Προκειμένου να χτιστεί μια πολυεπίπεδη ανθρώπινη εμπειρία, δημιουργείται ένα αρχέτυπο μέσω των πολλαπλών απαντήσεων των συμμετεχόντων, που καλούνται να ονομάσουν την προσωπική τους ηρωίδα και να τη συνδέσουν με ένα αντικείμενο. Η ηρωίδα (αντιηρωίδα) τους είναι οποιαδήποτε γυναίκα, της οποίας οι πράξεις, οι δημιουργίες ή η φιλοσοφία άλλαξαν την αντίληψή τους περί αυτενέργειας, και θα μπορούσε να είναι από φανταστικός χαρακτήρας ή μέλος της οικογένειάς τους έως κάποια ιστορική προσωπικότητα.

 

Το αντικείμενο, από την άλλη, θα μπορούσε να είναι ένα βιβλίο ή έργο τέχνης, μια φωτογραφία… Βάσει αυτών των απαντήσεων, γράφονται η μουσική και το κείμενο και κατασκευάζεται μια νέα αφήγηση. Η EVE είναι τελικά η πρωταγωνίστρια της δικής της ιστορίας. Οι ηρωίδες της περφόρμανς είναι ένα ποικίλο καστ: από τα μέλη μιας οικογένειας έως την ποιήτρια Sophie Podolski, τις κινηματογραφίστριες Chantal Akerman και Maya Deren, τις συγγραφείς Marguerite Duras και Susan Sontag, την πιονέρο της αμερικανικής Άγριας Δύσης Calamity Jane, την οικολόγο ακτιβίστρια Julia Butterfly, την αρχιτέκτονα Denise Scott Brown, τη ζωγράφο Alice Neel, ή ακόμα και την αειθαλή λογοτεχνική ηρωίδα Πίπη Φακιδομύτη.

 

Αμφισβητώντας τις έννοιες της ομορφιάς, της επιτυχίας και της ανεξαρτησίας και επιχειρώντας να σπάσει ταμπού γύρω από την αιδώ και την αναίδεια, την αποτυχία, τη γήρανση, τη μητρότητα, την ευαλωτότητα και τον εθισμό, χρησιμοποιώντας φωνητικά εφέ και μια επιτελεστική σωματική γλώσσα, η EVE καθίσταται το κέντρο της προσοχής. Βάση του έργου αυτού είναι ένα ενδιαφέρον για τα γεγονότα και τους μύθους που γίνονται συνυφασμένες πραγματικότητες, είτε προσωπικές είτε από αφηγήσεις. Παράλληλα, το έργο διερευνά τις έννοιες της ταυτότητας, της πολλαπλότητας, της μνήμης, της μεταβίβασης, της επανεφεύρεσης και της ανθεκτικότητας.