Η περίπτωση Γιώργος Χρονάς, περίεργο γατάκι + περίεργο σκυλάκι, Albert Camus, όλα τα ANIME είναι ίδια, ο ήχος που κέρδισε χτες το Turner Prize κ.α.

1) Mπερδέματα

Στο tvxs δημοσιεύτηκε το άρθρο ‘Η απόλυσή μου από την «Ελευθεροτυπία»’, του Βαγγέλη Χατζηβασιλείου. Έχει ενδιαφέρον (δεν ξέρω αν είναι έτσι όπως τα λέει, η εφημερίδα μπορεί να απαντήσει), όπως ενδιαφέρον έχει και το τελευταίο κομμάτι της επιστολής που αφορά τον Χρονά (κι ο Χρονάς μπορεί να απαντήσει και ελπίζω να το κάνει):

Η περίπτωση του Γιώργου Χρονά

Η απαξίωση, ωστόσο, είχε αρχίσει πολύ νωρίτερα, όταν η συντακτική ομάδα του ενθέτου «Βιβλιοθήκη» (υπεύθυνος Σήφης Πολυμίλης, μέλη Θανάσης Γιαλκέτσης, Βασίλης Κ. Καλαμαράς, Νίκος Ντόκας, Κατερίνα Σχινά, Βαγγέλης Χατζηβασιλείου) αντικαταστάθηκε από τον ποιητή Γιώργο Χρονά. Χωρίς δημοσιογραφική ιδιότητα, ο Γ. Χρονάς ξεκαθάρισε εξαρχής στα μέλη της παλαιάς συντακτικής ομάδας ότι το έντυπο που έβγαζαν ήταν σκουπίδι και ότι οι όποιες αντιδράσεις τους ή η όποια κριτική τους δεν θα τον άγγιζαν γιατί δεν ανήκε στην ΕΣΗΕΑ.

Εν συνεχεία προέβη στις ακόλουθες ενέργειες: Στέρησε από την Κ. Σχινά και εμένα τις στήλες μας, δημοσιεύοντας τα κείμενά μας πολύ καιρό μετά την παράδοσή τους και σε τρομακτικά ακανόνιστα διαστήματα (εννοείται πως έτσι μας δυσκόλευε εξαιρετικά στο να μπορούμε να δικαιολογήσουμε τον μισθό μας). Στέρησε από εμένα το βασικό μου αντικείμενο ως κριτικού, την κριτική της ελληνικής πεζογραφίας, αναθέτοντας αυτό το έργο αποκλειστικά στην εξωτερική του συνεργάτρια Μ. Θεοδοσοπούλου. Επετέθη δια της φωτογραφικής μεθόδου από τις στήλες της «Βιβλιοθήκης» στην Κ. Σχινά και σ’ εμένα όταν, ασφυκτιώντας από τον παραγκωνισμό μας, αρχίσαμε να συνεργαζόμαστε με το νεοσύστατο τότε έντυπο «Athens Review of Books».

Αφέθηκε να πλανάται στον αέρα η εντύπωση πως το έντυπο αποτελούσε πρωτοβουλία ανταγωνιστικών εκδοτικών συμφερόντων ενώ το έντυπο ήταν εγχείρημα δύο ιδιωτών (Μανώλης Βασιλάκης, Ηλίας Κανέλλης). Αφέθηκε επίσης να πλανάται στον αέρα η εντύπωση πως η Κ. Σχινά ήταν υπονομεύτρια του κύρους της εφημερίδας επειδή είχε δηλώσει στην «Athens Voice» ότι υπό τη νέα της διεύθυνση η «Βιβλιοθήκη» είχε χάσει τον παλαιότερο συλλογικό της χαρακτήρα. Μετά από αυτά ήρθε η απόλυση της Κ. Σχινά.

