ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πάντα είχα την εξής κρυφή ελπίδα: να γνωρίσω κάποια η οποία να μου επιτρέπει (ακούγεται περίεργο το ρήμα που επέλεξα αλλά νομίζω ταιριάζει) να είμαι ο εαυτός μου. Να έχω δηλαδή μία ακεραιότητα στον χαρακτήρα μου, να διατηρώ έτσι τον αυθορμητισμό μου και να μην λέω αυτό που θέλει αυτή να ακούσει ή να κάνω αυτό που αυτή θα ήθελε να κάνω. Θέλω να είναι ευτυχισμένος ο άνθρωπος με τον οποίο μοιράζομαι την ζωή μου, επειδή τις στιγμές τις οποίες μοιράζεσαι ουσιαστικά δεν τις ξαναζείς. Μπορείς να γνωρίσεις και 1000 ανθρώπους στη ζωή σου αλλά ποτέ δε θα γυρίσεις τον χρόνο πίσω, και 1 ώρα με έναν άνθρωπο είναι μείον 1 ώρα της ζωής σου, οπότε η ζωή είναι κυριολεκτικά πολύ μικρή (φευγαλέα θα έλεγα) για να μην είσαι ο εαυτός σου, συνεπώς επιβάλλεται να είσαι ο εαυτός σου, επιβάλλεται να λες αυτό που θέλεις και να κάνεις αυτό που νιώθεις την ανάγκη να κάνεις, να είσαι ελεύθερος. Έλα όμως που ακριβώς αυτό είναι που καμία δεν θέλει, αυτό το ένα πράμα που σε κάνει αληθινό ως προς τον εαυτό σου, είναι το ένα πράμα που συνεχώς καταπιέζεται από το Εγώ του άλλου. Άμα λέω την αλήθεια τελείως κυνικά, ξενερώνουν, άρα τι απομένει αν όχι το γλυκό έμμεσο ψεμματάκι ή έστω ωραιοποίηση της αλήθειας; Αν κάνω κάτι το οποίο θα παρεξηγηθεί, σίγουρα θα επιφέρει ορισμένες επιπτώσεις με αποτέλεσμα να δυσαρεστηθεί ο άλλος, δεν λέω να ρευτώ ενώ τρώω ή κάτι τέτοιο, λέω απλά να σηκωθώ να φύγω, να πάω μία βόλτα να ηρεμήσω μετά από έντονο καυγά ή λογομαχία. Θα το παρεξηγήσουν και θα το μεγαλοποιήσουν "μα γιατί επιλέγεις να φύγεις αντί να το συζητήσουμε;;" ναι αλλά εφόσον προφανώς είμαστε και οι 2 νευριασμένοι, η λογική λέει πρώτα να ηρεμήσουμε και μετά να το συζητήσουμε, λέω εγώ τώρα. Γενικά, δεν έχω γνωρίσει κάποια να θέλει ειλικρίνεια και άρα ακεραιότητα χαρακτήρα, αυτό δηλαδή που σκέφτομαι και νιώθω, αυτό και να κάνω. Όλες μεγάλωσαν με παραμυθάκια για πρίγκηπες σε άσπρα άλογα και τέτοια και έχουν τον πήχη πιο ψηλά και από τα σύννεφα. Να λέω ψέμματα δε θέλω αλλά άμα η ειλικρίνεια εκλαμβάνεται ως αγένεια, κυνισμός ή και έλλειψη καλών τρόπων, εεε τι απομένει δηλαδή;.. Ευχαριστώ για όποια απάντηση.