ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Κορόιδευα παλιά τους ανθρώπους που ζούσαν με αυταπάτες. Έλεγα μα καλά, δεν βλέπουν ότι τα πράγματα δεν είναι έτσι όπως τα λένε; Κι όμως μεγαλώνοντας και μετά από ώριμη (τονίζω τη λέξη ώριμη) σκέψη κατάλαβα πως τελικά αυτό πρέπει να γίνεται. Να αυταπατάσαι έστω κι εκούσια για να αντέχεις τη ζωή. Όποτε τολμούσα να πω λέξη για μοναξιά, ότι δεν έχω φιλίες, δεν έχω σχέση, ξαφνικά διάβαζα ή μου έλεγαν πως δεν έχει σημασία που δεν έχω τίποτα, ζω μια χαρά κι όλα καλά. Οπότε φέτος αυτή τη νέα χρονιά ο στόχος μου ειλικρινά (δεν έχω μιλήσει ειλικρινέστερα στη ζωή μου) είναι να αφεθώ στην αυταπάτη. Βλέπω ας πούμε ζευγάρια μπροστά μου, όπως συνέβη και πριν λίγη ώρα και σκέφτομαι ''μπα, μόνοι είναι αυτοί, εγώ είμαι μια χαρά στη ζωή μου, μάλλον έχω κάποια φανταστική σύντροφο κι απλώς δεν τη βλέπω'' ή το ίδιο για φιλίες. Δεν είναι παραλογισμός, είναι τρόπος να αντέξω. Δεν γκρινιάζω σε κανέναν γνωστό μου (δεν έχω φίλους) αν τύχει και τους δω, κανείς δε γνωρίζει την ανύπαρκτη ερωτική μου ζωή ούτε πώς ζω οπότε μάλλον είμαι μια χαρά. Έρωτας υπήρχε στη ζωή μου, και σαν συναίσθημα και σαν πράξη, για μία και μοναδική φορά πριν δώδεκα χρόνια, το 2012-2013 για λίγους μήνες. Ούτε πριν υπήρξε ούτε μετά απ' αυτό. Αλλά αφού κανένας δεν το ξέρει, δεν πειράζει. Μάλλον το ότι είμαι ερωτευμένος εγώ αρκεί. Τέρμα. Τα τελευταία δεκαέξι χρόνια δεν μιλάω το χειμώνα παρά μόνο αν τύχει και συναντήσω τους γείτονές μου και χαιρετηθούμε. Αλλιώς δε μιλάω καθόλου (αν εξαιρέσω την επικοινωνία με υπαλλήλους στα μαγαζιά ξέρω γω). Κυρίως μιλάω τα καλοκαίρια αν τύχει και βρεθώ με κάποιους γνωστούς σε κάποια κοινά μέρη που πάμε. Αλλά τελικά δεν πειράζει. Το γεγονός ότι βρίσκομαι σε μέρη με άλλους ανθρώπους μάλλον θα πρέπει να αρκεί, τι κι αν δε με ξέρει κανείς και δεν ξέρω κανένα; Σκέφτομαι να κάνω και σόσιαλ μίντια πολύ σύντομα, όλα τα είδη. Δεν θα αρχίσω να στέλνω αιτήματα φιλίας αλλά το γεγονός πως θα γράφω εκεί κι ότι θα ανήκω σ' αυτή τη μεγάλη διαδικτυακή παρέα μάλλον θα αρκεί. Πραγματικά η αυταπάτη σώζει τη σκέψη από τη λύπη. Γιατί και την αλήθεια που λες ή πας να περιγράψεις, ζημιωμένος βγαίνεις στο τέλος. Σου λένε ότι ζεις τέλεια ζωή αλλά μάλλον δεν την βλέπεις. Καιρός να την δω λοιπόν.