Με κραυγές αγωνίας ο νεοεκλεγείς Πάπας αρνείται να χαιρετήσει τους πιστούς που έχουν μαζευτεί στην πλατεία του Αγίου Πέτρου. Οι καρδινάλιοι, αμήχανοι βρίσκονται σε αδιέξοδο. Η ταινία διατηρεί το χιούμορ της, ευρηματικά τοποθετημένο πάνω στα ψυχαναλυτικά κλισέ, στην αθωότητα των ιερωμένων, στην σκληρή καθημερινότητα μιας περιόδου κατάθλιψης ενός ηλικιωμένου ανθρώπου.
Σε δεύτερο πλάνο παρακολουθούμε έναν μισότρελο ηθοποιό, μία χωρισμένη μητέρα, έναν ενήλικα έφηβο και ένα δισεκατομμύριο πιστούς να προσπαθούν να αντιμετωπίσουν την ευθύνη της ζωής τους ασχολούμενοι με τον Τσέχωφ, τη γονεϊκή παραμέληση, το βόλεϊ και τη θρησκεία. Τελικά μένουμε με την υποψία πως ο συμπαθέστατος –αν και αδύναμος και μελαγχολικός– νεοεκλεγείς Πάπας διατήρησε στην ταινία την πλέον υπεύθυνη στάση.
σχόλια