπο ! Ζήτησε καθοδήγηση και από εκείνον ακόμη,δεν ξέρω. Κάπου το έχασε και εκείνος για να νιώθεις εσύ στα χαμενα. Χρειάζεσαι μια καθοδήγηση για το πώς να ζήσεις την ζωή σου αυτή τη στιγμή... Κάθε πόλη είναι απλά μια πόλη και της προβάλουμε πάνω μας τα ψυχολογικά μας .. στην ίδια πόλη θα μπορούσες να είσαι ευτυχισμένη με μικρές αλλαγές... Μην είσαι απόλυτη ότι πρέπει να φύγεις .Δώσε λίγο αγάπη στον εαυτό σου να βρεις την γυναίκα που είσαι και τι έχεις να προσφέρεις στον εαυτό σου, στο σύντροφό σου, στον κόσμο ... Γίνε δημιουργική , κάτι. Εάν η σχέση σου δεν σου προσφέρει καμία χαρά και κίνητρο βέβαια και το ένστικτο σου σου λέει φύγε πάω πάσο ! :)

Είστε 4 χρόνια μαζί, εσύ έχεις κάνει τόσες θυσίες ώστε να του παράσχεις wife benefits χωρίς την επίσημη ιδιότητα συζύγου, εκείνος δεν φαίνεται να φοβάται μη σε χάσει, κι ανησυχείς τώρα μην πληγωθεί και κατσουφιάσει σε περίπτωση που του κάνεις μια συζήτηση ενηλίκων για τις δικές σου φιλοδοξίες, υπενθυμίζοντάς του έμμεσα ότι δεν ήσουν γλαστράκι που απλώς μετακόμισε, αλλά είσαι άνθρωπος που έπρεπε να ξεχάσει την προγενέστερη ζωή και τον τόπο του και μέχρι και τους στόχους του χάριν... τίνος ακριβώς;;; Αν ήταν χάριν δημιουργίας οικογένειας, να πεις εντάξει, να βάλεις τη ζωή σου σε πάουζα όσο έχεις όλη την ενέργεια ώστε ν' ασχοληθείς με το παιδί, το νοικοκυριό και το σύζυγό σου. Αλλά δεν έγινε ούτε αυτό. Το κακό εδώ είναι ότι οι βάλτοι δεν έχουν κύματα, οπότε ούτε τρικυμίες, που σημαίνει ότι αν περιμένεις να γίνει η αμάν ανατροπή στη σχέση σας, αυτή μπορεί να μην έρθει και ποτέ, οπότε θα μείνεις εσύ να περιμένεις είτε ένα ξύπνημα από μεριάς του να το πάτε κάπου ή μια έκρηξη που θα σας ωθούσε σε κάποια δράση, μα όλη αυτή η αναμονή είναι μάταιη εδώ. Αν παραμείνεις, θάβεις πρόωρα τον εαυτό σου κι είναι κρίμα. Αν περάσουν λίγα ακόμα χρόνια, θα το μετανιώσεις που δεν έφυγες τώρα που πήρες χαμπάρι κάποια πράγματα.

Γενικώς, η δική μου παρατήρηση είναι ότι πρόκειται για μια ανισότιμη σχέση εξ`αρχής και ήταν προδιαγεγραμμένο ότι θα καταλήξει έτσι. Θα μου πείτε τώρα θα κάτσουμε να μετρήσουμε ποιος δίνει περισσότερα και ποιος λιγότερα; Όχι βέβαια, δεν πάει έτσι. Αλλά δεν πάει και "άφησα τα πάντα", δεν κάνω τίποτα παρά μόνo ζω σε μία μόνιμη αναμονή.
Επομένως, συμφωνώ απόλυτα με την Chase Meridian. Το δίλημμα "ή αλλάζουμε ή βουλιάζουμε" έχει προ πολλού ξεπεραστεί και το μόνο που απομένει πλέον είναι να βγείτε και οι δυο από το βάλτο.

Την απόφαση να τον χωρίσεις την έχεις πάρει ήδη και δεν θα αλλάξει. Να είσαι ειλικρινείς με τον σύντροφο σου, αυτό είναι το σωστό. Κάτι ενδιάμεσο δεν υπάρχει.

Αφησε το λαπτοπ ανοιχτο στην εξομολογηση σου ή γραψε του ενα κειμενο και δωστου το. Μετα συζητειστε το και δες πως θ αντιδρασει. Μπορει και στους 2 να χει τελειωσει αλλα δεν τολματε να το πειτε. Ισως παλι συτη η κινηση δωσει μιαν ωθηση στη σχεση σας να παει παραπερα. Παντως για να ειστε καλα μαζι χρειαζεται να προσπαθησεις κι εσυ, η σχεση χρειαζεται καινουργιες παραστασεις κι ερεθισματα!

ΜΑΡΑΘΩΝΙΟΣ

Scroll to top icon