(τίποτα δεν είναι όπως νομίζεις)
Δευτέρα .Λίγο πριν το γύρισμα ,μέσα στο αυτοκίνητο
Κάνω ένα τσιγάρο μέσα στο αυτοκίνητο πριν μπω για το γύρισμα .Μετά μασάω τσίχλα σαν δεκαεξάχρονος . Ο μάνατζερ μου δεν με αφήνει να κάνω ούτε τζούρα .Κάθε φορά που με βλέπει να ανάβω , μου το πετάει σχεδόν από το στόμα και μου ψιθυρίζει στο αυτί «Τρία πράγματα είπαμε , όχι τσιγάρο , 90 κοιλιακοί ,επτά ασπράδια κάθε πρωί. Το κατάλαβες;».Δεν τολμώ να του πω κουβέντα ,ξέρω ότι έχει δίκιο. Καμιά φορά αναρωτιέμαι γιατί οι απέξω μας περνάνε για ρεμάλια .Ζω σχεδόν ασκητική ζωή..
Λίγο αργότερα στο γύρισμα
Κανείς δεν μπορεί να καταλάβει πως είναι να πηδάς το βύσμα του σκηνοθέτη σε μια τσόντα. Ότι και να κάνει κουβέντα δεν της λένε , όλο το λούκι το περνάω μόνος μου. Γκαρίζει και μασάει τσίχλα .Έχω πουντιάσει με τις περικοπές τους μέσα. Καλοριφέρ μόνο στο απογευματινό γύρισμα ανάβουνε ,λες και είμαστε σε πολυκατοικία χωρίς αυτόνομη θέρμανση. Δηλαδή όποιος πηδάει πρωί θα το δαγκώσει ;
Μετά από τέσσερις ώρες έχω τελειώσει. Παίρνω το ένα τρίτο από τα λεφτά που παίρνει το βύσμα και έχω τον μάνατζερ να μου κουνάει το δάχτυλο «90 κοιλιακοί , όχι τσιγάρο,7 ασπράδια. Και αύριο δεν θέλω μαύρους κύκλους , παίζεις τον Φρέσκο».Μου έχει περάσει απ το μυαλό να κάνουμε με τους άλλους ένα σωματείο , αλλά ο τελευταίος που το επιχείρησε πετάχτηκε έξω με τις κλωτσιές .Κάνει στριπτίζ στα «7 πλατάνια».Εφιάλτης. Στριπτίζ σε μαγαζί με ονομασία οικογενειακής ταβέρνας. Καλά είμαι ,ας αφήσω την επανάσταση για αργότερα
Τρίτη στο γύρισμα του «Φρέσκος 2»
Είναι μια μαλακία η υπόθεση. Ένας παρθένος σχεδόν βιάζεται από τρεις γυναίκες και στο τέλος του δίνει και καταλαβαίνει .Είμαι τριάντα –δυο και κάνω τον παρθένο ,από πάνω μου η άλλη βάζει πούδρα για να φαίνομαι πιτσιρικάς , φοράω μια μπλούζα ραπερ με το νούμερο 69 μπροστά (τι άλλο;) και ένα γελοίο μποξεράκι με τον Γούντυ τον Τρυποκάρυδο. Είναι αστείο, όταν γυρίσαμε το νούμερο 1 σκέφτηκα ότι αυτό ήταν τελείωσα , αλλά τώρα γυρίζω σίκουελ . Τελικά ποτέ δεν είσαι σίγουρος για το τι αρέσει στον κόσμο σου.
Έρχεται η πρώτη που θα με αποπλανήσει .Το βύσμα. Πέφτει πάνω στο τραπέζι και ο σκηνοθέτης φωνάζει «cut».A ρε μαλάκα σκέφτομαι και εσύ με το cut λες και γυρίζεις το Avatar «αντί για στραβωμάρα μωρή θα ξημερώσουμε» , θέλει και cut.
Τετάρτη βράδυ στα 7 πλατάνια.
