Γαλάτσι, Τρίτη 13 Αυγούστου, ώρα 16.00. Mια μέρα μετά την ολέθρια πυρκαγιά.
Μπαίνω στο Κλειστό Ολυμπιακό Γυμναστήριο Γαλατσίου (ΠΑΛΑΙ Γαλατσίου) όπου η Dogs’ Voice έχει στήσει ένα υποδειγματικά συντονισμένο κέντρο για τα πυρόπληκτα ζώα, σαν τα «επείγοντα» ενός νοσοκομείου.
Η πρώτη εικόνα που αντικρύζω είναι δεκάδες κένελ με σκύλους, γάτες ακόμη και χελώνες παραταγμένα σε σειρές. Εθελοντές πηγαινοέρχονται, πολίτες φορτωμένοι με τροφές και νερά, αλλά και ιδιοκτήτες που με αγωνία κοιτούν ένα ένα τα κλουβιά μήπως αναγνωρίσουν το αγαπημένο τους κατοικίδιο. Αν και τόσα ζώα συγκεντρωμένα, επικρατεί σχετικά ησυχία. «Είναι ταλαιπωρημένα ή ακόμη σε σοκ», μας εξηγεί ένας εθελοντής.
Για όσα ζώα δεν έχουν ιδιοκτήτη, αναζητούμε φιλοξενίες μέχρι να υιοθετηθούν. Δεν κάνουμε επανεντάξεις. Κανένα από τα ζώα αυτά δεν θα καταλήξει στο δρόμο. Όλα θα υιοθετηθούν αφού θα έχουν λάβει όλη την απαραίτητη κτηνιατρική φροντίδα, στειρώσεις, εμβόλια, τσιπάρισμα
Αναζητώ την Έλενα Δέδε την ιδρύτρια και ψυχή της Dogs’ Voice. Πανταχού παρούσα, συντονίζει την ομάδα:
«Τα κουτάβια του Γέρακα τί απέγιναν;»
«Το γατάκι στο 26 χρειάζεται επειγόντως παρακέντηση! Ποιος θα το πάει στο κτηνιατρείο στα Γλυκά Νερά;»
«Βγάλτε βόλτα το 40!»
Κι όλα αυτά, έχοντας ένα κινητό στο χέρι που δεν παύει λεπτό: συνομιλίες με το Υπουργείο, τους εμπλεκόμενους Δήμους και Κτηνιάτρους, τους διασώστες των ζώων, οδηγίες προς πολίτες που αναζητούν ή βρήκαν ζώα στα πεδία, ραδιοφωνικές συνεντεύξεις, συνεννοήσεις με τους υπεύθυνους του Γυμναστηρίου.
«Έτυχε και ήσουν Αθήνα;» η πρώτη μου ερώτηση.
«Διακοπές στην Εύβοια ήμουν με την οικογένειά μου! Τα παράτησα όλα και ήρθα προχθές Αθήνα όπως και όλοι οι εθελοντές».
Την ρωτάω για την κατάσταση:
«164 ζώα καταγράφηκαν από Βαρνάβα, Πεντέλη, Σταμάτα, Γέρακα, Βριλήσσια. Eίναι κυρίως σκύλοι, 41 γάτες και 2 χελώνες. Από αυτά, ήδη για τα 37 ταυτοποιήθηκαν οι ιδιοκτήτες τους, 6 νοσηλεύονται σε κτηνιατρικές κλινικές και δύο δυστυχώς υπέκυψαν στα εγκαύματά τους, το ένα μάλιστα με το που έφτασε εδώ στο πάρκινγκ. Τα ζώα περισυλλέχθηκαν στις περιοχές από εμάς και άλλες φιλοζωικές οργανώσεις, από έμπειρους διασώστες αλλά και από τον απλό κόσμο. Κάποια βρέθηκαν στον δρόμο να τρέχουν, κάποια μετά από εκκλήσεις για απεγκλωβισμούς, κάποια μέσα σε αυλές…»
Και συμπληρώνει:
«Ο Δήμαρχος Γαλατσίου Γιώργος Μαρκόπουλος ευτυχώς μας παραχώρησε και φέτος αυτόν τον χώρο για να στήσουμε το επιχειρησιακό μας κέντρο που λειτουργεί εδώ και δύο 24ωρα χωρίς διακοπή. Εδώ γίνεται η καταγραφή και η ταυτοποίηση ιδιοκτητών και από εδώ θα ξεκινήσει η διακομιδή σε σπίτια προσωρινής φιλοξενίας για τα μη δεσποζόμενα. Κανένα ζώο προς το παρόν δεν δίδεται προς υιοθεσία με την ελπίδα να το αναζητήσει το αφεντικό του».
Μια εθελόντρια μας διακόπτει:
«Ο ιδιοκτήτης του 58 δεν απαντά. Κάηκε το σπίτι του και το τηλέφωνό του δεν λειτουργεί.»
