Η ουκρανική ομάδα ακτιβιστριών Femen έχει γίνει πρωτοσέλιδο σε όλο τον κόσμο καθώς οι γυναίκες αυτές ξεγυμνώνονται για να διαμαρτυρηθούν ενάντια στην πορνεία, την εκμετάλλευση και τη διαφθορά.
Μπορούν όμως αυτές οι γυμνές διαμαρτυρίες τους να αλλάξουν τίποτα;
Η Oksana Shachko, ένα πανέμορφο κορίτσι, πρόκειται να βρεθεί στη φυλακή για πέντε χρόνια, γιατί έβγαλε το γυμνό στήθος της (για ακόμα μια φορά) σε κοινή θέα κατά την διάρκεια διαμαρτυρίας της.
Ένα δροσερό πρωινό πέμπτης λοιπόν η 24χρονη κοπέλα κάνει βόλτα στο Κίεβο με τον δικηγόρο της. Είναι βιαστικοί γιατί η ακρόαση στο Υπουργείο Εσωτερικών είναι στις 5 μ.μ. Περπατούν ανάμεσα στα γκρι κτίρια από την εποχή του Στάλιν και συζητούν τρόπους για να παρουσιάσει την θετική πλευρά της έκφρασης "kiss my ass" το οποίο είπε η Oksana τον Πρέσβυ της Ινδίας.
H Oksana Shachko είναι μια ακτιβίστρια που αγωνίζεται για τα δικαιώματα των γυναικών στην Ουκρανία. Όπλα της είναι τα σύμβολα της θηλυκότητας, της μητρότητας και της σεξουαλικότητας, τα οποία, κινηματογραφιστές και έμποροι έχουν χρησιμοποιήσει εκατομμύρια φορές για να πωλούν τα πάντα, από γιαούρτι μέχρι και ηλεκτρικές σκούπες.
Έχουν βάλει την Oksana και τον αγώνα της σε εξώφυλλα σε ολόκληρο τον κόσμο, και έχουν χαρακτηρίσει την ίδια αλλά και τις υπόλοιπες ακτιβίστριες ως σύμβολα μιας γυμνής εξέγερσης.
Οι υποστηρικτές τους πιστεύουν ότι με τη χρήση αυτών των όπλων, οι γυναίκες έχουν εφεύρει ένα νέο φεμινισμό ενώ οι επικριτές τους λένε ότι χρησιμοποιώντας αυτά τα ''όπλα'' μετατρέπουν την διαμαρτυρία τους σε ένα είδος πορνογραφίας.
Μαρξισμός Αντί του γάμου.
Ήταν στο τέλος της εφηβείας τους, η μεγαλύτερη σε ηλικία 20 ετών, όταν άρχισαν όλα, λέει η Oksana. Τότε που οι γονείς τους πίστευαν ότι θα παντρευτούν νωρίς.
Οι δημιουργοί του κινήματος είναι η Oksana, Anna Hutsol and Sasha Shevchenko.
Αρχικά, ζούσαν στο Khmelnytskyi, μια πόλη με 300.000 κατοίκους και δύο πυρηνικούς αντιδραστήρες. Υπήρχαν ελάχιστες θέσεις εργασίας, και οι άνδρες έπιναν. Τα κορίτσια, από την πλευρά τους, ξόδευαν τα βράδια τους συζητώντας φιλοσοφικά θέματα, τον μαρξισμό και την κατάσταση των γυναικών στην μετα-σοβιετική κοινωνία. Αποφάσισαν λοιπόν ότι, αντί του γάμου, θα επιφέρουν μια αλλαγή.
Σε πρώτη φάση ήταν μόνο οι τρεις τους, αλλά τώρα το κίνημα, στου οποίου τις τάξεις περιλαμβάνονται μαθητές, δημοσιογράφοι και οικονομολόγοι, έχει εξαπλωθεί σε όλη την Ουκρανία και περιλαμβάνει περισσότερες από 300 γυναίκες.
