Ύστερα από συνεχείς πτώσεις εβδομάδων που έφεραν το γενικό δείκτη στα επίπεδα του 1995 και έριξαν τις τραπεζικές μετοχές στα τάρταρα, το χρηματιστήριο εμφανίζει σήμερα-υπερβολική-άνοδο.
Η αναμενόμενη συγχώνευση Eurobank-Alpha πυροδοτεί την άνοδο καθώς οι περίφημες αγορές αντιδρούν θετικά, θεωρώντας πως η συγχώνευση θα αποτελέσει πρελούδιο ανακατατάξεων στον τραπεζικό χώρο και την απάντηση στη συνεχόμενη απαξίωση των ελληνικών τραπεζών, όπως αυτή εκφράστηκε μέσα από τη συνεχή πτώση των μετοχών τους.
Η πτώση της αξίας των μετοχών καθιστούσε ιδιαίτερα δύσκολη, αν όχι αδύνατη την αύξηση κεφαλαίου(πώς θα αντληθούν τα αναγκαία δις ευρώ, όταν οι μετοχές αξίζουν πενταροδεκάρες;), ενώ την ίδια στιγμή, οι ελληνικές τράπεζες είναι ευάλωτες σε επιθετικές κινήσεις εξαγορών. Επιπλέον μια νέα κρατική βοήθεια θα άνοιγε το δρόμο στη μερική κρατικοποίηση του τραπεζιτικού συστήματος με στόχο φυσικά τη διάσωση του.
Αν συνδυάσουμε τα παραπάνω με το γεγονός πως οι ελληνικές τράπεζες επιβιώνουν χάρηστη ρευστότητα από την ΕΚΤ(πάνω από 100 δις), με τις ζημιές που αναμένεται να έχουν από τη συμμετοχή τους στο πρόγραμμα ανταλλαγής ομολόγων και γενικότερα από τους σκελετούς που κρύβουν(επισφαλή δάνεια, έκθεση σε τοξικά παράγωγα, επενδύσεις σε ακίνητα κτλ), μπορούμε να συμπεράνουμε πως η συγχώνευση και ενδεχομένως και οι επόμενες που θα ακολουθήσουν ήταν ένα αναγκαίο ανάχωμα των τραπεζών.
Πίσω από τα νούμερα που κάνουν λόγο για τη μεγαλύτερη τράπεζα της ΝΑ Ευρώπης και την 25η στην Ευρώπη, υπάρχει ο κίνδυνος οι δύο τράπεζες να ενώσουν εκτός από τις δυνάμεις τους και τις αδυναμίες τους, όπως είναι η αύξηση της έκθεσης τους σε ομόλογα και του ποσού που έχουν δανειστεί από την ΕΚΤ. Ταυτόχρονα το Κατάρ παίζοντας ουσιαστικά το ρόλο του χρηματοδότη ενισχύει τη θέση του στην ελληνική οικονομία.
Όπως επίσης δεν μπορεί κανείς να αγνοήσει πως οι τράπεζες εξακολουθούν να επιβιώνουν και να συγχωνεύονται χάρη στον πακτωλό χρημάτων και εγγυήσεων που προσφέρει το κράτος, την ίδια στιγμή που συμπιέζει το κόστος ζωής εκατομμυρίων πολιτών με τα αέναα μέτρα λιτότητας.
Αλλά σήμερα δεν ταιριάζει ο σκεπτικισμός.
Το χρηματιστήριο κάνει πάρτι-για λίγο φυσικά-, ακόμα κι αν το μεσοπρόθεσμο (που επιβλήθηκε με το διήμερο όργιο βίας) αποτυγχάνει ήδη στους στόχους του, ακόμα κι αν η ύφεση θα είναι βαθύτερη, όπως και η ανεργία, ακόμα κι αν επιβληθούν νέα μέτρα. Ή μήπως το πάρτι γίνεται για όλα αυτά;
σχόλια