ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Εχω παθει λιγο με μια κοπελα που γνωρισα μεσο της δουλειας της (την οποια κανει απο αναγκη σε χρηματα) και δεν βλεπω την ωρα να ξανα παω να την δω ωστε να της ζητησω να βγουμε. Απο την μια ισως φαω το ακυρο μου και αυτο το συμπεραίνω απο το διαολακι στο αριστερο μου ώμο. Σε αντιθεση με τον αγγελο στο δεξι που με ενθαρρύνει να κανω την κινηση μου στην κοπελα. Η κοπελα (που για την ακριβεια γυναικα θα επρεπε να την χαρακτηριζω) ειναι μια τοσο δυνατη προσωπικοτητα που μπορει να σταθει στα ποδια διχως να εχει κανεναν αναγκη εως εναν βαθμο βέβαια γιατι ολοι χρειαζομαστε μια καποια στιγμή. Ειναι απο τις κοπελες που τις γνωριζεις και ξαφνιαζεσαι πως υπάρχουν ακομα τετοιοι ανθρωποι. Απο την πρωτη στιγμη ηρθαμε τοσο κοντα (λογω της δουλειας της) που ενιωσα κατι τοσο δυνατό. Δεν δινω ακομη ωστόσο τοπο στο συναίσθημα για να μην πληγωθω. Τοσο κακο να το σκεφτεσαι ως νεος αυτο και να μην αφηνεσαι στην κατασταση οποια κι αν ειναι. Πειτε να πατε για εναν καφε στην/ον ανθρωπο που σου αναβει μια μικρη σπιθουλα την στιγμη που του μιλατε παιδια!! Βαλτε τετοιους παρομοιους στην ζωη σας. Κουρασαν τα ψυχολογικα του καθενος. Εβελινα σου ρχομαι!