Αποκαλούν τους εαυτούς τους "Femen," και έχουν ξεκινήσει ένα κίνημα που έχει τραβήξει την προσοχή των γυναικών ακόμα και στην Τυνησία και τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Κατηγορούμενη για Χούλιγκανισμό
Η Oksana είναι επαγγελματίας αγιογράφος και ζει σε ένα μικρό διαμέρισμα στο Κίεβο γεμάτο μούχλα στην οροφή. Με άλλα λόγια, έχει ένα επάγγελμα και ζει μια ζωή όπως οι περισσότεροι άνθρωποι στην Ουκρανία, γεμάτη από φτώχεια και αναταραχή.
Αλλά το διαμέρισμα της είναι γεμάτο σημάδια διαμαρτυρίας. Έχει ζωγραφίσει μια εικόνα μιας ακτιβίστριας της Femen, με μακριά μαλλιά και γυμνά στήθη, στον τοίχο.
Πριν λίγες μέρες η Oksana αποφυλακίστηκε από τις φυλακές της Μόσχας όπου είχε βρεθεί μετά από την προσπάθεια της (με γυμνά στήθη) να κλέψει την κάλπη κατά τη διάρκεια των προεδρικών εκλογών στις 4 Μαρτίου. Η κίνηση της αυτή, της κόστισε δύο εβδομάδες σε ένα κελί φυλακής.
Τώρα κατηγορείται για χουλιγκανισμό και κατάληψη της ινδικής πρεσβείας, οπού βρέθηκε προκειμένου να διαμαρτυρηθεί ενάντια στο ότι γυναίκες από τις μετα-σοβιετικές χώρες πάνε στην Ινδία προκειμένου να εργαστούν ως πόρνες.
Η ινδική πρεσβεία, όταν η Oksana μαζί με άλλες ακτιβίστριες αποφάσισαν να διαδηλώσουν, αρνήθηκε το αίτημα τους, γεγονός που δεν τις εμπόδισε όμως από το να κάνουν έφοδο στο κτίριο. Οι γυναίκες κυμάτιζαν την ινδική σημαία και χτυπούσαν τα παράθυρα και τις πόρτες, φωνάζοντας: ‘’ Οι ουκρανές γυναίκες δεν είναι πόρνες’’ και "kiss my ass."
Χρησιμοποιώντας το σώμα τους για να ''πουλήσουν'' ιδέες.
Τέτοιου είδους εκστρατείες διαμαρτυρίας συνήθως αρχίζουν στο Kupidon Café.
Όσο η Oksana διαδηλώνει στο Υπουργείο Εσωτερικών, η Άννα Hutsol κάθεται σε ένα τραπέζι στην καφετέρια και εργάζεται για την επόμενη καμπάνια της ομάδας.Το Café Kupidon είναι στο υπόγειο ενός ψηλού αρχοντικού στην Pushkinskaya ulitsa, ή αλλιώς Πούσκιν Street. Η καφετέρια χρησιμεύει ως έδρα του κέντρου, και ως γραφείο Τύπου της Femen. Είναι το μέρος όπου οι ακτιβιστές στρατολογούν νέα μέλη. Η ομάδα περιλαμβάνει ήδη 30 γυμνές, ελκυστικές, νεαρές γυναίκες.
Η εικόνα της γυναίκας στην Ουκρανία χρωματίζεται από κλισέ όπως: όμορφη,φτωχή και εύκολο να ''κατακτηθεί''.
Η εμπορία γυναικών και η πορνεία είναι ανεξέλεγκτη στην Ουκρανία, η οποία συν-φιλοξενεί το επερχόμενο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου. Παντού στο Κίεβο, στο μετρό και σε μικρές αγγελίες, οι γυναίκες προσλαμβάνονται με πλαστές υποσχέσεις της απασχόλησης. Μια αγγελία όπως "σερβιτόρα σε ένα club" είναι συχνά η κάλυψη για κάποιους που ζητούν μια πόρνη σε έναν οίκο ανοχής. Πολλοί πέφτουν στην παγίδα αυτών των προσφορών επειδή είναι φτωχοί και δεν έχουν προοπτικές καθώς σχεδόν το 9 τοις εκατό των Ουκρανών είναι άνεργοι, και ένα μεγάλο ποσοστό από αυτούς είναι γυναίκες.
