ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Σήμερα ήταν η δεύτερη φορά που βγήκα με ένα παλικάρι ή μάλλον τρίτη; Γιατί είχαμε βγει και μία φορά πέρσι αλλά δε το συνεχίσαμε. Ενώ, δεν μπορώ να πω ότι μου περνάει απαρατήρητος και μ αρέσει όταν μιλάμε, τώρα που γύρισα απ τη βόλτα, δεν έχω αυτό το αίσθημα, όταν γυρνάς από κάποιο ραντεβού. Υπάρχει, ακόμη μια αμηχανία, και ανακυκλώνουμε τα ίδια και τα ίδια. Σκέφτομαι ότι ίσως επειδή είναι νωρίς, είμαστε ακόμη έτσι. Απ την άλλη, δε με ενοχλεί που δεν έχει υπάρξει άμεση οικειότητα, γιατί όσες φορές ήταν έτσι και ήμουν μες τον ενθουσιασμό, έφαγα εν τέλει τα μούτρα μου. Με πιάνει ένα αίσθημα βιασύνης(;) και ίσως δε θα έπρεπε.. Για ποιο λόγο να μη πηγαίνω με τη ροή και να με αγχώνει αυτό; Ακομη και να μη καταλήξει κάπου αυτό, γιατί με πιάνει κάτι και λέω τζάμπα ασχολούμαι; Ή ότι δεν ταιριάζουμε; Άφησα αρκετό χρόνο για να το λέω; Μου είπε να με γυρίσει σπίτι αλλά του αρνήθηκα, γιατί έλεγα από μέσα μου πού ξέρω τι θα γίνει και του είπα άσε μη με πάρει κανένα μάτι και αρχίζουν να λένε. Εν τω μεταξύ, μένει λίγο πιο έξω από Χαλκίδα, εγω σε ένα χωριό και έπρεπε να πάρω το τρένο. Ήρθε μαζί μου μέχρι τον σταθμό αλλά δεν έκατσε μέχρι να έρθει. Του είχα πει πιο πριν, όμως, αν θέλει να φύγει, γιατί είχε αφήσει το αμάξι απ την άλλη μεριά και πλησίαζε η ώρα που θα άνοιγε η γέφυρα. Αλλά εγώ θα ήθελα να έλεγε, ας κάτσω κι ας περιμένω μετά μέχρι να κλείσει πάλι, κι ας έχω να ξυπνήσω πρωί κ όχι να με άφηνε εκεί πέρα. Και τώρα, δηλαδή, δε μου έστειλε, να δει αν έφτασα. Red flag; Δε ξέρω, ίσως να πρέπει να αφήσω λίγο χρόνο και να μη βιάζομαι να βγάζω γρήγορα συμπεράσματα