ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Νιώθω θυμό και τεράστια λύπη μέσα μου. Αυτό μου προκαλεί ένα τεράστιο πρόβλημα γιατί θα ήθελα να σταματήσει αλλά δυστυχώς δε γίνεται. Μου συμβαίνει εδώ και πάρα πολλά χρόνια κι επειδή δεν έχω κανέναν στην κυριολεξία να μιλήσω απλώς το αφήνω και περνάει. Είχα κάνει και ψυχοθεραπεία και η λύση που είχε προταθεί ήταν να κάνω κάτι που μου αρέσει ώστε να μην παίρνει ο θυμός και η λύπη το πάνω χέρι. Πλέον όμως τα τελευταία χρόνια δεν μπορώ να κάνω κάτι που μου αρέσει όταν νιώθω έτσι. Ούτε να διαβάσω μπορώ ούτε κάτι που να εμπίπτει στα ενδιαφέροντά μου. Απλώς βουλιάζω μέσα στη θλίψη και περιμένω να περάσει. Δεν υπάρχει ούτε μία μέρα που να μη νιώθω άσχημα τα τελευταία δεκατέσσερα χρόνια τουλάχιστον, απλά παλιότερα έκανα κάτι που μου αρέσει ώστε να φύγει ο θυμός και η θλίψη και κάποτε έφευγε. Πλέον όσο μεγαλώνω δεν έχω πλέον αυτή τη δύναμη και κάθομαι και περνάω μέρες με θυμό και λύπη κι απλώς κάποια στιγμή φεύγουν. Στην ουσία δεν φεύγουν ποτέ εννοώ όμως ότι χάνονται και με αφήνουν να ασχοληθώ με κάτι που μου αρέσει, πάλι ολομόναχος αλλά τουλάχιστον παραγωγικός. Μου έρχεται και να κλάψω αλλά σαν να έχω στερέψει, δεν μπορώ πλέον τα τελευταία χρόνια.