Για τον κίνδυνο νέας κατολίσθησης στην Κακιά Σκάλα, τη σεισμική δραστηριότητα στην Εύβοια, αλλά και το ρήγμα στις Αλκυονίδες μίλησε ο Ευθύμιος Λέκκας, πρόεδρος του Οργανισμού Αντισεισμικού Σχεδιασμού και Προστασίας (ΟΑΣΠ).
«Χθες (Σάββατο 3/12) είχαμε δύο σεισμικές δονήσεις, 3,8 και 3,9 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ από τον ίδιο εστιακό χώρο που είχαμε και τους σεισμούς των 5,1 και 4,7 βαθμών. Χωρίς ζημιές βεβαίως. Απλά και μόνο υπογραμμίζουν ότι η σεισμική ακολουθία είναι σε αποδρομή», επισήμανε ο κ. Λέκκας, διευκρινίζοντας πως είναι πάντα πιθανό ένα ενδεχόμενο ενός μεγαλύτερου σεισμού καθώς οι τάσεις που συσσωρεύονται στην περιοχή, συσσωρεύονται αργά.
«Δεν υπάρχουν μεγάλες ενεργείς ενεργές τεκτονικές δομές στην περιοχή, συνεπώς δεν έχουμε κανένα πρόβλημα από το συγκεκριμένο εστιακό χώρο» επισήμανε.
Ανησυχία για το ρήγμα στις Αλκυονίδες
Αναφερόμενος στον ανατολικό Κορινθιακό τόνισε ότι είναι «ο ομφαλός της σεισμικότητας στην Ελλάδα. Eίναι το σημείο αναφοράς. Ουσιαστικά έχουμε να κάνουμε με τον Κορινθιακό και Πατραϊκό κόλπο, που αν το κοιτάξουμε διαχρονικά είναι ένας κόλπος εγκάρσια στο ελληνικό τόξο. Είναι ένας κόλπος ο οποίος έχει προξενήσει το ενδιαφέρον ουσιαστικά πολυάριθμων επιστημονικών ομάδων από όλες τις χώρες του κόσμου και ο οποίος προσομοιάζει σαν ένας μικρός ωκεανός, ο οποίος συνέχεια ανοίγει, δηλαδή απομακρύνεται η Πελοπόννησος από την ηπειρωτική Ελλάδα - σε μερικά εκατομμύρια χρόνια».
«Το κομβικό σημείο στον ελληνικό χώρο υψηλής σεισμικότητας είναι και ο Κορινθιακός αλλά και Πατραϊκός κόλπος, όπου εκεί ουσιαστικά συσσωρεύονται δυνάμεις. Το 1981 είχαμε το μεγάλο σεισμό των 6,7 βαθμών με αρκετά μεγάλες επιπτώσεις στη γύρω περιοχή αλλά και στην Αττική και από εκεί και πέρα αναπτύσσεται μία συζήτηση κατά πόσο μπορεί να επαναληφθεί ένα τέτοιο σεισμικό γεγονός. Δεν μπορούμε να δώσουμε απαντήσεις», υποστήριξε.
Σύμφωνα με τον ίδιο, «δεν μπορούμε να προσδιορίσουμε το χρόνο μέσα στον οποίο θα ενεργοποιηθούν ξανά οι Αλκυονίδες ή τα παράλληλα ρήγματα. Το σίγουρο είναι ότι όσο περνά ο γεωλογικός χρόνος -που δεν είναι ο ίδιος των δικών μας χρόνων- τόσο μεγαλύτερο μέγεθος ενέργειας συσσωρεύεται και τόσο μεγαλύτερο μέγεθος μπορεί να έχουμε».
Αναφορικά με την Κακιά Σκάλα τόνισε ότι «είναι μία περιοχή η οποία έχει αυξημένο καταληκτικό κίνδυνο εδώ και 4.000 χρόνια. Για να μειώσουμε τον κίνδυνο, γιατί για να το μηδενίσουμε δεν υπάρχει περίπτωση, τοποθετούνται καινούργιες βραχοπαγίδες, όπως λέμε γίνεται έλεγχος στα πρανή, έτσι ώστε να προσδιορίσουμε βράχους οι οποίοι είναι έτοιμοι προς κατάπτωση. Η προσπάθεια μας είναι να μειώσουμε τον κίνδυνο και να μειώσουμε και τη διακινδύνευση, δηλαδή τα ατυχήματα που υπάρχουν πάνω στην κατεύθυνση προς την Αθήνα».
