29.11.2024 | 21:45
Η μικρή μου ερωτική ιστορία με εκείνη
Άτομο που υποτίθεται ψάχνει έναν καλό άνθρωπο να ερωτευτεί.
Μου μίλησε για την παλιά σχέση της ο οποίος λέει ήταν τσαμπουκάς, νευρικός κι έβγαινε έξω και τσακωνόταν ακόμα και για θέση πάρκινγκ ενώ εκείνη παρακολουθούσε αμήχανα από τη θέση του συνοδηγού.
Είχε παρέες που όχι απλώς της αντιμιλούσαν αλλά την έβριζαν χύμα και συνέχιζε να τους κάνει παρέα.
Είχε λέει μια φίλη που ήταν αγενής, συμφεροντολόγα και διάφορα τέτοια και το μόνο καλό που της έκανε όσο καιρό έκαναν παρέα είναι ότι της πάσαρε διάφορους κάγκουρες πρώην της όταν τους χώριζε.
Όλα αυτά ( δική της και η φρασεολογία) μού τα είχε πει ενώ μετά από κάθε φράση συμπλήρωνε επαναληπτικά πόσο πολύ ψάχνει ένα καλό παιδί σαν κι εμένα να ερωτευτεί.(το σαν κι εμένα το έλεγε αυτή, δεν είναι δική μου άποψη).
Την νοιάστηκα από την πρώτη στιγμή της γνωριμίας μας, βγαίναμε, έκανα χιούμορ, γέλαγε, περνάγαμε όμορφα, για πρώτη φορά στη ζωή της τη νοιάστηκε άνθρωπος όταν κρύωσε και συναχώθηκε ( η ίδια μου το είπε κι αυτό).
Έτρεχα να την βοηθήσω, την ερωτεύτηκα βαθιά.
Μπήκα στη διαδικασία να αφεθώ ενώ ο έρωτας σε όλη μου τη ζωή μού έχει δώσει μόνο αδιαφορία και λύπη.
Και στο τέλος αφού καραφλερτάραμε και προχωρήσαμε πολύ, πάρα πολύ στην ''σχέση'', μου μίλησε απότομα, μου τα έχωσε και το διαλύσαμε.
Γενικά είχε περάσει δύσκολα στη ζωή της και κάθε μέρα άλλαζε διάθεση, πότε ήταν μες στη χαρά, πότε μες στη θλίψη κι έκραζε όποιον έβλεπε.
Πολλές φορές άλλαζε διάθεση ακόμα και μέσα στην ίδια μέρα με διαφορά λίγων ωρών.
Αν ερωτεύεσαι βαθιά και νοιάζεσαι , δεν έχεις τύχη.
Αυτό είναι όλη η ζωή μου.
Ξέρω, ξέρω, κάποιοι θα πουν ότι έχει κάθε δικαίωμα να μην θέλει το νοιάξιμό μου και το ενδιαφέρον μου και τον έρωτά μου.
Φυσικά κι έχει δικαίωμα να μην με θέλει, δεν ζήτησα ποτέ να με ερωτευτούν με το ζόρι.
Fun fact: Δεν με έχουν ερωτευτεί ποτέ. (θα ήταν χιουμοριστικό αν δεν ήταν αληθινό)
Δεν μου το ξέκοψε από την αρχή όμως, άφησε και προχωρήσαμε πολύ.
Έχω όμορφες αναμνήσεις απ' όσα ωραία ζήσαμε μέσα σε αυτό το λίγο χρόνο αλλά δεν μπορώ να μην αισθάνομαι κάποιες φορές και άσχημα, τσαλακώνεται η ψυχή μου που πλέον δεν μιλάμε ούτε τηλεφωνικά ούτε αν τύχει και συναντηθούμε (που δυστυχώς τυχαίνει).
Δεν μπορώ να προχωρήσω σε επόμενη γνωριμία, γιατί δεν με έχουν ερωτευτεί ποτέ στη ζωή μου οπότε δεν έχει νόημα.
Πλέον έχω μεγαλώσει κιόλας, δεν είμαι νέος όπως παλιά , που ούτε τότε είχα πέραση αλλά τουλάχιστον κάποτε ο χρόνος ήταν σύμμαχός μου.