"Αν το γυναικείο σώμα μπορεί να χρησιμοποιείται για την πώληση όλων των ειδών πραγμάτων, τότε μπορεί να χρησιμοποιήσετε για να ''πουλήσει και ιδέες", λέει ο Hutso.
Η πρώτη τους διαμαρτυρία ξεκίνησε το καλοκαίρι του 2008, όταν βγήκαν στους δρόμους φωνάζοντας; "Η Ουκρανία δεν είναι οίκος ανοχής». Η διαμαρτυρία προσέλκυσε την προσοχή των μέσων ενημέρωσης και έγινε το έναυσμα για συζήτηση. Ξαφνικά οι γυναίκες συνειδητοποίησαν ότι το να παράγει κανείς σκάνδαλα του δίνει δύναμη και εξουσία. Αυτό, τουλάχιστον, είναι η ελπίδα τους.
Η πρώτη τους γυμνή διαδήλωση ήταν το 2009 σε κεντρική εμπορική λεωφόρο της πόλης του Κιέβου, για να διαμαρτυρηθούν κατά της πορνογραφίας στο Διαδίκτυο. «Ήταν λίγο αμήχανο σε πρώτη φάση," λέει ο Hutsol, "και καλύψαμε τα στήθη μας με τα χέρια μας", αλλά η ανταπόκριση του κοινού ήταν καλή, και έτσι το κάναμε ξανά την επόμενη φορά.
Sought-After
Δεν διαμαρτύρονται μόνο για τα δικαιώματα των γυναικών, αλλά και για θέματα επικαιρότητας όπως η οικονομία και η διαφθορά, καθώς και ενάντια στους πολιτικούς όπως ο Πούτιν και ο πρώην πρωθυπουργός της Ιταλίας Σίλβιο Μπερλουσκόνι.
Ωστόσο, δεν διαμαρτύρονται για ένα γεγονός που φαίνεται να έχει τραβήξει την προσοχή μεγάλου μέρους της Ευρώπης, δηλαδή τις συνθήκες κράτησης στις φυλακές τις πρώην Πρωθυπουργού της Ουκρανίας, Γιούλια Τιμοσένκο. Στην πραγματικότητα, λένε οι γυναίκες της Femen, η Τιμοσένκο είναι μέρος μιας κλίκας των ολιγαρχών και δεν βλέπουν κανένα λόγο να αγωνιστούν για μια φυλακισμένη πολιτικό.
Η Άννα Hutsol, μια από τις γυναίκες της Femen έχει γίνει ίσως ένα απο τα πιο περιζήτητα πρόσωπα. Δεν μοιάζει με τα περισσότερα από τα κορίτσια Femen, με τα ξανθά μαλλιά, το βαρύ μακιγιάζ στα μάτια και τα ψηλά τακούνια.
Η Άννα είναι μικροκαμωμένη και σοβαρή. Φοράει κόκκινες μπότες από καουτσούκ και διατηρεί τα μαλλιά της βαμμένα κόκκινα και κομμένα κοντά. Στα 27 της είναι το παλαιότερο μέλος της ομάδας και μαζί με την Oksana και τη Sasha είναι κατά μία έννοια επικεφαλής της ιδεολογίας.
Όταν ξεκίνησε το κίνημα ήταν 21 και είχε μόλις αρχίσει να διαβάζει August Bebel, τον ιδρυτή του κινήματος social democratic workers στη Γερμανία.
Είχε διαβάσει ότι ο Bebel, είχε εισαγάγει ένα νομοσχέδιο στη Βουλή για τα ίσα δικαιώματα των γυναικών στο τέλος του 19ου αιώνα. Μετά την ανάγνωση σκέφτηκε τη ζωή της καθώς και των υπόλοιπων γυναικών και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι τίποτα δεν είχε αλλάξει.
Έτσι λοιπόν είπε σε όλους τι είχε διαβάσει. Βρήκε υποστηρικτές και μαζί με την Oksana και τη Σάσα, ίδρυσε μια ομάδα που ονόμαζαν "Νέα Ηθική". Δημιούργησαν ομάδες συζήτησης στο πανεπιστήμιο, όπου η Άννα σπούδαζε οικονομικά, και σύντομα πραγματοποίησαν την πρώτη τους διαδήλωση ντυμένες κανονικά. Άρχισαν να ξεγυμνώνουν τα στήθη δύο χρόνια αργότερα στο Κίεβο.
