Στρέψαμε όλοι τα βλέμματα μας στον πενηντάχρονο άντρα που μπήκε τρέχοντας στον δωμάτιο. Το πρόσωπο του κατακόκκινο όχι από την υψηλή πίεση αλλά από την καλοπέραση στο ελληνικό δημόσιο είχε ένα τεράστιο χαμόγελο. «Τι κάθεστε ρε μαλάκες με την τηλεόραση κλειστή δεν είδατε τι έγινε ;»
Σκέφτηκα ότι κάτι συγκλονιστικό θα έχει συμβεί στην «ελλαδίτσα» μας για να εισβάλει στο σπίτι του εορταζόμενου Γιάννη μεσημεριάτικα παροτρύνοντας μας να ανοίξουμε την τηλεόραση. 
Το πρώτο που σκέφτηκα εκείνη την στιγμή ήταν ότι έγινε πραξικόπημα , ο στρατός πήρε την εξουσία και επειδή ήταν μεσημέρι το θέμα έπαιζε ζωντανά στην εκπομπή της Λαμπίρη (σ.σ «Κορίτσι μου πρόσεξε τα τανκς και πες μας αν αυτή η μελαχρινή γυναίκα που βλέπουμε στο βίντεο είναι η Μαρία Σολωμού» θα μπορούσε να έλεγε στο «κορίτσι του ελεύθερου ρεπορτάζ»)
Όμως η Λαμπίρη ήταν όπως έπρεπε και στα «σοβαρά» κανάλια έπαιζαν τον ανασχηματισμό της κυβέρνησης.«Δεν καταλαβαίνω» είπε ο Γιάννης κοιτώντας τον ευτραφή συγγενή του ,με βλέμμα μικρού παιδιού μετά την σκανταλιά .
«Ρε μαλάκες έβαλε τον τάδε υπουργό απ το νομό μας. Ξέρετε τι σημαίνει αυτό .Ότι θέλουμε. Καιρός ήταν να γίνει κάτι για αυτό τον τόπο. Άσε που θα έχουμε ότι ζητήσουμε. Θες μια χάρη ρε παιδί μου σου έτυχε κάτι σοβαρό να μην έχεις έναν άνθρωπο να ζητήσεις μια βοήθεια ;» μας είπε ο κηφήνας του ελληνικού δημοσίου.
Τον κοιτάξαμε και οι τρεις με το ίδιο κενό βλέμμα και το γυρίσαμε στο ελληνικό MTV που έπαιζε τον νέο ύμνο των αθηναικών γκέτο από τον ράπερ με τα σημάδια επτά μαχαιριών ,τον θεό, Βουρλιώτη.
Η οθόνη πλημμύρησε από ψηλά κορίτσια καθώς ο θεός τραγουδούσε «Δεν πάω διακοπές σου δίνω αυτό που θες» ή κάτι τέτοιο. Ο ευτραφής κύριος βλέποντας την αδιαφορία μας σηκώθηκε και έφυγε.
Την άλλη μέρα στην δουλειά άκουσα μια συζήτηση ανάμεσα σε δυο σαραντάχρονες γυναίκες. Τα εγκωμιαστικά σχόλια έδιναν και έπαιρναν για τον «υπουργό μας» Για το μέλλον που ανοίγεται για τον τόπο μας , για τα παιδιά μας που θα βρουν δουλειές , για τις επιχειρήσεις που θα ξανανοίξουν , για τις λακκούβες που θα κλείσουν ,για τους δρόμους που θα φαρδύνουν , για τους τουρίστες που θα γεμίσουμε ,για της Παναγιάς τα μάτια. Και καθώς άκουγα σιχαινόμουν όλο και πιο πολύ την πάλαι ποτέ «αθώα ελληνική επαρχία» .
Υ.Γ1
Καλά κρατεί βέβαια και το ρουσφέτι στην Αθήνα. Αλλά εδώ είναι πιο χύμα η φάση. Είμαστε μάλιστα περήφανοι που έχουμε το γνωστό του γνωστού .
ΥΓ2
Πρέπει λίγο να το ψάξουμε ο καθένας μέσα του αυτό το θέμα. Τι θεωρούμε σημαντικότερο υποκλίσεις και ρουσφέτια ή δυσκολίες και αξιοπρέπεια ;
ΥΓ3
Και αυτά τα λιγωμένα βλέμματα κάθε φορά που ένα «πολιτικό πρόσωπο» κάνει την εμφάνιση του σε δημόσιο χώρο. Εμετός
σχόλια