Καλεσμένος στην εκπομπή Στούντιο 4 στην ΕΡΤ βρέθηκε ο ηθοποιός, Μίνως Θεοχάρης, ο οποίος μίλησε μεταξύ άλλων για το bullying που υφίστατο στο σχολείο αλλά και όταν έγινε γνωστός, την αναγνωσιμότητα που απέκτησε μετά το «Κάτω Παρτάλι» και τον θάνατο του πατέρα του πριν γεννηθεί.
Όταν η συζήτηση έφτασε στα μαθητικά χρόνια του ηθοποιού, στην ερώτηση γιατί άλλαζε σχολεία, ο Μίνως Θεοχάρης απάντησε πως «δεν μπορούσα να προσαρμοστώ εύκολα. Υπάρχουν καθηγητές που έκαναν παράπονα».
Για το bullying, ο Μίνως Θεοχάρης είπε συγκεκριμένα πως «ήταν δύσκολο γιατί σε ενηλικιώνει πριν την ώρα σου. Δεν καταλάβαινα για ποιο λόγο γινόταν bullying. Έφτανα στην είσοδο του σχολείου και δεν έμπαινα μέσα, πρέπει να ήταν στην Α΄ Λυκείου. Ενώ έφτανα στο σχολείο, δεν έμπαινα. Προκειμένου να μην περάσω αυτό το πράγμα, που περνούσα μπαίνοντας, γιατί όσο μεγάλωνα αγρίευε η συνθήκη, κι έλεγα ας μην πάω, μην περάσω πάλι από τον διάδρομο και να ακούω 10 άτομα να με κοροϊδεύουν, δεν θέλω, δεν μπορώ να το περάσω και σήμερα», εξομολογήθηκε ο Μίνως Θεοχάρης. Όπως είπε στη συνέχεια, στο reunion που πραγματοποίησαν οι συμμαθητές του πριν από μερικά χρόνια, οι συμπεριφορές ήταν πλέον πολύ διαφορετικές.
Μίνως Θεοχάρης για σχολείο: «Δεν υπήρχαν ούτε τα ερεθίσματα, ούτε η παιδεία που υπάρχει τώρα»
«Ήμουν παιδάκι ιδιαίτερο. Όχι πολύ μέσα στη νόρμα των παιδιών της ηλικίας μου. Ήμουν λίγο διαφορετικό. Δεν το καταλάβαινα τότε. Μου το έδειχναν να το καταλάβω» ανέφερε αρχικά για το δύσκολο σχολικό περιβάλλον.
«Στο σχολείο δεν ήμουν δημοφιλής αρκετά. Είναι λίγο σαν δίκοπο μαχαίρι. Από τη μία υπάρχουν στιγμές που γίνεσαι συμπαθητικός και ευχάριστος και υπάρχει και η άλλη που είσαι διαφορετικός και δακτυλοδεικτούμενος. Στο γυμνάσιο αρχίζουν και μπαίνουν τα παιδιά σε άλλους ρόλους που εγώ δεν τους υπηρετούσα» συνέχισε ο ηθοποιός.
«Δεν υπήρχαν ούτε τα ερεθίσματα, ούτε η παιδεία - που θέλω να πιστεύω- ότι υπάρχει τώρα. Δεν είχες πρόσβαση σε πληροφορίες που έχεις τώρα, ούτε στην ορατότητα. Και έφερνε αμηχανία και στους δικούς μου και στους δασκάλους. Μέσα μου στήριζα πολύ αυτό που είμαι και αυτό ήταν μονόδρομος για μένα. Όταν ζορίστηκε πολύ στην εφηβεία και τράβηξα απομόνωση ήταν η φάση που αποφάσισα ότι θα στηρίξω αυτό που αισθάνομαι για τον εαυτό μου ότι αξίζει».