«Ήξερα από την αρχή ότι δεν ήθελα να μεταλλαχθεί το κίνημα μας σε μια τυπική φεμινιστική οργάνωση», λέει ο Hutsol. «Δεν θέλαμε μια οργάνωση στην οποία οι γυναίκες μιλούν, μιλούν, μιλούν, ενώ τα χρόνια περνούν και τίποτε δεν συμβαίνει. Φέραμε περισσότερο εξτρεμισμό στο κίνημα των γυναικών."
Ξεκινώντας το 2008, οι τρεις γυναίκες μετακόμισαν στο Κίεβο. Πρώτη η Άννα, μετά η Σάσα και τέλος η Οξάνα.
Εκεί άρχισαν εκστρατεία για τα δικαιώματα των γυναικών που σπουδάζουν αλλά σύντομα η καταπολέμηση της πορνείας και του τουρισμού με σκοπό την αναζήτηση σεξ έγινε το επίκεντρο του ενδιαφέροντος τους.
«Το πρόβλημα ήταν έντονο και υπήρχε παντού», λέει η Άννα, εξηγώντας ότι ήταν ενοχλητικό το οτι όντας γυναίκες δεν μπορούσαν ούτε να περπατήσουν κατά μήκος του δρόμου χωρίς κάποιος να τους ζητήσει σεξ. Τότε ήταν που άρχισαν να αυτοαποκαλούνται Femen. Η Άννα είχε διαβάσει ότι υπήρχε ένα μέρος του γυναικείου μηρού που ονομάζεται "femen» στα λατινικά. "Femen" σημαίνει το μηριαίο οστούν, τόσο σε γυναίκες και άνδρες. Αλλά ακουγόταν καλό και το πιο σημαντικό είναι πως τους έδινε την εικόνα ισχυρών γυναικών και έτσι αποφάσισαν να το χρησιμοποιήσουν.
Μέρος 2: ‘’Ουρλιάζουνε και δείχνουμε τα σώματα μας’’
Σε όλη την ιστορία του ο φεμινισμός έχει επιχειρήσει ένα ευρύ φάσμα μορφών διαμαρτυρίας, από την τέλεση πράξεων δολιοφθοράς και τοποθέτηση βομβών στα γραμματοκιβώτια των μελών του κοινοβουλίου κατά τον 19ο αιώνα, μέχρι και διαδηλώσεις με κάψιμο στηθόδεσμων στο τέλος της δεκαετίας του 1960.
Στη Γερμανία, ο αγώνας κατά του άρθρου 218, που έκανε την έκτρωση παράνομη, δημιούργησε μια ευρεία κίνηση. Στις αρχές της δεκαετίας του 1970 εκατοντάδες χιλιάδες γυναίκες βγήκαν στους δρόμους για να διαδηλώσουν υπέρ του δικαιώματος της γυναίκας να επιλέξει την άμβλωση εάν το επιθυμεί.
Αλλά παρότι το κίνημα είχε φτάσει στο αποκορύφωμά του στη Γερμανία και την Ευρώπη, μετά τη δεκαετία του 1990 δεν συνέβη τίποτα. Οι γυναίκες φαινόντουσαν σαν να είχαν επιτύχει όλους τους στόχους τους.
Το Femen αποτελεί πλέον την μεγαλύτερη ελπίδα, για πολλά 16χρονα κορίτσια, που το μόνο που θέλουν είναι μετά την ολοκλήρωση πανεπιστημιακών σπουδών τους να βρουν σύζυγο και να γίνουν καλές μητέρες.
Είναι η ελπίδα σε μια Ευρώπη στην οποία οι άνδρες μπορούν να παραγγείλουν γυναίκες στο διαδίκτυο, σαν να ήταν παπούτσια, και στην οποία οι γυναίκες που διαμαρτύρονται προτάσσοντας τα στήθη τους δημόσια μπορεί ακόμα και να φυλακιστούν.
