Eπιλέξαμε μια αριστουργηματική ταινία του Κρις Μαρκέρ, για μια από τις τελευταίες νύχτες του 2018.
Στοχασμός πάνω στη μνήμη, και την συχνά επώδυνη σφραγίδα που αφήνει στο μυαλό.
Με μοντάζ στο ρυθμό μιας καρδιάς που χτυπάει -το οποίο δημιούργησε σχολή.
Με voice-over και καταιγισμό από φωτογραφίες που αντιπαρατίθενται - πράγμα που το 1962, όταν και γυρίστηκε, προκάλεσε επανάσταση στη φιλμική γλώσσα.
Η «Προβλήτα» ή «Σταθμός Αποχαιρετισμού» όπως καθιερώθηκε στα ελληνικά, είναι ένα φιλμ που δεν είχε προηγούμενο ούτε επιγόνους - αν και έχει τη ρίζα του στον χιτσκοκικό Δεσμώτη του Ιλλίγγου και αποτέλεσε έμπνευση για τους 12 Πιθήκους του Γκίλιαμ.
Κυρίως είναι ένας εμβληματικός στοχασμός πάνω στο ταξίδι του ανθρώπου από το χώμα στο χώμα.
Πάνω στη διαρκή κατάσταση αποχαιρετισμού που είναι εκ φύσεως η ζωή.
σχόλια