Μίνως Θεοχάρης: «Πλέον δεν μπορεί να με επηρεάσει η γνώμη των άλλων. Πόσο πια;»
«Το Κάτω Παρτάλι με έβαλε στον χάρτη» συνέχισε ο ηθοποιός. «Πίστευα ότι με την αναγνωρισιμότητα θα έλυνε μέσα μου ένα συναισθηματικό κενό. Ότι θα λύσει το κενό σε επίπεδο αποδοχής και αγάπης. Αλλά δεν το λύνει. Πίστευα ότι θα αναγνωριστώ, θα είμαι καλά. Θέλει κόπο. Πρέπει πρώτα να αγαπήσεις τον εαυτό σου. Θέλει έναν έλεγχο που δεν σε προετοιμάζει και κανένας. Δεν σου λέει κάποιος πώς αλλάζει η καθημερινότητά σου, ο τρόπος που αντιλαμβάνονται εσένα και σε σχέση με τη δουλειά. Όλα μετακινήθηκαν πολύ γρήγορα, με καταιγιστικό τρόπο. Μου δημιούργησε ένα ταρακούνημα. «Το bullying δεν σταματάει, αλλά έχεις κάνει πρόβα. Ίσως, λοιπόν, όλο αυτό που συνέβη στη δική μου ζωή, νιώθω τελικά ότι με έχει οχυρώσει με έναν τρόπο δυνατό για να αντιμετωπίσω οτιδήποτε. Πλέον δεν μπορεί να με επηρεάσει η γνώμη των άλλων. Πόσο πια; Είμαι περήφανος για τον εαυτό μου».
Μίνως Θεοχάρης για τον πατέρα του: «Έχω σκεφτεί αν θα ήταν περήφανος για μένα»
«Ο πατέρας μου "έφυγε" δέκα ημέρες πριν γεννηθώ, πήρα το όνομά του. Ήταν άρρωστος, είχε καρκίνο. Έφυγε πολύ αιφνίδια και πολύ γρήγορα έγινε αυτό» είπε o Μίνως Θεοχάρης.
Στη συνέχεια, ο ίδιος ρωτήθηκε εάν η μητέρα του του μετέφερε όσα ένιωθε εκείνη την περίοδο, μία μείξη ματαίωσης και ευτυχίας. «Παιδιά τώρα τι να σας πω... Είναι πολύ δύσκολο να μπορέσω να σας απαντήσω σε αυτό, μιλάμε για τα 0 έως τα 6 μου χρόνια. Η οικογένεια μου είναι πολύ δεμένη και αγαπημένη, πιστεύω ότι όλοι έκαναν ό,τι καλύτερο μπορούσαν - και η μητέρα μου και ο πατριός μου και οι παππούδες μου - για να πάρουμε αγάπη η αδερφή μου και εγώ και να μην καταλάβουμε τίποτα. Ωστόσο, πρέπει να σας πω ότι εμένα η ζωή μου είναι έτσι, δεν ξέρω πώς είναι το άλλο. Φυσικά και έχω σκεφτεί πώς θα ήταν τα πράγματα αν ζούσε ο μπαμπάς μου, δεν οδηγεί πουθενά. Έχω σκεφτεί αν θα ήταν περήφανος για μένα, όλα αυτά» απάντησε.
«Αισθάνθηκα ότι δεν μπορώ άλλο»
«Έχω πάει σε πολλούς ψυχολόγους όχι μόνο σε έναν γιατί όπως καταλαβαίνετε δημιουργήθηκαν θεματάκια» επισήμανε. «Έχω πάει σε ψυχολόγο σε διάφορες φάσεις από νωρίς στη ζωή μου, ως έφηβος, ως ενήλικας και είχα πάει όταν είχα πάθει κάτι βαρβάτες κρίσεις πανικού. Κάποια στιγμή μου τέλειωσε η σερετονίνη (η ορμόνη της χαράς) και έπαθα κρίση πανικού, ζορίστηκα πολύ και πήγα σε ψυχίατρο - ψυχοθεραπευτή και είπα "Βάλτε με μέσα" (γέλια). Αισθάνθηκα ότι δεν μπορώ άλλο. Ο ψυχοθεραπευτής με βοήθησε πολύ. Ένιωθα ότι δεν το 'χω, ότι χαιρετάω, δεν μπορούσα να συγκροτήσω τη σκέψη μου, μου συνέβαινε πάνω στη σκηνή, ήταν πολύ άγριο. Τότε πήγα, όταν είδα ότι δεν μπορώ να ελέγξω τον εαυτό μου σκηνικά, είπα "Ώπα". Έπαιζα την παράσταση και ξαφνικά ένιωθα να μιλάω και το μυαλό μου όμως να σκέφτεται άλλα. Νόμιζα ότι τρελαίνομαι, ο ψυχοθεραπευτής μου εξήγησε ότι η κρίση πανικού είναι και αυτό, να μην μπορείς να ελέγξεις τις σκέψεις σου» δήλωσε ο Μίνως Θεοχάρης.