Ο άνθρωπος του βουλευτή

Δευτέρα βράδυ στο πολιτικό γραφείο

Δουλειά , δουλειά , δουλειά .Ταξινομώ τα ρουσφέτια για ακόμη μια φορά. Μεταθέσεις , θέσεις στην Νομαρχία , αποσπάσεις και μια μάνα  που θέλει να βρούμε στον γιο της μια καλή κοπέλα. Σε αυτό βάζω κόκκινο  αστεράκι και σημειώνω δίπλα «Όλοι και προπάντων ο ίδιος ξέρουν ότι είναι  gay .Αλλά μην της το ξεκόψουμε .Ψηφίζουν τέσσερα άτομα».Είμαι ο άνθρωπος του γιατί δεν χάνω την ψυχραιμία μου με τίποτα .Να βγει μόνο ο μαλάκας γιατί οριακά ήταν στις προηγούμενες 

Τρίτη απόγευμα. Σπίτι του  

Η γυναίκα του είναι ηλίθια .Της είπα ότι  του έκλεισα με το Star Κεντρικής Ελλάδος μια συνέντευξη και αυτή νόμιζε με το Αθηναικό .Άρχισε να τιτιβίζει χαρούμενα «Στο Λιάτσο ,στόν Λιάτσο ! Σίγουρο , σίγουρο , σίγουρο!».Όταν της είπα τι ακριβώς έχω κλείσει με κοίταξε λυπημένα ζητώντας μου συγγνώμη. «Έχω ωροσκόπο Ζυγό και αυτό με κάνει παρορμητική» μου είπε .Κάποιος να εξαφανίσει αυτή τη γυναίκα μέχρι της εκλογές

Τρίτη βράδυ ,στο πολιτικό  γραφείο

Τελειώνω την ομιλία του με μια φράση του Oscar Wilde «Πρέπει να παίζει κανείς πάντα τίμια , όταν έχει καλό φύλλο» μετά προσθέτω :ΦΩΝΑΖΕΙΣ ΔΥΝΑΤΑ ΧΤΥΠΩΝΤΑΣ ΧΕΡΙ «Και εμείς είμαστε τίμιοι και έχουμε εσάς με το μέρος μας .Εσείς είστε το καλό μας φύλλο!». Είναι τίγκα στην μίζα και όμως θα το πει

Τετάρτη .Έξω

Μένουν τρεις μέρες για τις εκλογές και έχει πάρει σβάρνα όλα τα μπαράκια της περιοχής .Πενήντα χρονών άνθρωπος και ξερνάει στις τουαλέτες. Ένα τσουλάκι με ξανθό μαλλί τρίβεται πάνω του. Τον τραβάω απ το μανίκι και του ψιθυρίζω στο αυτί «Για ψηφάκια είμαστε εδώ όχι για χαμούρεμα».Με κοιτάει σαν τον Φόρεστ Γκάμπ. Ύστερα λέει στο μπάρμαν να κεράσει όλο το μαγαζί. Το ξανθό του λέει κάτι για τα προγράμματα στην νομαρχία

Πέμπτη μεσημέρι , σπίτι μου.

 Κάνω ένα διάλειμμα. Βγάζω την φωτογραφία στόχο με το κεφάλι του αντιπάλου μας και παίζω βελάκια. Τις τελευταίες μέρες δεν μπορώ να βρω μέτωπο . Όλα ξυστά στα αυτιά .Είμαι προληπτικός και το θεωρώ κακό σημάδι. 

Πέμπτη βράδυ , πολιτικό γραφείο

Κάποιος έχει γράψει με σπρέι στο τζάμι , μάλλον το προηγούμενο βράδυ , την φράση

 «Όλοι είστε πουλημένοι». Ax αυτά τα νέα παιδιά με τις ρετρό φράσεις. Λες και μας λένε κάτι που δεν ξέρουμε.

Παρασκευή. Τελευταίο παρτάκι στο πολιτικό  γραφείο

Το πολιτικό του γραφείο είναι γεμάτο κόσμο. Όλοι εδώ και ο βλάκας φοράει την γραβάτα με το Μίκυ Μάους . «Δώρο απ την κορούλα μου» λέει .Όλοι γελάνε από μέσα τους και όλοι του λένε πόσο ωραία είναι

Βρίσκω μια δικαιολογία και φεύγω. Είμαι πτώμα από την κούραση όλης της εβδομάδας .Γυρίζω σπίτι και ξαναβλέπω για τρίτη φορά το Fight club. «Θα τους λιώσουμε , θα τους λιώσουμε»φωνάζω μόνος μου στους τέσσερις τοίχους .Μετά βάζω την συνέντευξη του στο Star Κεντρικής Ελλάδος .Με τις αηδίες που λέει με παίρνει ο ύπνος στον καναπέ .

Σάββατο στην πλατεία

Αγωνία για αύριο

Φιλάμε όλο τον κόσμο. Αυξάνονται οι πιθανότητες να κολλήσω την γρίπη των χοίρων .Ελπίζω να αξίζει τον κόπο. Μια κοπέλα με κότσο έρχεται και απευθυνόμενη σε εμένα μου λέει «Συγχαρητήρια για τον ωραίο αγώνα που δίνεται»και χάνεται στο πλήθος. Την κοιτάζω σαν χαζός. Αργότερα θυμάμαι ότι είναι ένα από τα ρουσφέτια του

Κυριακή .Πρώτα αποτελέσματα

Του χορηγούμε υπογλώσσιο . Η γυναίκα του χαιδεύει το περουκίνι . «Δεν αξίζει να στεναχωριέσαι. Και να χάνεις είναι νίκη. Αρκεί ο αγώνας σου»

Είμαι εκνευρισμένος άλλα μου έρχεται να βάλω τα γέλια…