ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Γι' άλλους τα σ/κ είναι όνειρο. Εμένα πια έχουν γίνει εφιάλτης. Όλη μέρα σπίτι, μην έχοντας όρεξη να κάνω τίποτα. Δεν έχω καθόλου φίλες και φίλους, όσο παράξενο και αν φαντάζει αυτό. Στα 30 μου περίμενα να βγαίνω για ένα ποτό το Σάββατο, ένα κυριακάτικο καφεδάκι με φίλες ή και κάποιο ταίρι. Εγώ μένω με τους γονείς μου μέσα... Δεν θέλω συμβουλές, έτσι κι αλλιώς και μόνη μου τόλμησα να βγω το καλοκαίρι και γυρνούσα σπίτι σε ακόμα πιο κενή ψυχολογική κατάσταση, καμία σχέση με τις χαζομάρες του ίντερνετ ότι βγαίνεις έξω μόνος / η και γίνεται πιο όμορφη η καθημερινότητά σου. Να μην αναφέρω ότι ως κοπέλα έχει γίνει πια και επικίνδυνο με αυτά που ακούω. Και σε μαθήματα χορού δοκίμασα να πάω και κανείς δεν έχει όρεξη να γνωρίσει άνθρωπο, πήγαινα κι έφευγα. Ώρες ώρες λέω πραγματικά για ποιον λόγο ζω ή για να το γράψω πιο σωστά υπάρχω. Σας ευχαριστώ που διαβάσατε την μαυρίλα μου αλλά έτσι νιώθω πια, παραίτηση και ξερό ψωμί.