Έχω ρεπό και έχω πάει με τον Paul the Bald(το παρατσούκλι λόγο του γυμνού κρανίου του) ,να δούμε το στριπτιζ του απολυμένου στα 7 πλατάνια. Πίνουμε στο μπαρ , βλέπουμε τις γκόμενες να γδύνονται και δεν μας κάνει καμία αίσθηση γιατί άμα πηδάς όλη την εβδομάδα τι να σου πει το στριπτίζ .Τα φώτα χαμηλώνουν και εμφανίζεται ο απολυμένος .Είναι ντυμένος σπαρτιάτης πολεμιστής και λικνίζεται στους ρυθμούς της Lady Gaga καθώς μια γκόμενα του βγάζει την πανοπλία. Εφιάλτης για εβδομήντα Euro την βραδιά. Μας κοιτάζει με ένα βλέμμα «καλός δεν είμαι ;» , του επιστρέφουμε ένα βλέμμα «φίλε φυσάς , είσαι και ο πρώτος» και από μέσα μου σκέφτομαι «Μωρέ ότι και να περνάω , έχω την δουλειά μου και δεν φοράω πανοπλία»
Η ώρα έχει πάει τέσσερις το πρωί , το πρόγραμμα του απολυμένου έχει τελειώσει και πίνει μαζί μας .Στο τέταρτο ουίσκι ο Paul the Bald βάζει τα κλάματα. Ήξερα ότι είναι ευαίσθητος αλλά όχι και έτσι .Μας λέει ότι έχασε την τελευταία δουλειά επειδή θέλανε ένα μπουκλάκια να κάνει τον ροκ σταρ που πηδάει groupies
«Μα τι σκατά έχουν πάθει όλοι. Παλιά τα πράγματα ήταν πιο απλά .Πηδούσες σε ένα κρεβάτι και τέλος .Τώρα στήνουν και ιστορία»λέω αλλά , ο Paul the Bald δεν με ακούει «Είναι άδικο , άδικο , άδικο. Όλα απ τον Γκουσγκούνη ξεκίνησαν και τώρα ….» λέει κλαίγοντας καθώς ο απολυμένος σπαρτιάτης μας κοιτάζει αμίλητος με ένα γλαρό βλέμμα. Μπορεί κάτι να παίρνει …
Πέμπτη, μπροστά στην τηλεόραση.
Βλέπω Star .Όλοι μιλάνε για το dvd της άλλης λες και εμείς δεν υπήρχαμε πριν βγει αυτό. Μόλις ακούω για την αμοιβή της , πετάω μια κούπα στον τοίχο από τα νεύρα μου. Ούτε σε 10 χρόνια με οικονομίες δεν θα μαζέψω αυτά τα λεφτά .Δεν θες να φας ;να ντυθείς ; Κάθομαι πάνω από τα κομμάτια της κούπας .Βλέπω την μασκότ των Ολυμπιακών αγώνων του 2004.Την γκαντεμιά μου μέσα ,αυτό ήθελα να το κρατήσω. Ε ρε μεγαλεία τότε .Έλληνα ακούγανε και τρέχαμε σαν τους τρελούς απ το πρωί ως το βράδυ στην δουλειά .Δυο γυρίσματα τι μέρα , εξωτερικό , επαρχία , άστα.
Παρασκευή ,Τελευταία πλάνα του Φρέσκος 2
Είναι γελοίοι .Μου έχουν βάλει σιδεράκια στα δόντια και έχουν φέρει ένα βιβλίο γεωγραφίας .Το βύσμα κάνει την καθηγήτρια ιδιαίτερου. «Που είναι Βιλαμπάχο;» λέω «Στο Βιλαμπάχο ακόμα τρίβουν» μου λέει και βγάζει την μπλούζα .Μα ποιος έχει γράψει , αυτούς τους διάλογους σε αυτή τη μάπα ;
Σάββατο στο σπίτι
Διαβάζω ένα άρθρο για τα προβλήματα στύσης , μετά πέφτω πάνω σε ένα άρθρο για την πρόωρη γήρανση των αντρών λόγω του καπνίσματος , ύστερα ξεκοκαλίζω την στήλη «Αντρική Χιροσίμα» για τις επιπτώσεις της κακής διατροφής στην ποσότητα του σπέρματος και κλείνω το περιοδικό αφού μαθαίνω ότι «ότι και να κάνεις κάποια στιγμή οι αντοχές σου θα πέσουν , αλλά μέχρι τότε ευχόμαστε να έχεις βρει τον πραγματικό έρωτα».Για τις ασκήσεις των κοιλιακών το πήρα και μας έκανε την καρδιά περιβόλι. Χίλιες φορές το Playboy αλλά βαριέμαι τα σαββατοκύριακα, οτιδήποτε έχει έστω και υπαινιγμό για την δουλειά μου .
Κυριακή στο πατρικό
Τρώω με την μάνα μου και το σόι της .Έχω βγει απ την ντουλάπα καιρό τώρα και της έχω πει ότι παίζω σε πορνό. Το αρνείται , δεν θέλει να ακούσει κουβέντα και λέει σε όλους ότι είμαι ηθοποιός του θεάτρου (για να δικαιολογήσει την απουσία μου απ την τηλεόραση) .Η θεια μου με ρωτάει αν ξέρω μια ηθοποιό από «Τα μυστικά της Εδέμ».Της λέω ότι δεν την γνωρίζω , γιατί εμείς του σοβαρού θεάτρου δεν έχουμε πολλά πάρε –δώσε με αυτούς της τηλεόρασης .Η μάνα μου με κοιτάει περήφανη.
σχόλια