Ο Γ. Χρονάς αποτελεί ένα ακόμη επικίνδυνο φαινόμενο για τον Τύπο: ένας ποιητής ο οποίος προκαλεί εκτεταμένες (αν όχι ανήκεστες) βλάβες σε επαγγελματίες δημοσιογράφους, που παρόλη τη συστηματική καταστροφή της καριέρας τους δεν αρνήθηκαν, όσο παρέμειναν στην εφημερίδα, ούτε μία στιγμή τη συνεργασία μαζί του. Το πρόβλημα, βεβαίως, δεν είναι οι προσωπικότητες του τύπου Χρονά, αλλά οι συνθήκες κάτω από τις οποίες επιτρέπεται σε τέτοιες προσωπικότητες να παρεισδύουν στη δημοσιογραφική λειτουργία…



2) Lifo Tube

"Anime Opening Credits are All the Same: here's an impressive mashup that proves it"

[via]

3) Δηλώσεις:


In the depth of winter I finally learned that there was in me an invincible summer.
~Albert Camus



4) Twilight Zone

5) Πινακοθήκη

Δόθηκε το Βραβείο Τέρνερ. Φέτος κέρδισε η Susan Philipsz για μια ηχητική της εγκατάσταση. Είναι η πρώτη φορά που το βραβείο πηγαίνει σε καλλιτέχνη του ήχου, πράγμα αναμφίβολα τέλειο.

Γράφει ο Guardian:

The winner of this year's Turner prize has created nothing you can see or touch – not even the lights famously turning on and off, which was Martin Creed's winning turn in 2001. Susan Philipsz is the first person in the history of the award to have sculpted her prizewinning work in sound – indeed from the sound of her own frailly beautiful voice singing a Scottish lament over the black waters of the Clyde in her hometown, Glasgow.

Philipsz, 45, was always the art-world favourite to win the £25,000 prize, the most prestigious – and still frequently controversial – British art prize. She received the award tonight from fashion designer Miuccia Prada, at a ceremony at Tate Britain, London.

O Guardian δεν έχει το έργο, το βρήκα όμως στο youtube, όταν κινηματογραφήθηκε στον φυσικό του χώρο.



Να λοιπόν πώς ακούγεται το τραγούδι παιγμένο κάτω από γέφυρες, κι όχι στις αίθουσες της Τate όπου και παρουσιαζόταν για το Turner Prize τους τελευταίους μήνες.



6) Lifeabovetheground*

Ο Πάνος Μιχαήλ έφτιαξε ένα εξαιρετικό ποστ με τον παραπάνω τίτλο.

Περιλαμβάνει και τη συνάντηση Τζούλιας – Έφης στο Ηρώδειο...

Εδώ.

7) Περίεργο γατάκι.





8) Και περίεργο σκυλάκι






9) #Blogovision

ΝΟΥΜΕΡΟ ΔΕΚΑΤΕΣΣΕΡΑ



Belle & Sebastian - Write About Love

Ε, πώς να το κάνουμε; Αφού είναι ωραίος και μελωδικός δίσκος.


ΝΟΥΜΕΡΟ ΔΕΚΑΤΡΙΑ

Kanye West - My Beautiful Dark Twisted Fantasy

Κατά τη γνώμη μου ο προηγούμενός του δίσκος, το 808s, ήταν αριστούργημα. Αυτός δε μ’ άρεσε τόσο όσο εκείνος, αλλά μ’ άρεσε. Θα ήταν ίσως αρκετά ψηλότερα αν είχε βγει λίγο νωρίτερα κι είχα προλάβει να τον ακούσω περισσότερο.



10) Ανοιχτή επιστολή.

Χτες έβαλα αυτό το tweet



Ο συνθέτης και κιθαρίστας των Smiths ήταν έξαλλος με τον Βρετανό Πρωθυπουργό. [Είναι γνωστό ότι πολύ πριν γίνει πρωθυπουργός ο Κάμερον πόνταρε πολύ στους Smiths – η «αγάπη» του για τους οποίους επικοινωνιακά έδειχνε ότι δεν είναι ο τυπικός συντηρητικός.] Λίγες μόνο μέρες μετά βγήκε δημόσια και ο Morrissey να τον υποστηρίξει!

Πραγματικά, πετάω απ’ τη χαρά μου. Ο Marr και ο Morrissey μαζί, εναντίον των κακών! Ας κάνουν και λίγη παρέα. Ας βρεθούν λιγάκι στο στούντιο. Ας ξαναγράψουν, έστω και ένα (ΕΝΑ!) τραγούδι. Ας έρθουν για συναυλία στην Θεσσαλονίκη.