"Γι 'αυτό ουρλιάζουμε και δείχνουμε το σώμα μας», λέει η Άννα. Και δεν το κάνουμε μόνο στην Ουκρανία, αλλά και σε όλη την Ευρώπη - "γιατί πολλά πράγματα ακόμα δεν είναι σωστά στις χώρες σας" είπε.
"Θα κατέβουμε στους δρόμους ντυμένες υπηρέτριες στο Παρίσι, φωνάζοντας’’ Ντροπή μπροστά από το σπίτι του πρώην επικεφαλή του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, Dominique Strauss-Kahn’’ δήλωσε.
Οι γυναίκες της "Femen" έχουν διαμαρτυρηθεί επίσης στους δρόμους του Κιέβου, όταν μια κοπέλα βιάστηκε και σκοτώθηκε στην Ουκρανία, όπως ήταν η μοίρα ενός 18χρονου κοριτσιού στο τέλος του Μαρτίου. Διαμαρτυρήθηκαν ακόμα και για το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου και τα επακόλουθα του ενα εκ των οποίων είναι ο τουρισμός με απώτερο σκοπό την αναζήτηση σεξ.
Και τα κάνουν όλα αυτά με το γυμνό κορμί τους. ’’Προσπαθούμε να δώσουμε στο στήθος, το οποίο είναι ένα σύμβολο, ένα διαφορετικό πλαίσιο. "Το στήθος, μπορεί επίσης να είναι πολιτική’’ είπαν οι ίδιες.
«Η αντίδραση σε μια γυμνή διαμαρτυρία είναι το μέτρο της ελευθερίας σε μια χώρα», λέει η Άννα. "Δεν μας συνέλαβαν στην Ελβετία, αλλά κινδυνεύσαμε με θάνατο στη Λευκορωσία."
«Αρκετά δημιουργικοί»
Ακόμα και το ΕΜΜΑ, κορυφαίο φεμινιστικό περιοδικό στη Γερμανία, φιλοξένησε πρόσφατα ενα αφιέρωμα στη Femen.
Το αφιέρωμα γράφτηκε από την δημιουργό του περιοδικού, Alice Schwarzer, μια από τις σημαντικότερες φεμινίστριες της Γερμανίας. "Τα κορίτσια δεν είναι μόνο θαρραλέα και έξυπνα, είναι επίσης αρκετά δημιουργικά " γράφει η Schwarzer.
Η Schwarzer έχει αγωνιστεί εναντίον της απεικόνισης του γυμνού γυναικείου σώματος από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Όταν λοιπόν την ρώτησαν γιατί εμφανίζει τώρα τα στήθη των ακτιβιστριών στο εξώφυλλο του EMMA εκείνη απάντησε: «Το γυμνό στήθος, γίνεται όπλο για αυτούς. Το χρησιμοποιούν για να προσελκύσουν βλέμματα, και να παραδώσουν το μήνυμά τους, δηλαδή τη διαμαρτυρία τους ενάντια στην έκθεση των γυναικών! Ενάντια στην πορνεία! Για να καταπολεμήσουν την εμπορίας γυναικών! Πιστεύω ότι είναι ένα πολύ καλό πράγμα’’.
''Οι μέθοδοι της Femen χαρακτηρίζονται από την παιχνιδιάρικη ειρωνεία της δεύτερης και της τρίτης γενιάς φεμινιστριών’’ γράφει η Schwarzer. ''Πρόσφατα όμως είδα ότι οι γυναίκες από το Femen βγήκαν εντελώς γυμνές στο περιοδικό ELLE. Αυτό ήταν ολίσθημα'' προσθέσε.
Παρά τις επιφυλάξεις της όμως η Schwarzer καλεί όλες τις γυναίκες από την παλιά και τη νέα γενιά φεμινιστριών να βρουν κοινό έδαφος ενώ παραδέχεται πως η νέα γενιά έχει καταλάβει πως χρειάζονται τα Μέσα μαζικής ενημέρωσης, τα οποία ''αγαπούν’’ το στήθος, για να τραβήξουν την προσοχή.
Πηγή: Spiegel
σχόλια