Αν ζωή είναι θέατρο τότε αυτές τις μέρες δώσαμε την καλύτερη παράσταση. Δεν μπορείς να κάνεις και αλλιώς . Δεν γίνεται να είσαι ο εαυτός σου ( Ηλίθιοι καυγάδες στην δουλειά , παρατηρήσεις για τον σκύλο του γείτονα που γαβγίζει μέρα μεσημέρι, κρυφό άγχος για τις αντοχές στο σεξ , ζήλια για το ακριβότερο αμάξι του αφεντικού και τόσες άλλες καθημερινές μπούρδες) όταν το σύμπαν καίγεται .
Καλείσαι να αφήσεις στην άκρη τον πραγματικό εαυτό σου και να μπεις σε ένα ρόλο :Τον ρόλο του βαθιά προβληματισμένου πολίτη για το μέλλον της χώρας του.
Είναι δύσκολος ρόλος .Πρέπει να μην κάνεις καμία αναφορά στον εαυτό σου , να συζητάς συνεχώς για τα προβλήματα της κοινωνίας , να προσποιείσαι ότι σε ενδιαφέρει το «κοινωνικό καλό» , να αγχώνεσαι να βρεις λύσεις και να κλείνεσαι με την αγωνία του ναρκομανή στην τουαλέτα για να διαβάσεις τα αθλητικά και τα ζώδια. Παράλληλα μετράς αντίστροφα από μέσα σου , σαν να παίζεις κρυφτό με τον ίδιο σου τον εαυτό ,τις μέρες , τις ώρες και τα λεπτά που απομένουν για να τελειώσει όλο αυτό το θέατρο. Να επιστρέψεις πάλι στον εαυτό σου .Στην κανονική ζωή. Εκεί που τα μικρά είναι μεγάλα και τα μεγάλα αφορούν αυτούς που υποτίθεται ότι τα έχουν αναλάβει. Εκεί που δεν φέρεις καμία ευθύνη.
Σιγά σιγά σαν φοβισμένα νεογέννητα κουτάβια βγάζουμε τα κεφάλια μας , μετά από «όλο αυτά τα τρομερά επεισόδια που συνέβησαν».
Εγκαταλείπουμε τον ρόλο μας και γινόμαστε αυτό που πάντα ήμασταν:Οι καταναλωτές , οι κουτσομπόλες , οι μικρόψυχοι , οι ατομιστές , οι εκνευρισμένοι με όλους και με όλα .
Καταλαβαίνω ότι ο ρόλος μας όλες αυτές τις μέρες ήταν δύσκολος. Πρωί , μεσημέρι , απόγευμα , βράδυ. Στην δουλειά , στο σπίτι , στο αυτοκίνητο , στα τηλέφωνα με τους κολλητούς ,στην έξοδο. Παντού .Παίζαμε όλη μέρα χωρίς διάλειμμα , χωρίς να έχουμε κάποιον να μας σφυρίζει από κάτω τα σωστά λόγια, αυτοσχεδιάζοντας πολλές φορές ,απογευματινή διπλή χωρίς ρεπό ούτε καν το Δευτερότριτο.
Η παράσταση όμως τελείωσε. Η αυλαία πέφτει. Ήμασταν κακοί ηθοποιοί. Υπερβάλαμε . Χωρίς ίχνος φυσικότητας στο παίξιμο μας. Ας μην περιμένουμε χειροκρότημα .Μόνο γιούχα και νεράντζια από το εφηβικό κοινό μας.
Y.Γ
«Δειλά δειλά οι καταναλωτές κάνουν την εμφάνιση τους στην Ερμού»
σχόλια