Μέχρι η Έλενα να δώσει τις απαραίτητες οδηγίες, παρατηρώ την οργάνωση του σταθμού:
Η Γιώτα και η Νεκταρία καταγράφουν τα ζώα και για όσα έχουν microchip, προσπαθούν να επικοινωνήσουν με τους ιδιοκτήτες τους. Η Ευγενία και η Άννα εκτελούν χρέη «νοσοκομειακού» και ετοιμάζονται για Βαρνάβα για να μεταφέρουν καμένα δεσποζόμενα που χρήζουν νοσηλείας σε συνεννόηση πάντα με την ANIMA που αναλαμβάνει τα άγρια ζώα. Ο Θέμης, εθελοντής κτηνίατρος, παρακολουθεί την κατάσταση των ζώων: «Εδώ γίνεται πρώτου βαθμού διαλογή και παρέχονται πρώτες βοήθειες. Τα βαριά περιστατικά παραπέμπονται σε κλινικές. Όλα τα ζώα που έχουμε εδώ είναι σε σταθερή κατάσταση». Σε μια γωνιά είναι συγκεντρωμένες προμήθειες και τροφές ενώ σε μια άλλη έχει στηθεί ένα αυτοσχέδιο φωτογραφείο, όπου τα αγαπημένα μας τετράποδα «ποζάρουν» μήπως τα υιοθετήσει κανείς στο μέλλον…
«Νάτος!» Ένας καλοντυμένος νεαρός, βλέπει από μακριά σε ένα κλουβί τον αγαπημένο του Ρίο και τρέχει προς το μέρος του! Αφού ελέγχθηκαν τα χαρτιά του και πιστοποιήθηκε ότι όντως ήταν ο ιδιοκτήτης του, έφυγαν και οι δύο πανευτυχείς! «Όλες οι επανενώσεις είναι πολύ συγκινητικές. Πολλά ζώα από τον τρόμο τους, δραπέτευσαν και βρέθηκαν να τρέχουν στους δρόμους», μας λέει ένας εθελοντής.
Μόλις η Έλενα βρίσκει πάλι ένα κενό, συνεχίζουμε. Την ρωτάω τί θα απογίνουν τα ζώα που δεν θα αναζητήσει κανείς.
«Για όσα ζώα δεν έχουν ιδιοκτήτη, αναζητούμε φιλοξενίες μέχρι να υιοθετηθούν. Δεν κάνουμε επανεντάξεις. Κανένα από τα ζώα αυτά δεν θα καταλήξει στο δρόμο. Όλα θα υιοθετηθούν αφού θα έχουν λάβει όλη την απαραίτητη κτηνιατρική φροντίδα, στειρώσεις, εμβόλια, τσιπάρισμα».
Τυχερά μέσα στην ατυχία τους σκέφτηκα, καθώς τελικά κάποια στιγμή τα ζώα αυτά θα καταλήξουν σε κάποια αγκαλιά και όχι στο δρόμο όπου θα πέρναγαν όλη τους τη ζωή. Όμως πού θα βρεθούν τόσα σπίτια φιλοξενίας;
«Η συμβολή του κόσμου αυτό το διήμερο είναι συγκινητική όμως αν υπάρχει μια πραγματικά μεγάλη ανάγκη είναι οι φιλοξενίες και οι υιοθεσίες. Νομίζει ο κόσμος ότι εμφανιζόμαστε για το show αυτές τις λίγες μέρες της κρίσης και ότι το έργο μας ολοκληρώνεται εκεί, ενώ το “δύσκολο” είναι μετά. Ναι, κάποιoι ρισκάρουν τη ζωή τους για να σώσουν από τη φωτιά αυτά τα ζώα, αλλά έχει σκεφτεί κανείς τί θα απογίνουν; Πέρσι βρήκαμε 1086 ζώα! Τα 911 ήταν ζώα φυσικής καταστροφής. Τα ζώα αυτά πάνε προσωρινά σε σπίτια φιλοξενίας ή σε πανσιόν ακόμη και επί πληρωμή. Τα πληρώνουμε όλα εμείς γιατί δεν ρισκάρουμε κάποιο ζώο να στερηθεί κάτι. Από αυτά καταφέραμε και τα δώσαμε όλα και μας έχουν μείνει 36 σε πανσιόν. Το θέμα με τις υιοθεσίες επίσης είναι πολύ δύσκολο. Υπάρχει ζώο που μας επιστράφηκε 3 φορές μέχρι να βρει σπίτι».
Σε ερώτησή μου, από πού αντλεί δύναμη για όλο αυτό που κάνει: «Πιστεύω στην κοινωνία των πολιτών. Σε αυτήν απευθυνόμαστε και καταφέρνουμε αυτό που βλέπετε».
Κατευθύνομαι προς την έξοδο. Τελικά ο 58, ένα πανέμορφο, μεγαλόσωμο λυκόσκυλο, βρήκε τον ιδιοκτήτη του. Mπήκε στο αυτοκίνητο και πήρε το δρόμο του γυρισμού…
Πώς μπορεί να βοηθήσει κανείς σήμερα:
• Ο σταθμός στο Γαλάτσι πλέον έκλεισε και δεν δέχεται άλλα ζώα. Για ό,τι ζώο βρίσκει κανείς πρέπει να απευθύνεται στον εκάστοτε Δήμο
• Στις πληγείσες περιοχές είναι καλό να τοποθετούνται μπολ με νερά και τροφή για τα ζώα που έχουν απομείνει
• Χρειάζονται σπίτια προσωρινής φιλοξενίας μέχρι τα ζώα αυτά να υιοθετηθούν. Αυτή είναι η μεγαλύτερη ανάγκη αυτή τη στιγμή. Επικοινωνήστε με την Dοgs’ Voice
• Η κρίση με τα πυρόπληκτα ζώα τελειώνει όμως η κτηνιατρική φροντίδα, οι στειρώσεις και η αποκατάσταση των αδέσποτων ζώων είναι καθημερινός αγώνας. Οι πολίτες αξίζει να τις ενισχύουν όλο τον χρόνο και όχι μόνο σε κάθε πυρκαγιά.
