Όπως κανείς δε νιώθει τον πόνο σου πραγματικά (σωματικό ή ψυχικό) παρά μόνο μπορεί λίγο να σε στηρίξει και να σε συναισθανθεί (μέχρι ενός σημείου φυσικά) έτσι δεν θα βιώσει τη χαρά και την καταξίωση με τον ίδιο τρόπο που αυτές σημαίνουν κάτι ουσιαστικό για σένα και τη ζωή σου.
Επιπλέον έχεις την οικογένειά σου, δεν είσαι εντελώς μόνος.
Το να τρέμεις για κάτι αναπόφευκτο απλώς σου προσθέτει άγχος και φόβο και επιβάρυνση.
Μακάρι να ζήσουν πολλά πολλά χρόνια οι δικοί σου και κυρίως όσο ζουν να είναι αυτοεξυπηρετούμενοι. Αυτό είναι το σημαντικότερο.
24.10.2024 | 21:47
Κατακλείδα
Κατάλαβα το ποσό μόνος ήμουν όταν ήρθε η ώρα να βραβευτω σε μια πολύ σημαντική εκδήλωση και δεν είχα κανέναν να το μοιραστώ παρά μόνο την οικογένεια μου. Τι νόημα έχουν όλες οι επιτυχίες εάν δεν έχεις κανέναν να τις μοιραστείς;
Πλέον τρέμω μη χάσω τους γονείς μου. Ποιος θα μου απομείνει;
Δεν ονειρεύομαι πλέον τις μεγάλες παρέες, δεν τα κατάφερα στην παιδική ηλικία και τώρα στην ενήλικη ζωή είναι απίθανο να ταιριάξεις πολύ κόσμο σε κοινή παρέα. Δύο φίλους τουλαχιστον. Ή μια σύντροφο.
Έναν άνθρωπο να χαλαρώνουμε στον καναπέ μετά από τη δουλειά και να συζητάμε για την ημέρα μας. Να σχεδιάζουμε τα σαββατοκύριακα μας και ενίοτε να κάνουμε μικρές εξορμήσεις.
2
