ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πριν ξεκινήσει το καλοκαίρι σταμάτησα από μια δουλειά στην οποία πήγαινα για 2 μόλις μήνες, ίσα ίσα για να βγάλω κάποια χρήματα γιατί τα είχα ανάγκη για τις σπουδές μου. Στην δουλειά αυτή γνώρισα μια κοπέλα με την οποία κάναμε ελάχιστη παρέα και έτυχε μερικές φορές να με πάει σπίτι το βράδυ αν και ήταν 5 λεπτά με τα πόδια. Το θέμα είναι ότι ήταν αρκετά αγενής με το προσωπικό, την "έλεγε" στους άλλους για μικρές χαζές λεπτομέρειες του στυλ "είστε όλοι ανίκανοι εδώ" και πολλοί την σχολίαζαν ότι κάνει bullying και συμπεριφέρεται άσχημα. Εμένα δεν με ενδιέφερε ούτε ερχόμουν σε αντιπαράθεση μαζί της γιατί ήξερα ότι σε λίγο καιρό θα φύγω και απλά έκανα υπομονή. Όταν έφυγα, με διέγραψε από τα σοσιαλ. Πέρασαν αρκετοί μήνες κ με ξανά πρόσθεσε στέλνοντας μου να δει τι κάνω. Μόλις απάντησα ότι "είμαι καλά, εσύ;"Εκεί άρχισε να μου στέλνει ένα κατεβατο με πολλά μηνύματα, κείμενα για την ακρίβεια τα οποία περιελάμβαναν προσβολές, απειλές και άσχημους χαρακτηρισμούς. Η κοπέλα αυτή είναι σχεδόν 30 κ τα μηνύματα της μεταξύ πολλών έλεγαν ότι "εαν ξαναπάρεις το όνομα μου στο στόμα σου θα βρω την μητέρα σου κ θα της πω πράγματα για σένα". Εκεί κατάλαβα ότι δεν υπήρχε κανένα νόημα να μπω στην διαδικασία να συζητήσω μαζί της σοβαρά. Να σημειωθεί ότι έπαιρνε φαρμακευτική αγωγή όπως ηρεμιστικά και αντικαταθλιπτικά και περνούσε κρίσεις πανικού και πήγαινε σε ψυχίατρο. Δεν ξέρω αν παίζουν ιδιαίτερο ρόλο σε ότι έχει να κάνει με την συμπεριφορά της απλά το αναφέρω γιατί ήταν και ο κυρίως λίγος για τον οποίον προσπάθησα να διαχειριστώ με περισσότερη κατανόηση και λεπτότητα το ζήτημα. Στο τέλος της ημέρας, δεν μπορούμε να γνωρίζουμε τι σταυρό κουβαλάει ο καθένας κ λίγη ενσυναίσθηση πάντα χρειάζεται. Έτσι λοιπόν δεν έδωσα έκταση στα μηνύματα της ούτε ανταπέδωσα στις απειλές. Ίσα ίσα της είπα ότι εκτιμώ όσα είχες κάνει για εμένα, δεν έχω κανέναν λόγο να ασχοληθώ με εσένα και καμιά επικοινωνία δεν έχω με κανένα άτομο από το προσωπικό. Κυριολεκτικά την μια μέρα σταμάτησα την δουλειά και την επόμενη μέρα επέστρεψα πίσω στην πόλη που σπουδάζω. Από ότι μου είπε όταν έφυγα από την δουλειά τοτε, λίγες μέρες μετά κάποια άτομα είπαν ότι μίλησα πισώπλατα για αυτήν ( τα ίδια άτομα που την σχολίαζαν ότι κάνει μπουλινγκ) και ήθελε να ξεσπάσει τώρα κ να τα βγάλει από μέσα της. Ο προβληματισμός μου εμένα είναι ο εξής.. δεν ξέρω αν το διαχειριστικά σωστά. Αισθάνομαι αδύναμη από την μια διότι δεν απάντησα αναλόγως σε έναν άνθρωπο που με μείωσε με το έτσι θέλω ένα πρωί που θυμήθηκε ότι έχει νεύρα μαζί μου, κι από την άλλη ξέρω ότι αν συνέχιζα την διαμάχη θα της έδινα πιθανόν αυτό που ήθελε δηλαδή την αφορμή να αρχίσει ένας μακρύς διαπληκτισμος. Έχω επηρεαστεί από όλο αυτό και με έχει ταράξει αρκετά σε σημείο να έχω η ίδια νευρικότητα κ να μην μπορώ να συγκεντρωθω στις υποχρεώσεις μου. Με την συγκεκριμένη καμία σχέση δεν έχω, ούτε είχα ποτέ στην ουσία. Το ερώτημα μου είναι πώς διαχειριζόμαστε τέτοιες καταστάσεις για να κρατάμε την ψυχική μας ηρεμία σε ισορροπία; πως πατάμε διαγραφή σε αυτούς τους ανθρώπους και στα λόγια τους; δεν με τρόμαξαν οι απειλές της, ούτε με έριξαν οι προσβολές της γιατί ξέρω ποια είμαι προφανώς και δεν περιμένω από έναν άνθρωπο που δεν με ξέρει να με κρίνει.. απλά με ενόχλησε αυτή η άνεση του άλλου να μπει σε ένα πληκτρολόγιο κ να αρχίσει να πετάει δηλητήριο σε έναν άλλον που δεν ξέρει τι περνάει, και σε τι ψυχολογική κατάσταση μπορεί να βρίσκεται.. με τρομάζει αυτή η ανθρωποφαγία και η έλλειψη σεβασμού που υπάρχει. Μια λύση που έχω σκεφτεί είναι να διαγράψω για αυτόν ακριβώς τον λόγο τα σοσιαλ.. για να μην έχει κανείς την δυνατότητα εύκολης και άμεσης επικοινωνίας ξανά μαζί μου. Αν και ξέρω ότι τέτοιου είδους ανθρώπους και συμπεριφορές υπάρχουν δυστυχώς παντού, δεν υπάρχει τρόπος να το αποφύγουμε αλλά θα ήθελα πολύ να μάθω πώς να το διαχειρίζομαι για να μαι σωστή και με τον εαυτό μου αλλά και ως προς τους άλλους.Ευχαριστώ εκ τών προτέρων για τις απαντήσεις.