Μ*λ*κες υπάρχουν παντού

Facebook Twitter
0

Δεν ξέρω κανέναν που θα κατέβαινε στο κέντρο να κυνηγήσει μετανάστες. Όπως είδαμε όμως τις τελευταίες μέρες υπάρχουν κάποιοι. Μ*λ*κες υπάρχουν σε όλες τις χώρες (ακόμα και αν η Ελλάδα έχει τα πρωτεία). Το πρόβλημα στη χώρα μας είναι ότι ακόμα και αυτή η μικρή ομάδα ανθρώπων έχει τεράστια δύναμη σε σχέση με το κράτος. Μπορεί να παραλύσει την αστυνομία, να κλείσει το κέντρο και να θέσει σε κίνδυνο τη ζωή δεκάδων μεταναστών. Με την ίδια ευκολία που κάποιοι δεν πληρώνουν στα διόδια η στο μετρό, δεν δηλώνουν τα προικιά τους στις φορολογικές δηλώσεις ή λαδώνουν για να γίνουν πιο ανώδυνα οι δουλειές τους, άλλοι κατεβαίνουν στο κέντρο για να δείρουν αθώους ανθρώπους.

Νομίζω ότι το πρόβλημα σε αυτή τη χώρα είναι ότι μαζεύτηκαν πολλοί αναρχικοί. Γιατί ακόμα και οι άνθρωποι αυτοί που συμμετείχαν στην εθελοντική επιχείρηση σκούπα αν και ακροδεξιοί, δημιούργησαν καθεστώς απόλυτης αναρχίας στο κέντρο. Επικρατεί τέτοια ανομία που αν μεθαύριο ακούσουμε στις ειδήσεις για έναν άγριο βιασμό από άντρα, μπορούμε να βγούμε και να αρχίσουμε να σκοτώνουμε όλους τους άντρες. Πολλοί θεωρούν προτέρημα της Ελλάδας την ελευθερία έκφρασης. Όχι έκφραση πνευματική η λεκτική. Έκφραση σωματική, βίαιη που διαδηλώνει, που σπάει μαγαζιά, που δεν λογαριάζει νόμους. Νομίζω όμως ότι τις δύο τελευταίες μέρες αποδείχθηκε περίτρανα πώς το «φιλελεύθερο» αυτό σύστημα δεν λειτουργεί. Διοτί σε ένα καθεστώς αναρχίας και απόλυτης ελευθερίας, μπορεί ο καθένας να αυτενεργήσει σύμφωνα με τη δική του βούληση αγνοώντας το κράτος. Είτε η βούληση είναι αριστερή, είτε δεξιά. Είτε βουλεύεται κάψιμο ακριβών αυτοκινήτων είτε ξυλοδαρμό μεταναστών.

Στη Φάρμα των Ζώων του Orwell, τα ζώα μάχονται για να ξεφορτωθούν τα αφεντικά τους και μετά καταπιέζονται ακόμα χειρότερα από τις σχέσεις εξουσίας που δημιουργούνται μεταξύ τους. Το ίδιο συμβαίνει και στην Ελλάδα. Πλέον δεν υπάρχει αστυνομία και κράτος. Δεν υπάρχει όμως και ουσιαστική ελευθερία γιατί σε αυτό το σύστημα, δίνεται η δυνατότητα στον ισχυρό να πατήσει κάτω τον αδύναμο. Και όπως και αν ορίζεται η ελευθερία, σίγουρα σταματάει εκεί που αρχίζει του άλλου.

0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Δ. Πολιτάκης / Όχι άλλο κάρβουνο: Αφήστε το αναρχικό άστρο να λάμπει στην πλατεία Εξαρχείων και καλές γιορτές

Μπορεί να έχει άμεση ανάγκη κάποιου είδους ανάπλασης η Πλατεία Εξαρχείων, το τελευταίο που χρειάζεται όμως είναι ένα μίζερο χριστουγεννιάτικο δέντρο με το ζόρι.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Β. Βαμβακάς / Δεκαετία του 2010: Δέκα χρόνια που στην Ελλάδα ισοδυναμούν με αιώνες

Οποιοσδήποτε απολογισμός της είναι καταδικασμένος στη μερικότητα, αφού έχουν συμβεί άπειρα γεγονότα που στιγμάτισαν τις ζωές όλων μας ‒ δύσκολο να μπουν σε μια αντικειμενική σειρά.
ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΒΑΜΒΑΚΑ
Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Β. Στεργίου / Τα χρόνια των μετακινήσεων και η κουβέντα για το brain drain που δεν μου αρέσει καθόλου

Αντί να βλέπουμε τη χώρα σαν άδεια πισίνα όπου πρέπει να γυρίσουν τα ξενιτεμένα της μυαλά για να γεμίσει, ας αλλάξουμε τα κολλημένα μυαλά σ' αυτόν εδώ και σε άλλους τόπους.
ΤΗΣ ΒΙΒΙΑΝ ΣΤΕΡΓΙΟΥ