Οκ παρασύρθηκα. Ο Morrissey λοιπόν τα βάζει με το Βρετανό Πρωθυπουργό για τη στάση του στο κυνήγι ζώων και λέει ότι είναι υποκριτικό για τον Κάμερον να λέει πως του αρέσουν δίσκοι όπως το Meat is Murder και το Queen is Dead, δίσκοι που γράφτηκαν ως αντίδραση στους Κάμερον του κόσμου.

Να μερικά αποσπάσματα απ’ την ανοιχτή επιστολή του Morrissey:


Message from Morrissey.

I would like to, if I may, offer support to Johnny Marr who has spoken out to the media this week against David Cameron. To those who have expressed concern over Johnny's words in view of the fact that David Cameron has pledged immense allegiance to the music of the Smiths, I would like to try to explain why I think Johnny is right not to be flattered.

It is true that music is a universal language – the ONLY universal language, and belongs to all, one way or another. However, with fitting grimness I must report that David Cameron hunts and shoots and kills stags – apparently for pleasure. It was not for such people that either "Meat is Murder" or "The Queen is Dead" were recorded; in fact, they were made as a reaction against such violence.

I recall some years ago a party political broadcast on behalf of the Conservative Party where David Cameron spoke directly to camera as an LP copy of "The Queen is Dead" proudly displayed itself on the wall behind his right shoulder. It is, of course, a fantastic thrill when the music you make is acknowledged by virtually anyone at all. But David Cameron is not just anyone.

David [Cameron] wanted to repeal the Hunting Act, which would mean the brutal killing of foxes, hares, deer, badgers, otters – just about anything that moves. I beg you to notice the unbearable dimension of sorrow that David Cameron is attempting to inflict upon British wildlife/freelife (an animal is not 'wild' simply because it is uncaged.) If you can find the time, would you please write to the MP of your choice - if you can think of one that you half-trust - at The House of Commons, St Margaret's Street, London SW1P, urging them to vote against the repeal.

Politicians only care about the public as electorate, and once the victory vote has been seized there is no place for debate between The Prime Minister and the people who elected him. (I cannot use the him/her term in relation to a Prime Minister because, as we all know, Margaret Thatcher has ensured that a female Prime Minister would never again be risked.) However, please do not feel powerless against the views of politicians or, for that matter, so-called royalty, because it is they who are powerless against the collective spirit of the British people.

I mention so-called royalty because Prince William – who has never made the faintest imprint on the English soul, is also a hunter of deer, as is his fiasco (fiancée) Kate Middleton. Although William and Kate are so dull as people that it is actually impossible to discuss them, it is worth recalling Prince Harry's thumbs-up as he sat beside a giant water buffalo, cowardly shot from a safe distance by the ignoble Prince some years back. Intellectually, it is true that the so-called Royal Family are not worth very much when it comes to moral standards.

The Queen annually signs-off on the terrorizing slaughter of adult Canadian brown bears in order that her Guards are supplied with fancy hats. The babies of the adult bears who witness their own mothers' slaughter, are left to die slowly, and alone. The sober and bitter truth is that the Queen of England is indifferent to this barbarism, for she has never once expressed concern by it (although, let us speak quite plainly, there is not one person in the whole of England who can remember or repeat a single word ever spoken by the Queen, such is her command of communication.)

Some are brutally indifferent to the feelings of animals. Many are not. Politically, I long for the day when it is finally acknowledged in the House of Lords that the indigestible business of the meat industry corrupts and destroys the planet more than any other profit organization. We continually hear of disappearing rainforests but the cause is never explained […]

By close of this piece I return to the opening issue of David Cameron and I remind him that the world loves a man who loves to listen. But we can't believe what you say when we know what you do.

MORRISSEY.


[βρεί-τε τα!]



11) Έπρεπε να είχε βγει σε βίντεο-κλιπ (και να είχε γίνει επιτυχία)

Διάβασα το «50 greatest album tracks: the hits that never were», με τα τραγούδια από καλούς δίσκους που ποτέ δε βγήκαν σε single και ποτέ δεν ακούστηκαν παραέξω. Στο νούμερο 8 είναι το Cemetry Gates των Smiths από το Queen is Dead. Συμφωνώ απόλυτα. Ή μάλλον διαφωνώ τελείως – θα το έβαζα στο Νούμερο Ένα μου.

-------------------------------------------------------------

αύριο πάλι